KLEINE KRONIEK

De Pinkster groepen

In de kerkelijke pers en ook wel in de dagbladpers duiken er in de laatste tijd steeds meer berichten op over de Pinkstergroepen en de zogenaamde Pinksterbeweging. Onlangs hebben deze Pinkstergroepen, die men over de gehele wereld vinden kan, een congres te Jeruzalem gehouden, dat tijdens de viering van het Pinksterfeest daar samen was. Er is toen gejuicht, dat men uit alle talen en volken en naties toen daar weer samen was om het Pinksterfeest te vieren, zoals dat ook was op de dag van de uitstorting van de Heilige Geest. En ik kan me goed voorstellen, dat er verschillende vragen bij de lezers van ons blad opkomen wanneer men dit allemaal leest en vooral ook wanneer er in de plaats onzer inwoning ook dergelijke groepen worden gevonden, die samenkomsten houden en die ook trachten anderen te doordringen van de noodzakelijkheid van de Pinksterbeweging. Dezer dagen kwam er tenminste een man bij me op bezoek, die me dringend uitnodigde om ook deel te nemen aan hun samenkomsten. Dat was een aanleiding om me nog eens te verdiepen in de bedoelingen van de Pinksterbeweging.

Ze ontstond in het begin van deze eeuw. Toen was er een geestelijke opwekking in Wales en daar sloot de Pinksterbeweging zich bij aan. Enkele jaren later vinden we haar ook in Amerika en vandaar komt ze over naar Duitsland. In onze tijd vindt men de Pinksterbeweging in zeer veel landen omdat ze ook een zeldzame zendingsactiviteit aan de dag heeft gelegd, zodat er onder de jonge kerken in Afrika nogal veel Pinksterkerken aangetroffen worden. Men schat dat er in onze tijd ongeveer zestien miljoen mensen bij de Pinkstergroepen behoren. Deze groepen zijn echter ook weer in verschillende richtingen uiteengegaan, zodat er in de Pinksterbeweging ook een grote verdeeldheid op te merken is. Was men vroeger over het algemeen anti-kerkelijk en sterk kritisch tegenover de bestaande kerken, in onze tijd zijn er verschillende mannen in de Pinksterbeweging, die wel met de kerken willen samenwerken. Zoals er ook in de kerken verschillende predikanten en vooraanstaande leden gevonden worden, die zich nauw verwant zijn gaan gevoelen met de Pinksterbeweging en die toch met de kerk niet willen breken. Van een gereformeerd predikant hebben we het pas kunnen lezen, ds. A. Kruiswijk, dat hij de Geref. Kerk van Franeker heeft verlaten om zich bij de Pinkstergroepen aan de sluiten. Reeds enkele jaren geleden is dit ook de weg geweest van de geref. predikant ds. A. A. Leenhouts. Ook in de Hervormde Kerk zijn verschillende predikanten, die zich verwant gevoelen aan de Pinksterbeweging, zoals ds. W. Glashouwer van Driebergen en ds. W. W. Verhoef van Hoenderloo, hoewel zij ook de fouten van verschillende Pinkstergroepen wel zien. Enkele weken geleden hebben verschillende predikanten ook een oproep ondertekend, waarin aandacht gevraagd werd voor het herderlijk schrijven van de generale synode onzer kerk over de Pinkstergroepen. Onder die predikanten waren verschillende hervormde en gereformeerde en ook wel voorgangers van Pinkstergroepen. We worden derhalve in onze tijd wel met onze neus op het bestaan van deze groepen gedrukt en we zullen er niet zonder meer aan voorbij kunnen gaan.

Het werk van de Heilige Geest

De Pinkstergroepen zijn van mening dat in de verschillende kerken het werk van de Heilige Geest tekort gedaan is. De kerken hebben zich toegesloten voor de werking van de Heilige Geest. Daarom is het geloofsleven in de kerk dor, armelijk en vormelijk geworden. De fout van de kerk is, volgens de Pinksterbeweging, dat zij meent dat hetgeen in Handelingen 2 vermeld wordt, slechts een eenmalig gebeuren is geweest, dat niet voor herhaling vatbaar is, terwijl haar „schriftgeleerden en farizeërs, de theologen, de goddelijke waarde en de heilsnoodzakelijkheid van de Geestesdoop betwijfelen, de wondergenezing en de overige geestesuitingen van deze tijd niet als werkingen van de Heilige Geest erkennen". Dat is de zware zonde tegen de Heilige Geest van de kerk. Een andere uitspraak van de Pinksterbeweging luidt als volgt: „De kerkenwereld is lauw en koud. In plaats van de wereld in verbazing te brengen, amuseren ze de wereld. In plaatsen van te vasten, feesten ze. De we

kelijkse gebedsbijeenkomst is zeer flauw. In plaats van een vuurvlam te zijn is de kerk menigmaal een vriesinstallatie, de banken zijn wit-uitgeslagen van de vorst, de kerkleden zijn koud en op veel kansels probeert een 1.80 m. hoge ijspegel te preken. De kerkenwereld heeft veel last van „dode" seminaries, die dode predikers voortbrengen en die weer aan een dood gehoor dode preken voorhouden." „Ze is een Kaïnskerk, die de schijn van een godzalig wezen heeft, maar de kracht Gods verloochent en er een „godsdienstigheid van mensen zonder wedergeboorte" op nahoudt. Ze vervolgde altijd reeds de levende door de Geest voortgebrachte kerk „die uitsluitend op de geestelijke openbaring van het Woord Gods is opgebouwd".

Zo stelt de Pinksterbeweging het werk van de Heilige Geest op de voorgrond. En in de kritiek van de Pinkstergroepen op de kerk beluisteren we zeer veel, dat eigenlijk ook uit ons hart gegrepen is. Zou het daardoor komen, dat juist in herv. geref. kring de aanhang van de Pinksterbeweging zeer gering is? In onze kringen is immers steeds de nadruk gelegd op het werk van de Heilige Geest en de noodzakelijkheid daarvan, op de onmisbaarheid van wedergeboorte en bekering en van een levend geloof. Zo vinden we verschillende klanken die wel bij ons kunnen aanslaan.

Maar toch meen ik hier een groot verschil te moeten opmerken. De Pinksterbeweging is erg optimistisch van toon. Men vindt daar niet dat werk van de Heilige Geest, waarvan we in het evangelie van Johannes lezen: De Trooster zal overtuigen van zonde en van gerechtigheid en van oordeel. En daardoor blijft ook het evangelie der verzoening op de achtergrond. Want alleen waar een arme zondaar is kan de rijke Christus zijn werk doen, dat Lam Gods, Die zijn dierbaar bloed gestort heeft tot verzoening onzer zonde. De nadruk wordt gelegd in de Pinksterbeweging op de gaven van de Heilige Geest, zoals de tongenspraak, gezondmaking en profetie, op het vervuld worden met de Heilige Geest, waardoor die gaven ook openbaar worden.

Dc gaven van dc Heilige Geest

Eigenlijk moet de Heilige Geest ons als de grootste gave geschonken worden, waaruit dan al de andere Geestesgaven voortkomen. Het is niet genoeg om met water gedoopt te zijn, maar we moeten met vuur gedoopt worden, dat is met de Heilige Geest. En die Geestesdoop is ons ook beloofd. Bovendien maakt men onderscheid tussen twee soorten christenen, de wedergeborenen en de met de Geest gedoopten. De wedergeborenen zijn dan de bekeerden, die de Heere Jezus als hun Heere en Heiland hebben aangenomen, die Hem willen volgen en wier namen staan opgeschreven in de hemelen. Die ook in zekere mate de Heilige Geest reeds ontvangen hebben, zoals de apostelen voor de Pinksterdag. De Pinkstergroepen dopen wel met water, maar ze verwerpen de kinderdoop. Ze menen dat de doop niet aan onmondige kinderen mag worden bediend, maar aan mensen die het belijden, dat ze hun oude mens willen begraven om met Christus weer op te staan. Deze waterdoop, die ook toegediend wordt al is men in zijn jeugd gedoopt we hebben hier derhalve met wederdoperij te maken — kunnen we niet gelijk stellen met de Geestesdoop. Deze Geestesdoop kan verschillende jaren na de bekering komen, maar dan wordt men vervuld met de Heilige Geest en dan ontvangt men de verschillende gaven des Geestes.

We moeten hier terstond al groot bezwaar maken tegen de onderscheiding tussen wedergeborenen en Geestesgedoopten. Bovendien wordt in deze opvattingen de lijn van het Verbond zo geheel losgelaten, dat men met alle goede bedoelingen al spoedig gederailleerd is. Daarbij komt dan nog het spreken in tongen en de gave der profetie, gaven die inderdaad in de eerste christelijke gemeente voorkwamen, maar waarvan we ons toch wel moeten afvragen of we hier niet te maken hebben met bijzondere openbaringen van de Heilige Geest in de eerste tijd van het bestaan der christelijke gemeente. In elk geval menen we dat de uitleg van de Pinkstergemeenten van dit vervuld worden met de Heilige Geest en van de gaven des Geestes wel zeer eenzijdig is.

In een volgende kroniek wil ik nog eens op de Pinkstergroepen terugkomen, daar ik er graag nog het een en ander van zeggen wil.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen