Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

TER OVERWEGING

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

TER OVERWEGING

9 minuten leestijd Arcering uitzetten

Werkgroep Kerk en Prediking, Postille 2008–2009. Uitg. Boekencentrum Zoetermeer 2008, 311 blz., 23,90.

Een bijzondere mijlpaal: voor de 60e keer verschijnt de bekende Postille. De eerste 25 in blauwe banden, de volgende 25 in rode, en daarna iedere keer een andere frisse kleur (deze keer geel en lichtbruin). Ter gelegenheid van het jubileum is gekozen voor een bijzondere werkwijze: iedere medewerker (die neemt twee tot vier preekschetsen voor zijn/haar rekening) confronteert zich met een stem uit de geschiedenis; dat kan Calvijn zijn (advent), Abraham Kuyper (rond oud en nieuw), Bonhoeffer (Paastijd), Van Ruler (Pinkstertijd, met hem gaat de oud-CGK-er prof.dr. Jac. J. Rebel in gesprek), maar ook een stem uit de politiek of uit de kunst. Zo spreken het verleden en de samenleving mee in het heden van de Schriftuitleg en dat is mooi. Bij de keuze van de medewerkers is er, zoals altijd, op gelet dat daarin het gehele geestelijke spectrum van de PKN tot uitdrukking komt.

M.A. Kempeneers e.a. (red.), Evenwel is God mijn Koning. Leven en werk van ds. D. Slagboom (1926–1997). Uitg. Den Hertog Houten 2008, 303 blz., € 22,60.

Op zijn grafsteen staat: ‘predikant der Chr. Geref. Kerken’. En daarmee is deze dienaar van het Woord, die ruim twaalf jaar geleden na een korte, ernstige ziekte overleed, geheel getekend. Enerzijds met een duidelijke geestelijke positiebepaling: hij stond aan de wieg van Bewaar het Pand, was jarenlang lid van het hoofdbestuur en enkele jaren voorzitter van de SGP — in een voor die partij heel moeilijke periode -, maar tegelijk was hij wars van hokjesdenken. Hij had het heil van de gehéle CGK op het oog en liet dat binnen en buiten de kring waarin hij zich bewoog duidelijk blijken. Ernstig en gunnend, dat zijn typeringen die bij hem passen. En ook wel, zoals ir. B.J. van der Vlies het zegt op blz. 114: ‘Ik zie hem staan op die preekstoel, de glans op zijn gezicht. Wat een gunning naast alle zakelijkheid die hij ook vaak uitstraalde!’ Zijn gang door de kerken bracht hem verschillende keren in gemeenten die gehavend waren door interne splijtingen. Daar was hij op zijn plaats en daar kwamen de geestelijke en karaktertrekken waarmee de Here hem gezegend had, tot hun recht. Een week voor zijn sterven vroeg zijn zoon Joost hem naar zijn mening over een eventuele uitgave. Dat mocht. En hier is het resultaat: een beschrijving van zijn (gezins) leven, de gang door de gemeenten en de reformatorische gezindte, enkele interviews rond hoogtijdagen en het meest kostbaar: enkele preken en meditaties, waaronder een serie over Hanna (1 Sam. 2). Een waardige herinnering aan deze trouwe dienaar!

Michel Bakker e.a., Thuis in het beloofde land. Viijftien Joden over hun terugkeer naar Israël. Uitg. De Banier 2008, 160 blz., € 24,95.

In dit jaar, waarin het 60 jaar geleden is dat de staat Israël werd gesticht, op de grond van het door God in het Oude Testament aangewezen gebied, besteedt deze uitgever daaraan aandacht door de uitgave van een voornaam uitgevoerd boek. Men vindt er 15 beschrijvingen in van mensen die de tocht naar hun land maakten. Zij vertellen over hun verleden, hun drijfveren, hun reis en hun toekomstverwachting. Het boek wordt afgesloten door een Bijbels-theologische dieptepeiling van dr. M. van Campen over de toekomst van Israël; hij neemt daarbij ook de gedachten van oudere gereformeerde theologen mee: ‘Er is nog een lichtplek in de donkere geschiedenis te verwachten’, blz. 159.

Willem van der Meiden, Beeldenstormers en bruggenbouwers. Canon van de Nederlandse religiegeschiedenis. Uitg. Meinema Zoetermeer 2008, 112 blz., € 15,90.

Eind 2006 werd de Canon van Nederland gepresenteerd. Daarop volgde natuurlijk een golf van kritiek: iedereen wil toch zijn of haar eigen ‘ding’ erin terugzien. Uit christelijke kring klonk het verwijt dat de aandacht voor christendom in deze canon gering te noemen was. Was de huidige situatie van Nederland in dit opzicht graadmeter geweest? Dat is niet te hopen, maar het is de kunst om kritiek om te buigen in een positieve daad. En dat gebeurde: De redactie van VolZin nodigde de Vereniging voor Nederlandse Kerkgeschiedenis uit om een ‘relicanon’ te maken. Het resultaat daarvan is in bovenstaand boek te vinden: niet minder dan 33 vensters, waarbij de norm was dat het echt moest gaan om Nederlanders die van invloed waren geweest op de kerkgeschiedenis (zodoende kon Sint Servaas, als geboren Armeniër niet meedoen). Ook voor de gereformeerde wereld is er dan ruim aandacht: o.a. Dordt 1618–’19, Reveil, Afscheiding en Doleantie, ontwikkeling van het gereformeerde leven in de 20e eeuw, van NCRV naar EO. En dat alles met mooie plaatjes!

Riekelt Pasterkamp, ChristenUnie op het pluche. De mensen, de idealen, de werkelijkheid. Uitg. Kok Kampen 2008,189 blz., € 17,50.

Wanneer een politieke partij tot deelname aan de regering wordt geroepen, ontstaan er niet zelden spanningen met de achterban: die wil altijd zoveel mogelijk van het eigen politieke gedachtegoed ‘verzilverd’ zien. Dat zorgt voor soms spannende situaties. Het vergaat de CU niet anders. Alleen… de spanningen die daar van tijd tot tijd optreden, hebben nog een extra dimensie; ze worden ook getekend door de vraag hoe de leden van de achterban vanuit hun lezen van de Heilige Schrift het bedrijven van het politieke metier waarderen ( of niet…). En dan heb je het niet gemakkelijk, in zaken van embryo-selectie, homoseksualiteit, Israël enz. In het voorliggende boek lezen we er iets van terug. Soms met diepgang; ik denk dan aan de bijdrage met prof. Velema. Met name denk ik aan zijn opmerking dat reformatorischen ‘niet geleerd hebben om bij verschillende interpretaties veel met elkaar te discussiëren’, blz. 39. Die zit, en tja: ‘Als je er buiten staat, is het toch weer net even iets anders als dat je er in zit'(Van der Knaap, blz. 104). Soms ook nietszeggend, men zie de bijdrage over Tineke Huizinga en over Bunschoten, grootste CU-gemeente. Er is veel sfeertekening, teveel naar mijn smaak. En gaandeweg bekroop mij het gevoel dat het te vroeg is om een ‘evaluatie van anderhalf jaar ChristenUnie op het pluche’ te geven, zoals de achterflap ons belooft.

dr. A. Jobsen, Numeri I en Dr. H. Jagersma, 2 Koningen I. Verklaring van de Hebreeuwse Bijbel. Uitg. Kok Kampen 2008, 310 resp. 224 blz., ieder € 34,90.

De reeks Verklaring van de Hebreeuwse Bijbel groeit gestaag. Deze delen zijn de 13e en 14e in de serie. Daarbij moet worden aangetekend dat verschillende delen niet een Bijbelboek in hun geheel beslaan (u ziet dat ook bij deze nieuwe delen), zodat er nog wel een tijd te gaan is, voordat het hele Oude Testament in kaart is gebracht. Het bijzondere van de aanpak van de redactie is, dat gedetailleerde wetenschappelijke discussie en vaktaal wordt vermeden, zodat de boeken voor een brede lezerskring toegankelijk zijn. Dat betekent overigens niet dat ze gemakkelijk lezen, maar dan zou je een commentaar ook overvragen.

W. Visser, Vasten en bidden. Dagelijks leven als een christen. Uitg. De Groot Goudriaan-Kampen 2008, 143 blz., € 14,50.

Dit boekje ontstond uit een artikel dat de auteur hield over het vasten. Hij kreeg het verzoek om dit thema, samen met dat van het bidden, uit te werken in een boekje. Zo ontstond dit boek. Maar de structuur is wat merkwaardig, gezien de titel: in feite gaat slechts één hoofdstuk over vasten en 13 gaan er over bidden. Dat is onevenwichtig en het is ook jammer, want juist over dit in reformatorische kring zo onderbelichte thema (de auteur signaleert dat terecht) had best meer gezegd kunnen worden; te denken is bijv. aan allerlei vormen van soberheid, bijv. in de zin van een diaconaal jaar of uitzending als bijzondere zendingsarbeider voor een aantal jaren, zoals dat veelvuldig gebeurt. Jammer is ook dat in dat ene hoofdstuk zo vaak gesteld wordt dat het vasten niet als soort eigengerechtigheid mag dienen. Dat is helemaal waar, maar door het zo te herhalen, wordt de kracht aan deze waarheid ontnomen. Blijft, dat in het grootste deel van het boek behartigenswaardige zaken die over het gebed worden gezegd.

Sandor van Leeuwen en Arnoud Proos

,

Alcohol.

Serie Thema’s voor tieners. Uitg. Den Hertog Houten 2008, 92 blz., € 9,90.

Dit is een klein, maar tegelijk (kei)hard en confronterend boekje, op het niveau van jongeren geschreven. Het is helaas nodig, want de bittere werkelijkheid is dat (ook) reformatorische en gereformeerde jongeren lang niet altijd beseffen, dat ‘drank meer kapot maakt dan je lief is’. U kent de berichten in de kranten toch over de steeds jongere leeftijd waarop kerkelijke jongeren een alcoholvergiftiging oplopen? Jongeren uit onze eigen gemeente dus wellicht…! Vaak in het geheim, dus moeilijk te traceren. Laten we hopen en bidden dat door dit boekje ogen zullen open gaan. De Bijbelse weg wordt duidelijk en nodigend gewezen, en ook adressen van hulpverleningsinstanties worden (gelukkig) vermeld.

Sarina Brons-van der Wekken, Ruimte door regels. Grenzen stellen in de opvoeding. Uitg. Boekencentrum Zoetermeer 2008, 184 blz., € 15,90.

‘Opvoeden is samen onderweg zijn met je kind. De eerste tijd van zijn leven loop je die weg samen. Eerst draag je hem. Als hij kan lopen, gaat hij aan je hand mee. Je maakt nog alle keuzes voor je kind. Dan gaat hij een stukje voor je uit lopen. Hij is te bereiken met jouw woorden en je ziet nog wat er gebeurt. Jij geeft aan waar de grenzen liggen. (…) Nog later buigen de wegen uiteen.’ Met deze passage op blz. 168 wordt feitelijk de bedoeling van dit boek onder woorden gebracht: het helpen van opvoeders om in de dagelijkse praktijk van de opvoeding van hun kinderen de valkuilen te vermijden — of te boven te komen — die zich daarin voordoen. De auteur, psychologe en moeder van drie kinderen, benadrukt het belang van een positieve benadering: iedere grens geeft daarbinnen immers weer een bepaalde ruimte (blz. 135). Ze leert ook om kinderen verantwoordelijkheden aan te leren. Niet eenvoudig, en iedereen struikelt wel in dit proces, maar niettemin waardevol. Het boek is ook van belang omdat er duidelijk wordt gemaakt dat iedere fase van 0–18 zijn eigen beperkingen heeft in het verwerken van waarschuwingen en andere opvoedingssignalen. Dat kan ons ervoor te behoeden al te snel onze kinderen ‘groot’ te willen hebben.

Dit artikel werd u aangeboden door: Christelijk Gereformeerde Kerken

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 december 2008

Ambtelijk Contact | 16 Pagina's

TER OVERWEGING

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 december 2008

Ambtelijk Contact | 16 Pagina's