Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Themanummer vredesonderwijs in de Christelijke school

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Themanummer vredesonderwijs in de Christelijke school

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het september-nummer van het blad BEZINNING, dat vanuit een bijbelse visie informatie geeft over actuele ontwikkelingen in onderwijs en maatschappij, is geheel gewijd aan het thema: vredesonderwijs in de christelijke school.

Vredesonderwijs vindt steeds meer ingang, ook binnen het christelijke onderwijs.

Vredesonderwijs roept, o.a. bij christenouders die vernemen dat op de school die hun kinderen bezoeken een project vrede draait, allerlei vragen op.

Wat beoogt men met het geven van vredesonderwijs? Vanuit welke visie wordt het gegeven? Wat verstaat men onder die vrede? Waarop dienen we te letten bij het beoordelen van lesmateriaal voor vredesonderwijs? Hoe kan de christelijke school op bijbelse wijze gestalte geven aan dit aspect van het onderwijs?

Op dergelijke vragen wordt ingegaan in dit themanummer van BEZINNING.

Het nummer kan besteld worden door ƒ 2,- over te maken op girorek. 2.974.537 van adm. BEZINNING te Groningen, met vermelding: themanummer vredesonderwijs.

We hebben kennis kunnen nemen van dit themanummer. Bezinning is een reformatorisch orgaan voor bezinning op en voorlichting over actuele vraagstukken in onze samenleving. In dit themanummer wordt vooropgesteld, dat het moet gaan om de vrede met God. Het gaat om op te voeden in de vreze des Heere. Dat is opvoeden in de vrede des Heeren. Met dit uitgangspunt kunnen we ons uiteraard verenigen.

Er komt een artikel in dit themanummer voor over De Bijbel en het vredesvraagstuk. Het laatste gedeelte gaat over Het kernwapenvraagstuk. Dat nemen wij hier over.

Het kernwapenvraagstuk

Velen die de gewone (conventionele) bewapening nog wel kunnen aanvaarden, vinden echter dat met de kernbewapening een grens overschreden wordt vanwege de mogelijkheid dat bij het ontstaan van een kernoorlog de gehele mensheid vernietigd wordt.

De mensheid heeft de verschrikkelijke hel die aangericht werd door de kernbommen op Hiroshima en Nagasaki (1945) meegemaakt. De mensheid vreest voor het ontstaan van een wereldwijde kernoorlog. Het streven naar eenzijdige afschaffing van de kernwapens is daarom begrijpelijk. We dienen echter bij alle begrijpelijke bewogenheid rond het vraagstuk van de atoombewapening de werkelijkheid niet uit het oog te verliezen. De dreiging die uitgaat van het WarschauPakt dwingt de regeringen van de westerse landen tot het onderhouden van een sterke, defensieve krijgsmacht in NAVO-verband. De aantallen en soorten wapens die daarvoor nodig zijn, worden daarbij in feite bepaald door de bewapening die de tegenstander bezit. Als wij onze vrijheid in het Westen willen handhaven, dient onze defensie een geloofwaardige indruk te maken, opdat de Sowjet-leiders zich er terdege van bewust zijn dat een aanval op het Westen onmetelijke risico’s inhoudt en daarom volledig zinloos is.

Kernwapens zijn de meest vernietigende wapens die de mens ooit heeft uitgevonden. De gevolgen van het gebruik ervan zijn vrijwel niet te overzien. Juist op deze eigenschap berust het enorm afschrikkend vermogen ervan. Hoewel de Sowjet-Unie met zijn overmacht aan conventionele bewapening met grote kans op succes West-Europa zou kunnen aanvallen, gebeurt dit niet zolang de NAVO op geloofwaardige wijze kan dreigen met net inzetten van kernwapens bij een onverhoopte aanval van de Sowjet-Unie.

De beste garantie dat kernwapens niet gebruikt worden, ligt in het feit dat we bereid zijn om ze eventueel te gebruiken. Deze bereidheid dient echter geheel gericht te zijn op het voorkomen van een kernoorlog.

Stappen in de richting van eenzijdige afschaffing van kernwapens zullen de geloofwaardigheid van de westerse defensie aantasten en daardoor juist het gevaar van een kernoorlog vergroten. Laten we niet de illusie hebben dat na eenzijdige verwijdering van de kernwapens uit West-Europa de Sowjet-Unie wel zal afzien van het gebruik van atoomwapens tegen het Westen.

Is het niet denkbaar dat de Sowjet-Unie dan met haar nauwkeurige SS-20-kernraketten in een klap alle militaire en strategische doelen in West-Europa uitschakelt en de capitulatie van West-Europa zal eisen onder de bedreiging dat anders kernbommen op een aantal West-Europese steden geworpen zullen worden?

Prof. dr. J. Douma heeft in zijn boek GEWAPENDE VREDE een aantal duidelijke stellingen opgenomen waarbij hij de verschillende aspecten zorgvuldig tegen elkaar afweegt. We citeren de stellingen 11.3 en 11.4 en 12.

11.3: Wanneer het Westen eenzijdig ontwapent, kan het mede verantwoordelijk gesteld worden voor het gebruik van kernwapens door de tegenpartij (die er snel conflicten mee zou kunnen uitlokken en beëindigen om zijn wil door te zetten). ’Kernwapens de wereld uit, te beginnen uit Nederland” is wat het eerste lid betreft, een illusie (kernwapens gaan de wereld niet meer uit; wij zullen ermee moeten leren leven), en wat het tweede lid betreft, irreëel (gaan ze Nederland uit, dan gaan ze naar elders, met mogelijke schade voor de politieke stabiliteit) en gevaarlijk (voor wie in de eenheid van de NAVO een krachtig wapen tegen de communistische dreiging erkent).

11.4: De kerk kan inderdaad in de catacomben blijven voortbestaan; maar het moet ons als schuld worden aangerekend wanneer wij de in het Westen nog aanwezige vrijheid onnodig prijsgeven. Wij onderschatten de communistische dwingelandij als wij niet bereid zijn voor het behoud van onze vrijheid grote risico’s te dragen. Ging het alleen om het veilig stellen van onze lichamelijke existentie, dan zou het inderdaad verstandig zijn kernwapens eenzijdig op te ruimen.

Maar tegen een vijand die met zijn ideologie ons geestelijk wil vermoorden, past van overheidswege een krachtige afweerhouding. De risico’s mogen dan groot zijn omdat er veel op het spel staat. We moeten ook de steun die het Westen op grond van zijn vrijheid aan de verdrukte kerk in het Oosten kan bieden, niet veronachtzamen.

12. Ons vraagstuk is te gecompliceerd om hier voor de hand liggende conclusies te trekken. Bijvoorbeeld in deze trant: het nucleaire wapen mogen wij niet gebruiken, dus mogen wij er niet mee dreigen om het te gebruiken. Want de dreiging om kernwapens in een noodsituatie in te zetten, heeft een duidelijk (wereld-)oorlogvoorkomend effect gehad. Juist de verschrikkelijkheid van deze wapens en de reële dreiging ermee heeft ervoor gezorgd, dat zich een voor nieuwe wapens ongewoon verschijnsel heeft voorgedaan: al langer dan dertig jaar zijn zij nergens ingezet. Men moet het kernwapen in noodsituaties willen gebruiken, opdat het door de tegenstander en door onszelf niet gebruikt wordt.

Het wapen is zó effectief als afschrikkingsmiddel, dat het tot nu toe niet effectief als gevechtsmiddel kon worden aangewend. De bereidheid om nucleaire wapens in noodsituaties te gebruiken, dient geheel gericht te zijn op het doel: een wereldoorlog (met kernwapens) te voorkomen.

Het noodzakelijke doel (bescherming door de overheden van hun onderdanen tegen de evidente communistische dreiging) laat zich onder de huidige omstandigheden niet losdenken van het noodzakelijke middel: afschrikking met kernwapens.

Conclusie

Bij het afwegen van alle aspecten die verbonden zijn aan het diep ingrijpende kernwapenvraagstuk hebben we een goed inzicht nodig in de situatie in onze huidige wereld en van de bedreiging die uitgaat van het marxisme-leninisme.

We moeten goed beseffen wat de gevolgen kunnen zijn van bepaalde besluiten. Alle bezinning op het vredesvraagstuk is echter zinloos als we niet weten wat de diepste oorzaak is van oorlog en geweld.

Het is daarom van fundamentele betekenis als we het uitgangspunt voor onze werkzaamheden ten behoeve van de vrede in de Bijbel nemen.

J.G. van der Land.

Het artikel is van Drs. J.G. van der Land. Het geeft stof tot nadenken.

Dit artikel werd u aangeboden door: Bewaar het Pand

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 8 december 1983

Bewaar het pand | 8 Pagina's

Themanummer vredesonderwijs in de Christelijke school

Bekijk de hele uitgave van donderdag 8 december 1983

Bewaar het pand | 8 Pagina's