Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

NIET TE VER­GETEN MISKOTTE

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

NIET TE VER­GETEN MISKOTTE

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

H. H. Miskotte, 168 blz., ƒ 24, 50, uitg. mij J. H. Kok, Kampen, 1982.

De zoon schrijft een boek over zijn vader Dr. K. H. Miskotte (1894-1976) en hij doet dat met veel respect, piëteit en kennis van zaken, niet kritiekloos en daardoor wordt het beeld van deze eminente geleerde menselijker en eerlijker: Lodesteijn schreef over de onvolmaakt-

heden der heiligen en een Franse uitdruklcing herinnert er aan dat ieder mens les défauts de ses qualités heeft. In een gedicht van Guillaume van der Graft aan Miskotte wordt gesproken van een gekleurd obstakel cultuur. Barth waardeerde zijn Hollandse vriend als de ziener-dichter onder zijn vrienden; hij was 'onder de indruk van diens in verhouding tot mij veel uitgebreider uitzicht in al de literaire werelden'. In genen dele is dit nu verschenen werk een overlapping - en aanvulling - van het uitvoerige artikel van de hand van H. C. Touw in Woord en Wereld, een bundel bijdragen aan Miskotte opgedragen (1961) over leven en werken van Miskotte (coU. Touw telt voor mij onder niet te vergeten medearbeiders).

Wie en wat was Miskotte? Zo wordt hij hier getekend: de lezer wordt in de huiselijke kring ingeleid, hoort iets van de dagindeling, van de onvoorstelbare werkkracht: zijn dissertatie over het wezen van de Joodse religie schreef hij in een paar maanden (1932). Miskotte heeft veel gepubliceerd, onderhield vele contacten, ook per brief. Een apart hoofdstuk had wel kunnen zijn: Miskotte als zielszorger; menigmaal komt het pjistorale in zijn arbeid ter sprake. Miskotte was zich bewust van zijn grote gaven, maar dat sloot de deugd van bescheidenheid niet buiten. Hij kon kritiek incasseren. - Lezen was voor Miskotte een levensbehoefte; 'lezen leidt tot verdieping van het leven'. 'De cultuur der eeuwen is door zijn hoofd en hart heengegaan'. Het is niet vreemd hier te lezen, dat de spanningsboog van Miskotte's denken en ervaren voor velen te wijd en te intens was.

Vele malen komt Miskotte zelf aan het woord: Heidendom is de religie van de menselijke natuur. In verband met de Naherwartung: Om meer dan één reden is de opvatting van Werner volstrekt onhoudbaar. - Preken was voor Miskotte een kolossaal karwei, het 'maken van de preek' vele malen een 'moeilijke partus'. 'Preken is een onmogelijk waagstuk dat niet kan en toch moet en mag'. Maar zo is te begrijpen dat iemand zei: Hij opende werelden voor je. Wat een aanwijzing als hij schrijft: In een preek moet het geheel van de Schriften doorklinken. De prediking heeft radicale beloften Gods. In de preek wordt de mens aangesproken als een rebel, een vluchteling voor God . ..

Ten besluite van deze aankondiging citeer ik een antwoord dat Miskotte gaf aan iemand die vond dat zijn preken te lang waren, een woord om over na te denken: een zekere diepte vereist nu eenmaal ook een zekere lengte (Hij mocht dat zeggen).

H.

Bt.

Dit artikel werd u aangeboden door: Theologia Reformata

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1982

Theologia Reformata | 348 Pagina's

NIET TE VER­GETEN MISKOTTE

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1982

Theologia Reformata | 348 Pagina's