Iek Wierda-Tuinier: Genieten in de drukte

Mijn werkdag
Naam: Iek Wierda-Tuinier Leeftijd: 61 Burgerlijke staat: gehuwd, acht kinderen Beroep: campinghoudster

Dinsdagochtend 9.00 uur. Iek Wierda begint. Ze doet de buitendeur van het slot. Al snel meldt de eerste gast zich met een vraag bij de balie. Ze wil weten hoe het zit met het gebruik van een van de wasmachines in een sanitaire ruimte op het drie hectare grote terrein. Het antwoord is even helder als eenvoudig. „Er hangen papieren bij de wasmachines, daar kunt u uw naam opzetten wanneer en op welke dag u wilt wassen, dan hoeft u niet steeds te kijken of er ook een machine vrij is. U zorgt zelf voor waspoeder en noteert het aantal wasbeurten op de achterkant van het reglement dat u bij aankomst hebt gekregen. Bij vertrek wordt dat afgerekend.” Iek en haar man Wander kennen hun gasten. „Al dit soort zaken doen we in goed vertrouwen.” Van de honderd staanplaatsen is op dit moment ongeveer 80 procent gevuld met caravans, de rest wordt bezet door vouwwagens en tenten. Gedurende de top van het seizoen verblijven er op De Verborgen Hoek in het Friese Harich meer dan 500 mensen. Jong en oud, vrijwel uitsluitend afkomstig uit de gereformeerde gezindte. „De meesten behoren kerkelijk tot de Gereformeerde Gemeenten, zijn hersteld hervormd, aangesloten bij de Gereformeerde Bond of christelijk gereformeerd”, weet het echtpaar. De Verborgen Hoek is mede verantwoordelijk voor de vakantie-invasie gedurende de zomerperiode in de plaatselijke Gereformeerde gemeente van het naburige Oudemirdum. Er worden nu geen twee, maar vier kerkdiensten gehouden.

10.00 uur: De schoonmaakploeg arriveert. De dames, die de sanitaire ruimtes onderhanden nemen, halen de emmers met schoonmaakspullen, dweilen en schone doeken op. Als ze terugkeren, krijgt mevrouw Wierda de doeken van de vorige dag retour in haar wasmand. Het hoort er allemaal bij. „Tussendoor was ik en doe ik andere huishoudelijke aangelegenheden. Er moet natuurlijk ook eten worden gekookt.”

12.00 uur:
Tegen het middaguur arriveert een gezin uit Hardinxveld- Giessendam. Mevrouw Wierda begroet hen hartelijk, ze kent hen en ook de kinderen. Ze komen, evenals vele andere gasten, vaker naar Harich. De laatste jaren worden Iek en Wander soms ook uitgenodigd op bruiloften. „Van stelletjes die elkaar hier voor het eerst hebben ontmoet”, vertelt Iek. „In de praktijk gaan en komen velen op vrijdag en zaterdag, maar ook op andere dagen is het mogelijk om te wisselen. Behalve op zondag natuurlijk. Dat is in ons reglement vastgelegd. De gasten mogen niet op zondag komen en ook niet op zondag naar huis gaan. Als ze dat wél willen, zoeken ze maar een andere camping in de buurt op. In de praktijk komt het erop neer dat we die dag de camping de camping laten.” Iek is vaardig met de computer, houdt in een speciaal bestand de inschrijvingen en alle gegevens bij. „Iedere ochtend bespreek ik met Wander welke plaatsen er vrij komen, dan kan hij het gras maaien als de mensen vertrokken zijn.” Ondanks het computersysteem houdt ze een papieren lijstje achter de hand. „Om de computer te controleren”, verklaart haar man, die haar precisie roemt. „Ik spreek altijd van een spiekschriftje, maar daar wil zij niet van weten, ha, ha.”

13.00 uur: Vragen beantwoorden, mondeling én per telefoon, mails afwerken, informatie versturen, getekende overeenkomsten verwerken en opbergen, en - niet te vergeten - ijsjes verkopen. Verder affiches maken, de opgave voor verschillende spelletjes noteren, lijsten met namen voor de activiteit maken en op de prikborden de veranderingen in de activiteiten weergeven. Mevrouw Wierda noteert de opgave voor de activiteit van deze avond. Zij neemt de administratieve handelingen voor haar rekening, haar man is bij de uitvoering betrokken. In verband met het fraaie zomerweer is gekozen voor ‘waterfietsen’, een populaire bezigheid waarbij het voor de deelnemer niet zal meevallen om droog te blijven.

15.00 uur: Voortdurend rinkelt de telefoon. „We hebben twee lijnen, één staat op een antwoordapparaat. Ik pak nummer één en bel daarna de andere terug.” Iek Wierda is er iedere zomerse dag vele uren druk mee, van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat. Ze had dat vijftien jaar geleden niet kunnen vermoeden, toen haar man en zij bij hun boerderij begonnen met een mini-camping met vijftien staanplaatsen, nabij de boerderij aan de rand van de Friese meren, in het gevarieerde weideen boslandschap van Gaasterland. „Onze mini-camping was al gauw te klein, er was veel meer vraagnaar staanplaatsen. Toen hebben we ingehaakt op het aanbod van de gemeente, die ruimte zocht voor twee natuur- en landschapscampings in deze omgeving.” In ruil voor het inrichten van vijf hectare opengesteld natuurgebied kregen ze vijftig staanplaatsen. „In 2002, er was nog geen tweede natuur- en landschapscamping gevonden, hebben we dat herhaald, zodat we nu 100 plaatsen hebben.” Voor de twee vakantiewoningen, vernoemd naar hun twee dochters Jantina en Durkje, bestaan heel lange wachtlijsten. „De meeste mensen boeken direct bij hun vertrek weer. Verschillenden zijn gehecht aan een bepaalde plek. Ze willen ook graag met vrienden en bekenden bij elkaar staan. Soms vormt een veld een soort familie. We wachten daarom altijd tot september voordat we andere boekingen toelaten. Dat kan natuurlijk wel later, maar ook dan blijft het nog altijd: bij leven wel welzijn”, verklaart het echtpaar. Ze zijn razend druk, maar doen het met plezier. „We genieten ervan. Achteraf zeggen we altijd dat we dit twintig jaar eerder hadden moeten doen”, aldus Iek Wierda.

18.30 uur: Na het avondeten - „soms is het best haasten” - komen campinggasten om het RD te halen. „Sommigen hebben bonnen besteld, anderen kopen gewoon de krant.”

19.00 uur: Afrekentijd. Als de gasten van plan zijn om de volgende dag naar huis te gaan, komen ze tussen 19.00 en 20.00 uur afrekenen. Ook gaat de ijsjesverkoop op een zomerse dag nog wel even door.

21.00 uur: Iek houdt toezicht op de terugkeer van de door de kinderen gebruikte skelters. „Sommigen zetten de skelter stiekem achter hun caravan, dan kunnen ze er de volgende ochtend meteen weer mee weg rijden, maar dát is niet de bedoeling.”

22.00 uur: Pas tegen tienen wordt het stiller aan de balie. „De regel is dat het ook op de camping om tien uur ’s avonds rustig dient te zijn.”

24.00 uur: Na tien uur is het echtpaar evenwel nog niet klaar. Iek heeft nog even wat tijd om spullen op te ruimen en de nieuwe affiches voor de activiteit van de volgende avond klaar te maken, haar man wacht tot de wat oudere jeugd is uitgepraat. Een groepje blijft plakken in de recreatieruimte, in de voormalige ligboxenstal. Om twaalf uur loopt Wander even langs en meldt dat de deur van de recreatieruimte dicht gaat, waarna de laatste jongelui hun bed opzoeken. Lachend: „De deur gaat niet op slot, dat kan niet eens.”

Volgende keer: Marije Bisschop, werkzaam bij de crisisopvang van het Leger des Heils in Amsterdam.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen