Zoveel hoofden...zoveel zinnen

Op reis
Langs deze weg wil ik reageren op het artikel "De gereformeerde gezindte op reis". De titel sprak me aan. Juist de geref. gezindte wéét dat we op reis zijn, nl. naar een nimmer eindigende eeuwigheid. De mensen die Gods Woord niet kennen, weten dat niet. Geldt het voor ons niet meer „wordt deze wereld niet gelijkvormig!" In meer dan één opzicht worden grenzen verlegd. De mens is nu eenmaal geen baas over zichzelf. Kleding, leefwijze, zondagsrust, alles komt in het geding. O, als God ons op komt roepen vanaf zulke plaatsen der ijdelheid, voor Zijn geduchte Rechterstoel, vreselijk zal het dan zijn. Vakantietijd is ook genadetijd, laten we dat goed beseffen. Deze verregaande secularisatie bant Gods Geest uit. Dit leven mag immers geen leven genaamd worden? Uwe goedertierenheid is beter dan het leven. Ik kan niet anders als hierover bedroefd zijn en heel veel zorg hebben voor Gods slaande hand over zo'n zorgeloos en afkerig volk als wij zijn. Waarom wordt dit vanuit deze hoek niet belicht?
Mw. Van den Berg, Capelle aan den IJssel

Persoonsverwisseling
In het door Marius van der Valk ingestuurde stukje, geplaatst 22 maart, staan een groot aantal onwaarheden, hetgeen wij graag willen corrigeren. Wij, als ouders van de beschreven Marius van der Valk, die al sinds 6 jaar niet meer op het genoemde adres woont, zijn naar aanleiding van het stukje enkele malen aangesproken, omdat dit bij velen vragen had opgeroepen. Er wordt melding van gemaakt dat wij veel felicitatiekaarten zouden hebben ontvangen die voor hem bestemd waren; de eerste moet nog komen...? Tevens zouden wij een cassettebandje hebben ontvangen, waarvan wij de grap niet konden waarderen, wij weten van geen bandje, en begrijpen niet welke grap wij niet konden waarderen. Mocht er sporadisch eens post verkeerd bezorgd worden, dan is dat altijd door ons op het goede adres bezorgd, tenslotte: wat gij niet wilt dat u geschiedt...!
Fam. G. van der Valk-van Rossum, Nieuwe Tonge.

Het is voor ons helaas onmogelijk elk stukje op waarheid te controleren.
De redactie

Ivf-behandeling
De laatste tijd worden er herhaaldelijk artikelen over ivf geschreven, onder andere in het RD en Terdege. Dit vooral naar aanleiding van „het pipet-drama van Koen en Teun", zoals drs. R. van Kooten het noemt in Terdege nr. 20. De voors, maar nog méér de tegens van ivf worden in die artikelen aangegeven. Wij zijn het er -op grond van Gods woord en Zijn almachtig bestuur over leven en dood- mee eens dat er grote bezwaren kleven aan ivf Wat we in de artikelen missen, is dat er alternatieven zijn voor ivf Eén zo'n alternatiefis de in ons land (onder andere in het Diaconessenhuis te Utrecht) nog toegepaste GIFT-methode. GIFT staat voor Gamete Intrafallopian Transfer, wat betekent: plaatsen van eicellen en zaadcellen in de eileider. Tegen deze methode zijn onzes inziens minder ethische en principiële bezwaren dan tegen ivf Bij de GIFT worden namelijk twee van de 'geoogste' eicellen en het opgewerkte sperma tijdens een laparoscopie (kijkoperatie) teruggebracht in een eileider van de vrouw. Dit gebeurt een paar uur na het wegzuigen van de eicellen. Het moet wel onder algehele narcose gebeuren. Dit kan een bezwaarlijke en verzwarende factor zijn. Na de laparoscopie wordt dan 'afgewacht' of de eicellen bevrucht raken. De bevruchting kan in de eileider onder natuurlijke omstandigheden plaatsvinden. Het 'mensen maken' speelt hier toch minder een rol dan bij ivf Bovendien is er geen sprake van invriezen van embryo's of vernietiging van restembryo's. Wel is het mogelijk eicellen te laten invriezen, maar wanneer men dat niet wil, wordt dat geresepecteerd. Natuurlijk valt van deze methode ook te zeggen dat het vertechniseerde voortplanting is en dat het het unieke van de man-vrouwrelatie aantast. Dit begint echter voor echtparen met onvruchtbaarheidsproblematiek al veel eerder. Zodra een gynaecoloog geraadpleegd gaat worden en er onderzoeken gaan plaatsvinden, komt men al in de technische molen en moet het hele intieme van de man-vrouwrelatie 'op tafel gelegd worden'. Helaas, wanneer echtparen met onvruchtbaarheidsproblematiek tóch verder willen gaan met behandelingen, dan kan men niet buiten de techniek. Toch menen wij dat er binnen de grenzen van het principieel en ethisch aanvaardbare een goed alternatiefis, in de vorm van GIFT-methode. Het mag hopelijk vanzelfsprekend zijn dat echtparen niet zo maar klakkeloos aan behandehngen beginnen, maar dat het mag gebeuren onder biddend opzien tot God. Of men nu wel of niet de vrijmoedigheid heeft om een bepaalde behandeling te ondergaan, ons aller doen en laten moet toch gebeuren in afhankelijk van God, de Schepper van het leven.
Naam en adres bij de redactie bekend

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen