Een vorser, vrolijk en vogelvrij

„ Dag mijnheer Thijsse. Wat reusachtig, mijnheer Thijsse". Levenslang toonde Jan P. Strijbos diep respect voor zijn beroemde meester. In zijn voetsporen genoot de natuurvorser voor zichzelf èn voor anderen. Bij nadere kennismaking is zijn signalement er een van schijnbare tegenstrijdigheden: clown en knorrepot, wereldreiziger en huismus, vegetariër en walvisvaarder. Dochter Hilde onthult zijn ware portret: „Vader voelde zich een deel van de natuur".