NOG EENS DE RECORDER.

Nu is, volgens het tweede en vierde gebod van de Wet het zo, dat de samenkomsten er zullen zijn, waarbij de bediening des Woords, die der Sacramenten en der gebeden er zal plaatsvinden, ook het psalmgezang en het offeren der gaven. De bediening des Woords zal geschieden door de dienaar des Woords in de samenkomst der gemeente. Immers, volgens de kerkorde is het zo, dat als een plaatselijke gemeente een eigen dienaar heeft, deze de van God opgelegde arbeid in die bepaalde gemeente heeft te verrichten, zodat hij op de rustdag daar optreedt in de ambtelijke bediening van 't Woord en de verdere handelingen. Hij is en moet daar dus ook persoonlijk tegenwoordig zijn. Is er nu een vacante gemeente, dan is het ook zo, dat de plaatse-

lijke gemeente daar samenkomt met hetzelfde doel als in die andere gemeente, waar de leraar voorgaat. Bij ontstentenis van een leraar treedt nu daar een lezer op, waarbij de voorganger dus ook in het midden der vergadering aanwezig zal zijn om de preek voor te lezen. Wordt nu in plaats van de leesdienst de recorder aangewend in zo'n samenkomst der gemeente, dan wordt die orde, die van God Zelf verordend is in het 2e en 4e gebod, en mede gegrond is in de noodzakelijkheid wegens gebrek aan een leraar, daar verbroken.

Gaan we ter nadere aanwijzing in dat verband de orde van de verschillejt.de onderdelen van de eredienst eens na. Beschouwen we eens het votum, of de aanvangsspreuk, het aanvangswoord, en de zegengroet. Daarmede opent de leraarde samenkomst der gemeente. Krijgt nu in de vacante gemeente aan het begin van de dienst de aanwezige kerkeraad met de gemeente door de recorder te horen: Onze hulpe zij in de Naam des Heeren, enz., dan horen ze wel een klank, een stem, een geluid, maar de leraar, die dat votum uitspreekt is niet aanwezig. Hij heeft dat indertijd uitgesproken in zijn eigen gemeente ter opening van de dienst Maar hier is hij niet aanwezig, en zo is hij ook niet medebegrepen in dat woordje „Onze" hulpe enz., in die wens, dat de Heere in het midden moge zijn. Én zo is het ook met de zegengroet, en dat nog wel in de naam des Heeren. Het gehoor is er wel, maar de voorganger niet. Er is wel een klank, maar geen persoon, die zich in de naam des Heeren richt tot de verzamelde gemeente. Zo is er bij de recorder-dienst in de vacante gemeente dus geen persoon, die zich namens de gemeente tot God richt in het votum, noch ook zich namens God tot de schare richt. Alleen een klank, zonder aanwezig persoon, zonder spreker. Deze delen van de eredienst, het votum: Onze hulpe, enz. en de zegengroet: Genade zij u, enz. zijn soms al lang geleden uitgesproken in de gemeente, waar de leraar voorging. En daar waren ze op hun plaats, ter opening van het samenzijn. Maar hoe kan bij de recorder-dienst nog sprake zijn van een openingsgebed tot God om in te komen en een zegengroet van Gods zijde, dat Hij in het midden wil zijn, waar de leraar, als de bedienaar, die daar staat en staan moet tussen God en het volk, er zelf niet bij tegenwoordig is! Wat zullen ze hier anders zijn dan blote klanken, en geen wezenlijke elementen in de bediening van het Woord, die dan ook niet aangevangen noch voortgezet, noch beëindigd wordt. En toch doet ze zich voor alsof ze bediening des Woords is.

Neem ook het voor- en nagebed. Dat zal zijn een biddend spreken tot God door de dienaar namens de saamgekomen gemeente. Maar wie bidt er nu bij de recorder-dienst. Oorspronkelijk, in de samenkomst waar de leraar werkelijk voorging, was alles er, het gehoor en de voorganger. Daar stegen de verzuchtingen op tot de troon Gods en werd Zijn Naam aangelopen als een waterstroom. Maar hier is wel het gehoor, maar geen voorganger aanwezig en zo ook geen concreet gebed van hem als voorganger bij die dienst.

Hoe kan ook, bij zo'n lecord er-dienst in de samenkomst van de vacante gemeente, de leraar-voorganger zichzelf opdragen aan de troon, om ondersteuning bij de bediening, en hoe in het dankgebed de Heere dankzeggen voor Zijn genade en voor zijn ondersteunmg, en bidden om zegen, en dat God de grote Naprediker nog eens zijn mocht, waar hij zelf niet tegenwoordig was.

Bovendien, als er voorbidding geweest is in de oorspronkelijke dienst, dia door de recorder 'n de vacante kerk wordt herhaald, voor zieken, die ondertussen som.s al hersteld zijn of ook overle.ien dan gaat het toch niet aan om zulke voorbidding om herstel, nog eens door de recorder ie herhalen. En ook voorbidding en dankzegging, bij geboorte en huwelijksherdenking, enz. die in een andere plaats hebben plaatsgegrepen, en soms ook al enige tijd geleden er geweest zijn, kunnen toch ook niet door de recorder herhaald worden in de samenkomsten van andere plaatselijke gemeenten. Verder is er zeker ook wel onderscheid in bidden en bidden. Maar als de leraar met Paulus door de Geest heeft mogen bidden in de kerk en het wordt in de vacante kerk door de recorder herhaald, dan kunnen de woorden wel herhaald worden, maar de bediening des Geestes kan daar niet in besloten of vastgelegd zijn, waar die altijd persoonlijk blijft, anders zou men rooms moeten worden en zeggen, dat het woord de zaak zelf bevat.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen