Mirjam, de oudere zus van Mozes en Aaron

In zo'n gezin groeit Mirjam op. Ze is de oudste dochter van Amram en Jochebed uit het huis van Levi. Geboren in het land Gosen bij de Nijl. Ze leven onder erbarmelijke omstandigheden. De vaders van het volk der Joden moeten slavenwerk verrichten; de moeders moeten hun pasgeboren zonen doden.

Mirjam leert in deze jaren wat het is om de Heere te vrezen. Ze ziet het bij haar eigen ouders. Zij vreesden het gebod van de koning niet, zo lezen we van hen. Mirjam heeft gezien en gevoeld dat het geloof van haar ouders de wereld overwint.

Zij geven zich over in de handen van die God die een God van wonderen is. Daar wordt Mirjam getuige van. De nood van haar ouders is ook haar nood. Dagelijks houdt ze de wacht bij haar kleine broertje dat aan de oever van de Nijl achtergelaten is. En zo wordt ze zelfs betrokken bij de redding van Mozes, die als door een wonder bij zijn moeder terug mag keren.

Profetes

Lange tijd horen we niets van Mirjam. Wel volgen er nog vele jaren van verdriet en tranen. Pas als Mozes terugkeert uit Midian, komt de grote ommekeer. Hij is de door God gezonden verlosser van het volk van Israël. Dat legt op Mirjam een geheel nieuwe verantwoordelijkheid. Calvijn schrijft: ze wordt door de Heere 'geadeld'. Ze ontvangt de gave van de profetie om het gezag van Mozes nog heiliger, nog groter te maken.

Mirjam heeft dus een aanzienlijke plaats gekregen in de leiding van het volk van Israël, als profetes. Zo horen wij haar de lof des Heeren bezingen in antwoord op het lied van Mozes: Zingt den HEERE; want Hij is hogelijk verheven! En vele vrouwen volgen haar na om de lof des Heeren nog groter te maken.

In die eensgezindheid mag het gezin van Amram en Jochebed het volk van Israël leiden en voorgaan. Het is in dat gezin goed toeven. Als de dienst aan de Heere op de eerste plaats staat, is er echt geen sprake van sterker of mooier, van beter of hoger. Dan valt alle eigen belang weg en blijft de Heere over. Vind je dat niet aantrekkelijk?

Bedreiode eenheid

Toch was Mirjam een mens zoals jij en ik. Een zondares. Zeker, ook een gezegende vrouw. Maar langzamerhand is er toch ontevredenheid naar boven gekomen. De gaven die ze in dienst van Mozes ontving, hebben haar hoogmoedig gemaakt. Ze wil eigenlijk niet meer onder Mozes staan. Tenslotte komt het hoge woord eruit: " Heeft de Heere maar alleen door Mozes gesproken? " Mirjam vindt dat ze na zoveel jaren van trouwe dienst recht heeft op eenzelfde positie. In plaats van te denken aan het welzijn van het volk, denkt ze nu alleen aan zichzelf. En daarmee brengt ze Mozes en diens roeping in gevaar.

Wat kan zelfliefde veel stuk maken. Misschien herken je wel iets van de houding van Mirjam om je heen of bij jezelf. Dan moet voor mijn belang alles wijken, over het lot van anderen denk je niet meer na.

Blijvende band

Ten diepste komt Mirjam in opstand tegen God Zelf. Haar broer die ze aan de kant wil zetten, is de door God aangestelde middelaar. Hij is een type van de beloofde Messias. Mirjam moet pijnlijk ervaren hoe groot deze zonde voor God is. Ze krijgt de straf van melaatsheid. Zij die voorop wilde staan, wordt als een onreine uitgestoten.

Maar dan zien we toch wat de liefde in het gezin van Mirjam vermag. De een begint voor de ander te bidden en te smeken om vergeving van schuld. Aaron bij Mozes en Mozes bij de Heere. En de Heere hoort. Is dat niet bijzonder! Mensen kunnen elkaar naar het leven staan, hard en genadeloos. De liefde Gods verbreekt de hardste harten en doet mensen buigen voor elkaar. Zo zien we in deze geschiedenis dat de liefde Gods het wint van de zelfliefde. Vele wateren zullen deze liefde niet kunnen uitblussen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen