TOELICHTING OP DE DORDTSE KERKENORDENING

Art. 56.

De doopsbediening van de kinderen. Wanneer iemand wel gedoopt is, maar weigert om belijdenis af te leggen, hoe staat het dan met de doop van zijn kind? Is de vader van het te dopen kind belij«< dend lidmaat der gemeente, hetzij hij in de gewone weg ter plaatse de belijdenis heeft afgelegd, of van elders is overge* komen, en de moeder niet, dan kan de vader antwoord geven op de gestelde doop*vragen en houdt hij het te dopen kind voor de doop, ook al is het dat de moeder soms dooplid is. Is de vader wel dooplid, maar niet tot belijdenis ge«< komen, en de moeder wel, dan kan de moeder antwoord geven op de vragen en het kind ten doop houden. Zijn beide echter wel doopleden, maar nog geen be

lijdende leden der gemeente, dan kunnen alleen de getuigen nog optreden, die dan waarborgen moeten kunnen geven, of er voor in moeten kunnen staan, dat de te dopen k'inderen in de leer der waarheid en der godzaligheid door de kerk beleo den, zullen worden opgevoed. In zo een geval is het toch ook weer zo, dat de ouders er voor komen te staan, dat ze geen doopleden kunnen blijven, en dat zulke gevallen, die daar het laatste zijn genoemd, maar als noodgevallen kunnen worden toegelaten. Blijven beide ouders dan toch maar zo voortgaan zonder tot belijdenis te komen, dan worden ze teibs slotte afgevoerd en raken in die weg dan zo tenslotte buiten de zichtbare gemeen«i schap der kerk. En als het dan, droevig genoeg, zover zou gekomen zijn, dankun^i nen ook de dan nog geboren kinderen niet meer gedoopt worden.

Hoe moet gehandeld worden met kinderen van gecensureerde en geëxcommuniceerde ouders?

Wat gecensureerde ouders aanbelangt, als een der ouders onder de christelijke censi sure staat, bijv. de vader, dan mag de moeder antwoorden, maar staan beide on^ der de censure, dan dient een getuige op te treden, bijv. de grootvader van het kind of een broer of ander familie< #lid, of een vriend van ze, als ze belijdend lid zijn en instaan voor de opvoeding van het kind. De ouders verklaren daarbij dat ze het toezicht op de opvoeding in de ver^» maning en vreze des Heeren aan de be: * trokken gjetuigen opdragen, en geven daare» van bewijs aan de kerkeraad. In zulke ge.* vallen toch, als beide ouders onder de censure staan, zijn ze wel leden nog van de gemeente en hebben dan ook wel de rechten die alle leden in de zichtbare kerk hebben, maar omdat ze gecensureerd zijn kunnen ze geen gebruik maken daarvan. De censure of de kerkelijke tucht toch, als ze nog niet verder gaat, neemt niet de rechten nog weg, maar wel het gebruik van de kerkelijke rechten, tot de oensure weer opgeheven mag worden in de rechte weg.

Wanneer de ouders geëxcommuniceerd zijn, of door de christelijke ban zijn ai^ gesneden, of alleen de vader of de moefe» der, dan kan, hetzij de vader of de moes» der, die niet geëxcommuniceerd is, optre* den bij de doop van het kind, tenzij dea Zie onder de censure staat. Is een van bei»!' de dus nog in volle rechten, dan kan de^ ze laten dopen, volgens 1 Cor. 7:14.

Zijn echter beide ouders geëxcommunis oeerd, dan mogen de kinderen, die gebos» ren worden, na de afsnijding van de gea meente, niet meer gedoopt worden, doch wel de kinderen, die daar vóór nog gea boren zijn, maar dan bijv. door de groot»" vader of grootmoeder, als getuige ten doop gebracht worden, waarbij deze dan weer instaan voor de opvoeding van deze kin* deren in de ware leer der godzaligheid, zoals die in de gemeente naar de Woor*» de Gods wordt voorgestaan en gehands» haafd. En is de ene ouder afgesneden met de ban en de andere onder censure, dan kan het gaan, zoals even tevoren is aangewezen in het geval gecensureerde le^ den der gemeente. Ook onechte kinderen kunnen gedoopt worden, maar dan op; schuldbelijdenis, hetzij van de moeder, aïs ze belijdend lid der gemeente is, hetzij door beide. Is de moeder dooplid en is er geen uitzicht op een huwelijks«^oltreki< king, dan kan gewacht worden met de doop van het kind tot ze belijdend lid kan zijn geworden en met ware boetvaar*i digheid schuldbelijdenis heeft gedaan.

Maar als de moeder wel dooplid is of ook belijdend lid, maar geen boetvaary digheid vertoont en geen schuldbelijdenis wü doen, of de beide ouders onboetvaarss dig zijn en van hun onboetvaardig leven geen afstand wülen doen, dan vallen zeals vanzelf onder de censure. En pas na ware schuldbelijdenis en betering des levens, kan er weer verzoening komen met de gemeente, en het kind ten doop worden aangeboden.

Op ide synode van Brielle, 1737, werd de vraag behandeld of men ©en onecht kind van een ongehuwde moeder, die zelf ook onecht en bovendien ongedoopt was, do*i pen mocht. De synode bepaalde, dat ah leen dan de doop mocht bediend worden, als er twee lidmaten als getuigen gesteld werden. En ingeval er sprake is van een gedwongen huwelijk van jongelieden, late men eerst belijdenis doen voor het kind gedoopt wordt. Is de vader onbekend of vermoedelijk een onverschillige en onge=> lovige, dan komt de moeder er als van* zelfsprekend alleen voor te staan. Is de vader bekend, gehuwd, en lid der ge* meente, en de moeder geen belijdend lid, dan worde ze eerst op schuldbelijdenis lid, en kan het kind gedoopt worden.

Wanneer ze wel belijdend lid is dan, wordt, in het genoemde geval, het kind gedoopt op schuldbelijdenis van beide personen, waarbij dan de moieder alleen antwoord geeft op de vragen bij de doop. Als ge* huwde kan hij in dat geval geen antwoord geven op de vragen bij de doop.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen