TOELICHTING OP DE DORDTSE KERKENORDENING.

Of, om het nog anders te zeggen, bij Rome zijn de bisschoppen de opvolgers der ap|os* telen, met Petrus en de paus aan het hoofd, de gewone priesters zijn de in het N. Tes*' tament aangestelde ouderlingen, en de dia* kenen zijn dan naast de presbyters toege: * voegde helpers^van de bisschoppen. En de armenzorg dan? Die behoort volgens Rome tot de bisschop of de voorganger der gt!> meente, len niet bij de diakenen. Maar deze opvatting komt in flagrante strijd met de Schrift, die met name in Philipp. 1, 1 de diakenen naast de ouderlingen als aparte ambtsdragers met eigen taak, wezenlijkon* derscheiden van die der ouderlingen noemt, terwyl in 2 Cor. 8; 4, len 9, 11 ovi^r de diakonale arbeid als armverzorging gespro* ken wordt, en ook in de pastorale brieven als hun eigen ambt wordt; aangewezen, ide verzorging der armen, 1 Tim. 3.

Een andere opvatting is, dat de zeven in Hand. 6 in het geheel geen ambt hadden, doch maar tijdelijke gevolmachtigden van de apostelen waren. Maar ook dat is als vanzelf als tegen de instelling er van af te wijzen. Ze werden als zelfstandige arm ver* zorgers door de gemeente gekozen, terwijl ze later in het N. Testament als aparte ambtsdragers onderscheiden worden van de ouderlingen, met de armverzorging als hun eigenlijke taak.

Nog weer anderen zijn van oordeel, dat ze hetzelfde zouden zijn als de ouderlingen, zodat er in Hand. 6 geen sprake zou zijn van de instelling van het idiakenschap, maar van het ouderlingenambt.

Men wil dan, dat Hand. 11, 30 wil aanwijs zen, dat het geld door Paulus en Barnabas aan de ouderlingen te Jeruzalem wordtaf* gedragen en niet aan de diakenen. Maar het is dan toch wel verwonderlijk dat dan Jacobus niet bij het zevental wordt gea noemd, die zo'n invloedrijke plaats innam onder de ouderlingen te Jeruzalem. Ook is er geen spoor te vinden van het zeven*» tal in Hand. 11, 30» terwijl de gaven ook voornamelijk tot onderhoud van de kerk kunnen zijn geweest. Ook worden de apos* telen niet met name genoemd, en zoals uit het zwijgen over dq apostelen niet ge^ oordeeld kan worden, dat zq er niet meer waren, zo kan ook uit het zwijgen over de diakenen niet afgeleid worden, dat ze er niet of nooit geweest zouden zijn.

Nog weer anderen zijn van gevoelen, om andere meningen maar voorbij te gaan, da/ in Hand. 6 niet de afsplitsing plaats grijpt van de ambtelijke werkzaamheid van de apostelen, maar een ambteHjke afsplitsing van de gemeente. Dan zou er dus dit plaats ge: grepen hebben, dat de gemeente in twee* ën gesplitst zou zijn, en dat het Grieks* sprekende deel zelfstandig zou zijn gewor* den met de zeven aan het hoofd, in onder* scheiding van de Joods*christelijke gemeens* te, die dan bleef staan onder de leidingvan de apostelen. De nieuwe gemeente zouidan in de zeven eigen leiders hebben ontvangen, die noch speciaal ouderlingen, noch spe* ciaal diakenen zouden geweest zijn, maar de volle apostolische taak uitoefenden. Dan zou dus apostolische bediening uitgeoefend zijn zonder in het ambt te zijn, en zouidie grieks sprekende gemeente (dan onttrokken zijn geweest aan het apostolische gezag van de twaalven, en als zelfstandige gemeente zonder aanwijsbare ambtelijke leiding zijn geweest, wat toch zeker alle grondslag mist in de Schrift.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen