Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

KLEINE KRONIEK

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

KLEINE KRONIEK

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

Wat gebeurt er in Noord-Ierland?

Deze vraag zal al menigmaal bij mijn lezers opgekomen zijn wanneer er allerlei berichten uit Ulster en de strijd die daar gevoerd wordt via radio en pers tot hen kwamen. In die berichten hoort men over een verwoede strijd tussen roomsen en protestanten, terwijl ook de IRA telkens in het geding is met geweldplegingen niet alleen in Ulster maar ook in Engeland. Nu kreeg ik dokumentatie in handen van het comité Ulster dat dezer dagen in de openbaarheid is getreden en dat zich noemt „een organisatie die betrokken is bij de verdediging van de, in haar geestelijke en politieke vrijheden, zeer bedreigde Reformatie-getrouwe minderheid in Ierland". Op de gehouden persconferentie van dit comité was een spreker uit Ulster, de heer W. McGrath, een der leidinggevende personen van het godsdienstige en politieke leven in Ulster. De heer McGrath is geboren en getogen in Belfast. Hij behoort tot een familie die sinds vele generaties bekend staat door toewijding aan de zaak van het Christendom in Ierland.

„Het conflict in Ulster heeft niet als inzet de verovering van grondgebied of het omverwerpen van de ene politieke ideologie door een andere, hoewel deze doeleinden natuurlijk wel een rol spelen in de strijd. In wezen is het Ulsterse conflict niets anders dan een, op verkleinde schaal tot uitdrukking gebrachte inspanning van alle kwade machten in de historie, die nu hun krachten in het veld brengen „tegen de Heere en tegen Zijn Gezalfde".

Het volk van Ulster heeft gepoogd om de geestelijke waarden die tot hen zijn gekomen door een generatie-lange aanvaarding van het Evangelie van de Heere Jezus Christus, ook in de politiek van hun land tot uitdrukking te brengen. De grote vijand van het heil der mensenzielen heeft nu besloten dat de kracht van het Evangelie in Ulster vernietigd moet worden. Dit is de volgende belangrijke stap in zijn pogen om de heerschappij van de geestelijke duisternis in te luiden, die de gehele westerse wereld zal omvatten. Dit is de aard en betekenis van het huidige conflict in Noord Ierland.

De strijd wordt steeds intensiever en toont steeds meer zijn ware betekenis in verband met het welzijn en de vrijheid van de mensheid. Daarom hebben de protestanten van Ulster de hulp nodig van Christenen in de gehele wereld."

Velen hebben al langer vermoed dat er in Noord-Ierland veel meer aan de hand is dan de moderne communicatiemiddelen ons willen doen geloven. De strijd die in Noord-Ierland wordt uitgevochten gaat veel dieper, gaat om veel hogere dingen, gaat om geestelijke waarden, waarbij zij die echt trouw willen blijven aan de Reformatie niet met vleselijke wapens willen strijden, maar met de geestelijke wapenuitrusting.

Wat is er eigenlijk aan de hand?

Van de zijde van het comité-Ulster wordt ons verteld wat er nu eigenlijk aan de hand is in Noord-Ierland:

Noord-Ierland, dat staatkundig verbonden is met Groot-Brittannië, heeft een bevolking die in meerderheid zowel het individuele als het nationale volksleven gesteld wil zien onder de geboden van God. In zijn eigen autonome overheid, die Noord-Ierland tot voor kort bezat, waren nog verrassend veel kenmerken aanwezig van liefde voor het Evangelie en gehoorzaamheid aan Gods Wet.

Wat is er evenwel gebeurd? Zoals te verwachten was kwam ook Noord-Ierland onder de druk van anti-Bijbelse politieke en geestelijke machten die in deze eeuw overal op aarde hun tanden laten zien. Het naar verhouding zeer Reformatie-getrouwe Noord-Ierland kreeg het geheel volgens de tactiek van Satan zelfs zwaarder te verduren dan andere z.g. „christelijke" naties.

Allereerst deed op kerkelijk terrein het valse oecumenisme zijn intrede, een deel van het geestelijk leven en de geestelijke kracht van Noord-Ierland verwoestend.

Vervolgens zijn er de aanspraken van de roomskatholieke Ierse Republiek, die er op uit is om Noord-Ierland eventueel met militaire middelen politiek en geestelijk onder de voet te lopen. Vergeet vooral niet dat het Vaticaan in 1929 een verdrag met Mussolini sloot en de Rooms-Katholieke Ierse Republiek in de laatste wereldoorlog de zijde van Hitier koos. De Reformatie-getrouwe christenen in Noord-Ierland hebben gedurende hun hele historie, een zware strijd moeten voeren tegen het steeds weer opdringende rooms-katholirisme. Zij kennen de gevaren van het Pausdom. Vereniging met deze Zuid-Ierse Republiek wijzen zij dan ook op bijbelse en historische gronden geheel van de hand.

Een andere zeer gevaarlijke vijand is het communisme, dat met name in de Zuid-Ierse Republiek zeer diep historische wortels heeft, vanuit en vanaf de Franse Revolutie. Handig gebruik makend van enerzijds de Rooms-Katholieke drang naar een verenigd Ierland en anderzijds pogend aanhang te verwerven onder de protestantse arbeiders in Noord-Ierland, trachten de communistische leidslieden geheel Ierland tot hun bruggehoofd te maken; een bruggehoofd dat past in de totale tactiek van geografische omsingeling en interne ondermijning van West-Europa.

En dan is er nog de gevaarlijke politiek van de Britse regering in Londen. De Britse regering vindt het bestaan van een op de Reformatie ge-

oriënteerde autonome provincie binnen de grenzen van het Verenigd Koninkrijk een hopeloos ouderwets verschijnsel. Zo'n provincie is tè principieel en past niet in de „grote politiek" van Europese eenheid en deconfessionalisering. Daarom wil Londen liefst maar van Noord-Ierland af. Als het er op aan komt vindt het Noord-Ierse volk haar eigen Britse Overheid niet aan haar zijde in het consequente verzet tegen de vereniging met het Rooms-Katholieke Zuiden.

Naar ik meen is hiermee duidelijk de werkelijke toestand getekend waarin Ulster zich bevindt.

Wat is TARA?

Juist zij die trouw willen blijven aan de Schrift en aan de reformatorische beginselen hebben het bijzonder moeilijk gehad. Ze hebben tot de Heere geroepen om licht en uitkomst. Er is een nieuwe organisatie ontstaan onder de naam TARA, een naam die ontleend is aan het oude Ierse koninkrijk dat zo heette.

Vooral de boerenbevolking in verschillende plattelandsstreken, heeft in Tara een middel gevonden ter bescherming tegen de brutale aanslagen van het IRA op dorpen en afgelegen hoeven. Tara verafschuwt geweld en bombastisch revolutionair optreden. Daarom moeten de Tara-mensen niets hebben van allerlei para-militaire organisaties, die de laatste jaren aan protestantse zijde zijn ontstaan. Veel van die organisaties zijn geïnfiltreerd door extreem-socialistische en communistische elementen. Zij dreigen in het kielzog van de rode revolutie-geest te geraken. Met name in sommige protestantse stadswijken lijkt deze geest ingang te vinden. Dat komt doordat velen die zich „protestant" noemen, in de praktijk slechts naamchristenen zijn en zich niet meer laten leiden door de beginselen van de Reformatie. Tara plaatst zich daarentegen op het fundament van de Heilige Schrift en de belijdenis van de Reformatie. Vanuit dit beginsel is slechts de aard van het Noordierse conflict te verklaren.

De Tara-leiders zijn er zich van bewust dat de vijandige machten die Noord-Ierland dreigen te overweldigen kunnen dwingen tot een totale oorlog. In deze oorlog is de geestelijke strijd die nu reeds in alle hevigheid woedt, het belangrijkste.

Maar daarnaast is voorbereiding op gewapende verdediging evenzeer noodzakelijk omdat de vijand geen keuze laat. In geval van vernietiging of voortgaande ondergraving van de Noordierse staat, zal de protestantse bevolking ongetwijfeld worden blootgesteld aan alles omvattende geestelijke en lichamelijke terreur.

Op deze situatie wil Tara de bevolking voorbereiden zowel in geestelijke als in lichamelijke zin.

De gedachte tot de oprichting van Tara werd een aantal jaren geleden geboren in een kleine gebedskring in Belfast. Deze gebedskring was gevormd door enige personen, die in benauwdheid waren gebracht door de verschrikkelijke gebeurtenissen die zich in Noord-Ierland aan het voltrekken waren. In gezamenlijke meditatie en gebed, zochten zij nederig naar gemeenschap met God die alle dingen schept onderhoudt en regeert. De ontstaansgrond van Tara ligt niet op het vlak van eigengereid hoogmoedig menselijk activisme. Tara is ontstaan vanuit de nood die doorklinkt in Luther's bekende uitroep: „Hier sta ik; ik kan niet anders God helpe mij."

Het Bijbelse beginsel van Tara en de voorzichtige en eenvoudige wijze waarop deze organisatie te werk gaat, heeft aansluiting gevonden bij vele gezagsgetrouwe, doch hevig verontruste Noordierse protestanten. Over het gehele land bestaan nu reeds tientallen Tara-groepjes. Zij functioneren als cellen in de samenleving waaromheen de bewustwording van de bevolking gestalte moet krijgen. De eenvoudige doch waterdichte organisatie van Tara, maakt infiltratie door vijandige elementen vrijwel onmogelijk. Elk der groepen treedt in hoge mate zelfstandig op. Deze „losse" organisatie-vorm is slechts mogelijk doordat aan de leiders der groepen hoge Geestelijke en „technische" bekwaamheidseisen worden gesteld. Leden van een bepaalde groep kennen niet de leden van andere groepen. Het enige onderlinge contact bestaat uit regelmatige samenkomsten van de groepsleiders per district. Elke groepsleider moet voor zijn.aanstelling belijdenis afleggen van zijn geloof in Jezus Christus en van zijn bereidheid op te willen komen voor het Evangelie.

Ierland en Nederland zijn vroeger ook reeds bondgenoten geweest:

De Ierse historie is nauw 7 verbonden met die van Nederland, onder meer door het optreden van onze stadhouder Willem III („Ik zal handhaven"), die in 1690 aan het Noordierse riviertje de Boyne de troepen van de rooms-katholieke koning Jacobus II versloeg en daardoor het voortbestaan van het Ierse protestantisme redde.

Het is toch wel goed, zo meen ik, dat men weet waar het in Ulster om gaat. Want zo gemakkelijk laten we ons niet beïnvloeden door de wereldpers, die van een leven naar gods geboden niets wil weten en die de geestelijke waarden van de reformatie met alle beslistheid verwerpt. Dat allen die de Heere vrezen en naar Gods geboden willen leven onze sympathie hebben hoef ik eigenlijk niet te zeggen. Dat spreekt vanzelf. En zij die naar Schrift en belijdenis willen leven over de gehele wereld moeten zich dan ook nauwer aaneensluiten.

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.hertog.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 18 januari 1975

Gereformeerd Weekblad | 12 Pagina's

KLEINE KRONIEK

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 18 januari 1975

Gereformeerd Weekblad | 12 Pagina's