De Christinnereis is voor jong en oud

27.

De Pelgrim had het in deze vallei hard te verantwoorden door de verootmoediging des harten niet te zoeken. Daar werd verzuim gepleegd door niet te letten op de heerlijkheid des Heeren en niet te luisteren naar Zijn stem. De nodige ernst daartoe ontbrak, dat deed hem de vreugde van deze vallei met de weerklank der bergen derven. En dat is voor ons aan de vergetelheid ontrukt door een gedenkteken.

En opeens riep Jacobus uit: „Zie, daarginds staat een zuil en het komt mij voor, dat er iets op te lezen staat; laten wij eens gaan zien wat het is”. Zij gingen er heen en lazen: „Laat de afdwalingen van de Pelgrim voor hij hier aankwam en de strijd, die hij had te doorworstelen, een waarschuwing zijn voor allen, die na hem komen!”

„Zie”, zeide hun gids, „heb ik u niet gezegd, dat wij hier wel ergens enig teken zouden vinden, dat ons zijn aanvechtingen, die hij hier te verduren had, zou verklaren?” En zich nu tot Christinne wendende, zeide hij: „Wat de Pelgrim is overkomen moet hem niet geringer doen schijnen in uw ogen, evenmin als dezulken, aan wie een gelijk lot wedervoer. Het is gemakkelijker deze heuvel op dan af te gaan, en dit kan niet van vele hoogten in deze wereld gezegd worden. Doch wij zullen de goede man nu met rust laten; hij is heengegaan. En hij heeft een moedige overwinning behaald op zijn vijand. Moge Hij, Die boven woont, ons geven dat het ons niet slechter ga dan hem, wanneer wij beproefd worden. Maar om tot deze vallei Verootmoediging terug te keren: de grond behoort tot de beste en vruchtbaarste in de omtrek. Het is vette aarde en gelijk gij ziet, bestaat zij voor het grootste gedeelte uit weiden. Als men hier komt in de zomer, zoals wij nu, en men heeft nimmer iets van deze plaats vernomen, en ziet naar alle zijden rond, dan zal men verrukt zijn over alles wat men waarneemt! Ziet eens hoe groen dit dal is, en hoe schoon de leliën bloeien. Ik heb menig landbouwer gezien, die uitgestrekte bezittingen in deze vallei Verootmoediging heeft verkregen. God wederstaat de hovaardigen, maar de nederigen geeft Hij genade. De grond is zeer vruchtbaar en de akkers brengen grote hoeveelheden koren voort. Sommigen hebben de wens geuit, dat de weg naar het Vaderhuis rechtstreeks van hier mocht doorlopen, en zij geen bergen of heuvelen meer op hun weg mochten ontmoeten, maar zulke wensen baten niet veel”. En begrijpelijk, want daar zijn beloften voor. Wel heeft de Heere ons betuigd dat we door vele verdrukkingen moeten ingaan.

Maar desniettemin geeft de Vallei der Verootmoediging wel een blijvende vrucht. Door terug te denken aan de heerlijke vrucht, die gesmaakt werd in de verootmoediging voor het aangezicht des Heeren, maakt zij het hart opnieuw begerig naar de diepe verootmoediging voor het aangezicht des Heeren. Zodra in het geloof er aan gedacht en het uitgesproken wordt, komt die heerlijke smaak weer in de mond. En door te proeven en te smaken dat de Heere goed is, wordt de verootmoediging des harten u weer recht dierbaar en u zoekt de beleving daarvan als weleer.

Terwijl zij nu zo sprekende verder gingen, zagen zij een knaap, die een kudde zijns Vaders hoedde. De jongen was zeer armoedig gekleed, maar hij zag er gezond en opgeruimd uit, en zoals hij daar eenzaam was nedergezeten, bracht hij de tijd door met zingen.

„Luistert eens”, zeide Stoutmoedig, „naar het lied van deze herdersjongen! „ Toen zij acht gaven, konden zij de volgende woorden onderscheiden:

„Hem die beneên is, dreigt geen val,
Noch die gering is trots,
De need’rigen besturen zal
De leiding zijns Gods.

Meer dan ik heb, ik niet begeer,
Of ’t veel of weinig zij,
Maak mij steeds meer tevreden, Heer’,
Dezulken zegent Gij.

Wat overlast geeft overvloed
Aan wie zich pelgrim noemt!
Hier weinig, ginds het heerlijkst goed
Is steeds als ’t best genoemd.

En wederom zeide hun leidsman: „Hoort gij wel? Ik durf beweren, dat deze knaap een gemakkelijk leven leidt en meer geniet van het kruid, genaamd Zielerust, dan zij, die in zijde en fluweel gekleed gaan.

Zulke knapen zijn er nog. Knapen, die de vergankelijkheid van al het aardse en de ijdelheid van het wereldse leven inzien. Daar de dienst des Heeren begeerlijk voor hen werd, zoeken zij de eenzaamheid om daarin bezig te zijn. Voor hen is het dal der verootmoediging zo begeerlijk door te leven bij Gods goedertierenheid. In hun hart zeggen zij, dat de Heere het waardig is gediend en gevreesd te worden. En wat is het heerlijk als men in zijn jeugd tot de keus mag komen, dat steeds meer te zoeken. Maar wij zullen ons gesprek van daareven weer voortzetten. In deze vallei had onze Heere voormaals Zijn tijdelijk verblijf en Hij vertoefde hier zeer gaarne. Het was Hem een genot, deze schone weiden te doorwandelen, want de lucht was Hem aangenaam. Daarenboven is men hier bevrijd van het gewoel en de zorgvuldigheden van deze wereld. Overal heerst drukte en verwarring, maar in de vallei Verootmoediging is het eenzaam en stil! Men heeft hier dan ook zoveel afleiding en verstrooiing niet. Ook werd deze streek slechts betreden door de voeten dergenen, die het leven van een pelgrim begeren te leiden. En al heeft de Pelgrim nu op deze plaats Apollyon moeten wederstaan en zijn gramschap moeten verdragen, het is onbetwistbaar, dat in oude dagen mensen aan deze plaatsengelen hebben ontmoet. Hier heeft Jakob zijn recht verloren en is hij in zijn kracht gebroken, zodat hij recht en kracht van de Heere heeft ontvangen tot verkrijging van de beloofde zegen in het worstelen met Hem. Hier in het dal der verootmoediging zijn parelen van grote waarde gevonden en woorden des levens gehoord. Heb ik u gezegd, dat onze Heere hier in oude tijden een buitenverblijf had, en hier gaarne vertoefde, ik haast mij er thans nog bij te voegen, dat Hij voor het volk, dat deze gronden liefheeft en doorzoekt, een jaarlijks inkomen heeft vastgesteld, dat op bepaalde tijden stipt moet worden uitgekeerd, en dat dienen moet om op de weg van het leven te onderhouden en tot de pelgrimstocht aan te moedigen”.

Hier worden wij opgewekt te zoeken naar de schatten en zegeningen die te vinden zijn in het dal der verootmoediging. Wie hierin lust heeft, wordt daarin onderhouden door de Heere. Wat u daarin nodig hebt wil Hij mild en overvloedig schenken, uit genade. In deze heerlijke vallei verrast de Heere het hart met Zijn ontfermende liefde in Christus. Hier vinden de moeden kracht, de hongerigen brood, de dorstigen water en de bedroefden vreugde. Maar altijd in verootmoediging voor de Heere en nooit om ons, want Hij schenkt het om Zijns naams wil.

Toen de reizigers verder gingen vroeg Samuël aan Stoutmoedig: „Mijnheer, ik hoor dat in deze vallei mijn vader met Apollyon heeft gestreden, maar op welke plek is dat gebeurd, want dit dal is zeer uitgestrekt”.

Stoutmoedig: „Uw vader heeft die strijd met Apollyon gevoerd op gindse plek, vlak bij Vergeethoeve. Dat is inderdaad de gevaarlijkste plek in de gehele omtrek. Als de pelgrims er onaangename ontmoetingen hebben, ligt het altijd daaraan, dat zij de ontvangen gunstbewijzen vergeten, en er niet aan denken, hoezeer zij ze verbeurd hebben. Ook anderen hebben het hier hard te verantwoorden gehad en het zou mij niet verbazen als wij hier nog één of ander gedenkteken vinden om er op te wijzen dat het hier bloedig is toegegaan”.

Het vergeten van de ontvangen gunstbewijzen heeft zijn oorzaak. Door ons niet te verdiepen in het kennen van onze diepe val in Adam, kunnen wij ook niet dieper afdalen in onze onwaardigheid voor de Heere. En dat hebben wij nodig om meer kennis te bekomen van Gods vergevende liefde in Christus. Wordt de wasdom in die geestelijke werkzaamheden niet gezocht, dan verachteren wij in de genade, zodat wij gaan slibberen naar rechts en links en daarvan maakt de boze gebruik, gelijk als bij de Pelgrim toen hij kwam in deze vallei.

Nijkerk

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen