Spreken in tongen

Het is al weer jaren geleden dat ik een jongen ontmoette uit een van onze gemeenten die nogal onder de indruk was van de gaven van de Geest, zoals de Bijbel daarover spreekt in 1 Korinthe 12 tot en met 14, Galaten 5, Efeze 4 en Romeinen 12. Hij ging 's ochtends naar de kerk in één van onze gemeenten en 's middags naar een pinkstergemeente. In onze gemeente ging hij naar de kerk omdat je daar nog hoorde over het werk van de Heilige Geest in het hart. Naar de pinkstergemeente ging hij omdat je daar hoorde over de gaven van de Geest, zoals het spreken in tongen.

Op zijn verzoek ben ik op een zaterdagavond met hem mee geweest naar een bijeenkomst waar iemand sprak - ik meen uit Ethiopië - die jarenlang als christen in de gevangenis had gezeten. Na de toespraak begon naast mij iemand zijn handen op te heffen en vreemde klanken uit te stoten. Ik kon niet verstaan wat hij zei. De voorganger vertelde dat er iemand in tongen sprak. Direct daarna waren er meer in de zaal die hardop gingen bidden. Voor mij vreemd en beklemmend. Je begrijpt dat ik in de pauze vertrokken ben.

VUat is spreken in tongen?

De eerste keer dat de gave van het spreken in tongen in de Bijbel genoemd wordt, is in Mattheüs 1 6:17. Daar zegt de Heere Jezus tegen zijn discipelen: n Mijn Naam zullen zij duivelen uitwerpen; met nieuwe tongen zullen zij spreken. De kanttekening tekent hierbij aan: Dat is met vreemde talen, die zij niet geleerd hadden'. De eerste keer dat dit openbaar komt, is op de Pinksterdag in Jeruzalem (Handelingen 2:4). Hier staat dat de discipelen vervuld worden met de Heilige Geest en spreken met andere talen, zoals de Geest hen gaf uit te spreken. In Zijn grote genade geeft de Heere deze bijzondere gave om Zijn heil bekend te maken aan alle volken. De Babylonische spraakverwarring wordt hier opgeheven doordat de apostelen in verschillende talen gaan spreken. De luisteraars in Jeruzalem zijn dan ook zeer verwondert dat ze in hun eigen taal horen spreken van de grote werken van God (Handelingen 2:8 en 11). Het Griekse woord 'glossa' dat hier gebruikt wordt, waarvan het woord glossolalie (gave der talen) is afgeleid, kan zowel 'taal' als 'tong' betekenen. Dit woord wordt in het Nieuwe Testament overal gebruikt waar over het spreken in talen (tongen) gesproken wordt (Handelingen 10:46; 19:6; 1 Korinthe 12, 1 3 en 14). Uit dit alles blijkt duidelijk dat de Heilige Geest deze gave schenkt om de 'taalbarrière' te doorbreken.

In de gemeente?

De mensen van de Revival Fellowship, maar veel breder ook in pinksterkringen, zijn van mening dat je

eerst bekeerd moet zijn en dan de doop met de Heilige Geest ontvangt. Het bewijs daarvan is dat je kunt spreken in tongen. Daarom zeggen ze: ntvang de Heilige Geest. Het is Zijn belofte: ij zal u met de Heilige Geest en met vuur dopen (Mattheüs 3:11). "Door het lezen en geloven van de openbaringen van de Heilige Geest, zul je een groot geloof krijgen om deze ervaring te claimen. Je zult 'in tongen spreken', zoals beloofd is aan alle gelovigen (Markus 16:17)." Het spreken in tongen in de gemeente (zoals in de gemeente van Korinthe) krijgt dan het karakter van buitengewone klanken waarin

God geloofd wordt. Dat is wat in pinksterkringen hoog genoteerd staat. Men wil de glossolalie laten herleven. Het leidt in de praktijk tot een soort geestvervoering waar niemand bij gebaat is. De apostel Paulus waarschuwt er zelfs voor in 1 Korinthe 14:19 en 22. Het gaat in de gemeente om de profetie (de verstaanbare prediking) en niet om het uitspreken van een vreemde taal. Deze gave schenkt de Heere als teken voor de ongelovigen en daarbij is uitleg nodig.

In onze tijd geeft de Heere de gave om vreemde talen te leren en de Bijbel in de eigen taal te vertalen, zoals dat ook op de zendingsterreinen gebeurt.

Verstaan wan de Schrift

In Pinksterkring wordt de nadruk gelegd op het ontvangen van de geestesdoop. Men vindt het bijbelse bewijs onder meer in Mattheüs 3:11. De kanttekening zegt hier: Johannes onderscheidt hier zijn uiterlijken doop van den inwendigen doop van Christus, waarmede Hij onze harten door zijnen Geest zuivert, zoals het vuur de metalen van alle schuim en onreinheden'. De doop met de Heilige Geest wijst hier op het wondere werk van de Heilige Geest in de wedergeboorte. Daar gaat het om! Niet op de gave, maar om de genade!

Op grond van Markus 16:17 bepleit men het spreken in tongen. De kanttekening bij Markus 16:15 zegt echter: Voor zoveel nodig zal zijn voor de verbreiding en bevestiging van het Evangelie [...] En het is ook niet nodig, wanneer het Evangelie genoegzaam bevestigd is'.

Vanuit charismatische en pinksterkringen krijgen we het verwijt dat we in de reformatorische kerken niet openstaan voor de rijke gaven van de Geest. Dat is echter een vergissing. We willen in alles vasthouden aan het onfeilbaar Woord van God. De Schrift is in alles waarachtig en betrouwbaar. Ze leert ons dat de tijd van de apostelen een bijzondere periode geweest in Gods kerk. Juist daarom wijzen we af 'het nadoen van wonderen en tekenen' die de Heilige Geest in de eerste gemeenten werkte. Ik ben er van overtuigd dat juist een verkeerd verstaan van de Schrift leidt tot een onbijbelse visie op tongentaai en genezingswonderen.

Lees voor meer informatie het waardevolle boekje van ds. C. Harinck, De Geestesgaven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen