Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Toegespitste haat tegen Zuid-Afrika

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Toegespitste haat tegen Zuid-Afrika

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Zeer onlangs ontvingen we van het Comité Zuid-Afrika en het Studenten- Comité Zuid-Afrika, beide felle tegenstanders van de regering van dr. Verwoerd, een circulaire, waarin uit protest tegen de apartheidspolitiek ons volk wordt opgeroepen voor een boycot-actie tegen Zuid-Afrikaanse produkten. Zelfs al zou deze boycot slechts symbolische waarde hebben, aldus de besturen van vorengenoemde comité's, dan zou haar betekenis als uiting van protest niet te onderschatten zijn.

Voorts werd ons verzocht aan deze actie onze aandacht te willen geven, er sympathiek tegenover te staan, met de betuiging, dat iedere daad of uitspraak tegen de apartheid tot de oplossing van het , , afschuwelijke probleem in Zuid-Afrika" een bijdrage kan zijn.

Het zal de lezers, na al wat onzerzijds over het beleid der regering van Zuid-Afrika werd geschreven, wel duidelijk zijn, dat wij op het zoeven ge­ noemde verzoek om sympathiek tegenover deze boycot-actie te staan, niet zullen ingaan en het zelfs met alle beslistheid om verschillende redenen van de hand moeten wijzen. Teneersteomdat onzes inziens de door de Zuid- Afrikaanse regering gevoerde apartheidspolitiek voor haar de enige niogelijkheid biedt om te trachten te voorkomen dat de blanke bevolking hetzelfde ten deel valt als wat de blanken in Kongo overkomen is nadat dit gebied door België aan de zwarte bevolking was prijs gegeven. Ten tweede omdat wij van oordeel zijn, dat deze politiek ook in het belang der zwarte bevolking is, daar zij er op gericht is deze bevolking zelfstandigheid te geven. In de TRANSKEI werd dit onlangs reeds verwezenlijkt. Aldaar werd een Bantoestaat gesticht met aan het hoofd een gekozen Bantoe-minister; Kaizer Daliwongo Matanzima, die met steun der Zuid-Afrikaanse regering, vooral ook financiële steun, zijn volk naar volkomen onafhankelijkheid wenst te leiden. Het voornemen is om op dezelfde wijze nog andere onafhankelijke Bantoe-gebieden te vormen. Wanneer dit voornemen onder beding van Gods zegen verwezenlijkt zal zijn, zullen de Bantoes er veel beter aan toe zijn dan de volkeren van andere Afrikaanse gebieden, die de laatste tijd onafhankelijk zijn geworden. Daartoe zal echter streng gewaakt behoren te worden tegen het indringen van onruststokers, die in communistische centra worden opgeleid. Over dat wroeten van agitators in Afrikaanse landen verneemt men echter van het Comité Zuid-Afrika met zijn ere-voorzitter Dr. ds. Buskes niets.

Dat in Zanzibar de negers hun woede op hun Arabische landgenoten koelen, nadat aldaar de onafhankelijkheid verkregen was, daarover wordt geen woord gerept. Daarentegen moet de Zuid-Afrikaanse regering, en vooreil dr. Verwoerd, het bij de heren van dit Comité en hun aanhangers danig ontgelden. Als men op hen zou afgaan, dan zouden de Bantoes een allerverschrikkelijkst bestaan in Zuid-Afrika hebben.

De werkelijkheid is echter geheel anders. Ook in Amerika begint men dit in te zien. Volgens „African Express" van 24 maart 11. werd door de Amerikaan Stanley in het Amerikaanse blad „Foreign letters" verklaard, dat er in geheel Afrika slechts één land is, dat stabiel, vooruitstrevend en geïndrustrialiseerd kan worden genoemd, en dat in staat is zijn eigen zaken te behartigen. Dezelfde schrijver maakte er voorts melding van, dat de niet-blanken er een levensstandaard hebben, die minstens tweemaal zo goed is als die van de zwarte bevolking in alle andere Afrikaanse staten.

Tevens wees hij er op, dat Zuid-Afrika de enige staat in Afrika is, die nog nooit economische of militaire hulp aan de Verenigde Staten of enig ander land heeft gevraagd. De andere Afrikaanse staten daarentegen, doen niet anders dan bedelen. Honderden miljoenen zijn er door de V.S. en de E.E.G. al aan ten koste gelegd en nog kunnen ze het niet bolwerken. Ze bevinden zich thans volgens minister Andriessen zelfs in een beslissend stadium van hun bestaan. Het is derhalve de grote vraag of deze staten economisch wel ooit op eigen benen zullen kunnen staan. De vorengenoemde schrijver, Stanley, meende dan ook, dat ze nog lang een last voor de sterkere landen zullen zijn om voorts te verklaren, dat zij er nu slechter aan toe zijn dan in de dagen toen de sterkere landen verantwoordelijk voor hen waren. Het Comité Zuid-Afrika weet het echter beter. Of de blanke bevolking al het gevaar loopt onder de voet gelopen te worden, daar trekt het zich blijkbaar niets van aan. De blanken in Z.­ Afrika, die hun land met noeste arbeid hebben opgebouwd tot wat het nu is, moeten zich volgens dit Comité maar laten verdringen door de nietblanke bevolking. Zelfs de Zuid-Afikaanse produkten moeten hier in Nederland en in de andere landen der wereld geboycot worden, zodat niemand ze koopt. Ook geen Zuid-Afri- •"Kaanse sinaasappëïs' cfüsr Dat het Comité hiermede zeer inconsequent te werk gaat, blijkt het bestuur niet te deren. Dit bestuur zou toch, als het consequent handelde, ook de Spaanse sinaasappels moeten boycotten vanwege de onderdrukking der protestanten in het fascistische Spanje. Dit laat men echter na. Spaanse sinaasappelen en andere Spaanse produkten laat het Comité ongemoeid. Is dit een derde bezwaar tegen heel die actie, er is nog een vierde bezwaar, namelijk dit, dat door het boycotten van Zuid-Afrikaanse produkten ook de Bantoe-bevolking getroffen wordt. Zou toch deze actie over de gehele wereld slagen, — wat sterk betwijfeld moet worden — dan zou dit op de financieel-economische toestand van Zuid-Afrika een ongunstige invloec uitoefenen, waarvan ook de Bantoes en de andere kleurlingen (Indiërs o.a.) de dupe" zouden worden. De boycot-actie tegen Zuid-Afrikaanse produkten moet door ons derhalve met alle nadruk worden veroordeeld. Wij sluiten ons daarentegen geheel aan bij het advies, dat zeer onlangs werd gegeven door Ds. Gijmink, de voorzitter van de Stichting Nederlands — Z.-Afrikaanse Werkgemeenschap (N.Z.A.W.) en aldus luidt:

„Vraagt vanaf vandaag aan uw eigen en eventueel andere leveranciers in de branches, waar dit mogelijk is, om Zuid-Afrikaanse produkten". (ingeblikte vruchten, sinaasappels (Outspan), wijnen enz.)

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 2 april 1964

De Banier | 8 Pagina's

Toegespitste haat tegen Zuid-Afrika

Bekijk de hele uitgave van donderdag 2 april 1964

De Banier | 8 Pagina's