Onverwacht mooi weer op trouwdag Juliana en Bernhard

Zoo dicht mogelijk bij de Grote Kerk zoeken zij zich een plaatsje uit achter de touwen, zichzelf belegerend met dekens, oude jassen en tot berstens toe met proviand gevulde tasschen. Het is wel een heel mooi gratis plekje, dit allereerste begin van de Torenstraat, waar zij immers de zekerheid hebben, niet slechts genoegen behoeven te nemen met het voorbij trekken van de Praelstoet, doch de opstelling ervan van a tot z te kunnen aanschouwen." Een verslaggever van De Rotterdammer is op donderdag 7 januari 1937, om 2.00 uur in de morgen, getuige van dit toonbeeld van Oranjeliefde. Vier uur later is het aan de luwe kant van de Torenstraat al zo druk geworden dat er „geen kat meer passeeren kan". De wachtenden krijgen bezoek van andere vroege vogels, die met succes "bloempotten met een kooltje vuur, voetzakken en warme koffie" aan de man proberen te brengen.

"Menschenmassa"
Het weer valt alles mee op de huwelijksdag van Juliana en Bernhard. De storm die de avond tevoren loeide, is geluwd. Het regent niet. Aan de bezoekersstroom is dat te merken. Nadat het in de nachtelijke uren nogal rustig is geweest, begeeft zich na zonsopgang een "ongekende menschenmassa" naar Bruidsstad Den Haag.
Voor wie niet beter weet lijkt het of in Den Haag de staat van beleg afgekondigd is. „Van alle kanten marcheeren de troepen aan om hun standplaats te bereiken. En eigenaardig contrast, dwars door de felle trommelslagen klinken uit de hoog aan de huizen aangebrachte Oranje geverfde luidsprekers de teere klanken van een kinderkoor dat Oranje liederen zingt. Op straat is het gezellig door de volheid. Men kort zich den tijd met zingen, hetzij in geïmproviseerd koor, hetzij in aansluiting op de luidsprekers", zo staat te lezen in De Rotterdammer.

Gouden Koets
Om elf uur vertrekt de lange bruidsstoet vanaf het Koninklijk Paleis aan het Noordeinde. Het bruidspaar rijdt in de Gouden Koets, die met acht paarden bespannen is. Twintig officieren in huzarenuniform vormen de erebegeleiding van de koets.
Het huwelijk van prinses Juliana en prins Bernhard wordt voltrokken door burgemeester S. de Monchy, hoewel het „tot voor eenige dagen niet geheel zeker was of de gezondheidstoestand van den burgemeester van Den Haag zou toelaten, dat deze in zijn hoedanigheid van > ambtenaar van de burgelijke stand het burgerlijk huwelijk van het jonge Prinselijke paar zou kunnen voltrekken".

Toestemming
Voordat de eigenlijke huwelijksvoltrekking plaatsvindt, vraagt de burgemeester officieel om toestemming voor het huwelijk aan zowel de moeder van prinses Juliana, koningin Wilhelmina, als de moeder van prins Bernhard, prinses Armgard. Als beide moeders hun toestemming gegeven hebben, is het moment aangebroken waarop bruid en bruidegom elkaar het ja-woord mogen geven. Daarop zegt de burgemeester: „Dan verklaar ik, als ambtenaar van de burgelijke stand in naam der wet (hamerslag), dat Z.D.H. Prins Bernhard Leopold Frederik Everhard Julius Coert Karel Godfried Pieter van LippeBiesterfeld en H.K.H. Prinses Juliana Louise Emma Marie Wilhelmina der Nederlanden, Prinses van Oranje Nassau, Hertogin van Mecklenburg, enz., enz. in de echt zijn verbonden."
Na de toespraak van de burgemeester wordt de huwelijksakte voorgelezen. De akte wordt ondertekend door het bruidspaar, de beide moeders, de acht getuigen en de burgemeester. Het trouwboekje is hetzelfde als elk ander, alleen werden de eerste twee bladzijden zo ingedeeld, dat de namen van bruid en bruidegom voluit ingeschreven konden worden.

Psalm 32:8
De Grote of St. Jacobskerk in Den Haag, waar de trouwdienst wordt gehouden, is niet speciaal aangekleed. De preekstoel is „met witte lelies en groen op sobere doch smaakvolle wijze versierd". De knielbank die voor de preekstoel staat, deed ook dienst toen koningin Wilhelmina en prins Hendrik trouwden. De trouwdienst, die in De Rotterdammer afgedrukt staat, wordt geleid door prof. dr. H.Th. Obbink. De predikant zegt tijdens de trouwpreek onder meer: „Ik sta hier niet om bij de goede wenschen der duizenden nog mijn wenschen te voegen, maar ik ga uit van een woord Gods dat geen wensch maar een belofte inhoudt want Hij alleen kan beloven zonder falen. Ik bedoel het woord uit den 32en Psalm het laatste gedeelte van het achtste vers: "Mijn oog zal op u zijn". En ik leg den nadruk hierop dat onder de duizenden, wier oogen in dit oogenblik op U zijn gericht, er Eén is die meer kan dan toezien en wenschen uitspreken.
Die wolken, lucht en winden wijst spoor en loop en baan. Die ook een weg zal vinden waarlangs uw voet kan gaan. Hij belooft het: Mijn oog zal op U zijn! Dat is een woord vol troost en kracht voor U beiden, nu Gij voortaan samen de levensweg zult gaan. Het zegt U dit: dat God U zal begeleiden op al uwe wegen, dat Hij U zal sterken in den levensstrijd, dat Hij U zorgend en bewarend zal omringen, dat uw gebed niet tegen 'n gesloten hemel zal stuiten, maar dat uw Vader in den hemel uw gebeden hoort en er op antwoordt." (...) „En waar elk huis het noodig heeft te leven onder open hemel, zal uw huis dat noodig hebben in dubbele mate: Uw hooge plaats te midden van het Nederlandsche volk, uw meer dan gewone verantwoordelijkheid tegenover elkander en tegenover ons Vaderland en daarmee tegenover God, stelt U tot plicht met groote wijsheid te wandelen in uw persoonlijk èn in uw openbaar leven. Het Nederlandsche volk wil hoog tegen U opzien met eerbiedige Hefde tegen U beiden, zoals wij het tot nu toe deden tegen onze beminde Prinses. Wij willen in U beiden zien ons voorbeeld in trouw, in eenvoud, in plichtsbetrachting, in Godsvertrouwen."

Huwelijksbijbel
Na de preek voltrekt oud-hofprediker ds. W.L. Welter, bij wie prinses Juiiana in 1927 belijdenis deed, de huwelijksinzegening. Prof. Obbink overhandigt de trouwbijbel met de woorden: „Gij hebt reeds vele geschenken ontvangen. Geen van deze overtreft in innerlijke waarde het geschenk, dat ik u aanbied namens den kerkeraad der Nederduitsch-Hervormde gemeente van 's Gravenhage: een huwelijksbijbel. De kerkeraad biedt u dezen bijbel aan in het vertrouwen, dat hij voor u zal zijn een lamp voor uw voet en een licht op uw pad. Dat gij veel daarin zult lezen en er kracht uit putten."

Huwelijksreis
Na de kerkdienst maakt het bruidspaar een vijf kilometer lange tocht door Den Haag. Bij terugkomst in Paleis Noordeinde staat het huwelijksdejeuner gereed. Daarvoor zijn tweehonderd gasten uitgenodigd. Hoewel bruid en bruidegom in de namiddag afscheid nemen van de gasten, komen ze 's avonds tijdens het bal in het paleis onverwacht weer te voorschijn. Over waar de huwelijksreis naartoe gaat, doen allerlei geruchten de ronde, totdat het Algemeen Nederlands Persbureau op 11 januari meldt dat Juiiana en Bernhard in Polen verblijven. Daarvandaan sturen ze een dankwoord naar Nederland.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen