Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Henry Kissinger, architect van het Amerikaanse buitenlandse beleid

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Henry Kissinger, architect van het Amerikaanse buitenlandse beleid

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

door B. Stolk te Ridderkerk.

President Nixon verkeert reeds geruime tijd in een niet-benijdenswaardige positie. Bijna twee jaar lang wordt hij gekweld door de onverkwikkelijke nasleep, die de inbraak in het hoofdgebouw van de Democratische Partij in het flatcomplex Watergate in Washington voor hem heeft gekregen. Velerlei bekentenissen van naaste medewerkers van Nixon en allerlei onthullingen van de duistere manipulaties van het Witte Huis hebben grote twijfels doen ontstaan omtrent de geloofswaardigheid van de president en deden zijn populariteit tot een dieptepunt dalen. Nog steeds bestaat de mogeiljkheid, dat het Huis van Afgevaardigden hem in staat van beschuldiging stelt en dat de Senaat hem vervolgens met een tweederde meerderheid tot aftreden dwingt. Het zou een vernederende afloop zijn voor Nixon, die tot tweemaal toe alles in het werk gesteld heeft om tot het hoge ambt van president gekozen te worden. De tweede ambtstermijn van Nixon zal in de geschiedenis in negatieve zin worden aangeduid als de periode vn het Watergate-schandaal. Anderzijds zal men bewondering mogen hebben voor de dynamische buitenlandse politiek, die er in diezelfde tijd gevoerd is. De man, die op dit terrein een duidelijk stempel heeft gedrukt en door zijn positieve bijdragen nog enige glans gegeven heeft aan het zwaar gedeukte prestige van de president, is de ambitieuze minister van buitenlandse zaken, Henry Kissinger.

WIE IS HENRY KISSINGER ?

In 1923 werd hij in Fürth, tien kilometer van Neurenberg, in een Joods leraarsgezin geboren. In 1938, het jaar waarin de jodenvervolging op grote schaal begon, week het gezin uit naar Amerika. Zijn herkomst blijkt uit zijn Beierse tongval, zijn grondige aanpak van zaken die de Duitser eigen is en zijn sterke interesse voor Europa en de geschiedenis van dit werelddeel.

In 1942 nam hij als militair deel aan de laatste jaren van de oorlog en aan de bezetting van Duitsland. Een veelbelovende militaire carrière wees hij in 1946 af terwille van een academische studie in geschiedenis en politieke wetenschappen. Bij deze studie boeide hem de diplomatie van grote staatslieden uit de historie, met name van Von Metternich, die het verwarde Europa, dat Napoleon na zijn mislukte veroveringsoorlogen had achtergelaten, weer tot stabiliteit wist te brenen. Zijn proefschrift „A world restored" (een herstelde wereld) handelt dan ook over het herstel van de internationale orde in Europa na de Napoleontische tijd.

Grotere bekendheid kreeg hij, nadat hij secretaris was geworden van een studiegroep van vooraanstaande geleerden, opgericht door de gebroeders Rockefeller, die rapport moest uitbrengen over de Amerikaanse buitenlandse en militaire politiek in de jaren zestig. In die functie schreef hij in 1957 „Nuclear Weapons and Foreign Policy (kernwapens en buitenlandse politiek). In deze strategische studie beveelt hij als instrument in de buitenlandse politiek het gebruik van tactische atoomwapens aan, met name in zogenaamde „beperkte oorlogen" zoals die in Korea en Indo-China, waar de supermachten niet direct tegenover elkaar staan. Spoedig daarna werd Kissinger benoemd tot professor in Havard.

ACTIEFINDE BUITENLANDSE POLITIEK

In de verkiezingscampagne van 1%8 trad Kissinger op als adviseur van Nelson Rockefeller, die toen een fel gevecht leverde met Nixon om de Republikeinse kandidatuur voor het presidentschap. Hoewel Kissinger in gesprekken met anderen Nixon ongeschikt verklaard had voor het hoge ambt, verkoos deze hem als zijn naaste persoonlijke assistent. Nixon zag in Kissinger vooral een onafhankelijk adviseur, met wiens hulp hij buiten de bureaucratie van het ministerie van buitenlandse zaken om een rol in de buitenlandse politiek zou kunnen spelen. De praktijk heeft geleerd dat Nixon een goede keus gedaan heeft. Na ruim vijf jaar diplomatieke activiteit, eerst als adviseur en sinds februari 1973 als minister van buitenlandse zaken heeft Kissinger zich een reputatie verworven de meest dynamische diplomaat sinds de Tweede Wereldoorlog te zijn.

Door zijn bemiddelingspogingen werden de betrekkingen met de Chinese Volksrepubliek genormaliseerd en werd deze wereldmacht ingeschakeld in het internationale politieke verkeer. Hij wist een ontspanning te bewerken in de verhouding tot de Sowjet-Unie, dat onder meer resulteerde in een verdrag ter beperking van strategische atoomwapens. Door zijn onverdroten ijver kwam er een wapenstilstand in Vietnam en Laos tot stand en bewerkte hij dat de Amerikaanse troepen zich uit dit omstreden gebied konden terugtrekken. Tenslotte is hij het geweest die als een instrument in Gods hand de strijdende partijen in het Midden- Oosten wist te scheiden en de invloed van de Sowjet-Unie in dit gebied sterk wist terug te dringen. Zijn optreden bracht een doorbraak van meer dan twintig jaar politieke verstarring in de Koude Oorlog en een heroriëntering van de wereldpolitiek.

Over de doeleinden van de heroriëntatie en de wijzen waarop deze bereikt zijn kan men van mening verschillen; ook behoeft men zijn ogen niet te sluiten voor de betrekkelijkheid van de successen met name in Vietnam. Toch zal men moeten toestemmen dat hetgeen Kissinger in de zo gecompliceerde wereldverhoudingen bereikt heeft geen kleinigheid is. Op enkele van zijn arbeidsterreinen, die thans in de actualiteit staan, willen we wat nader ingaan.

DE DéTENTE MET MOSKOU

Van grote betekenis voor de onderlinge verhouding van de grootmachten was de totstandbrenging van een betere verstandhouding met de Sowjet-Unie in 1972. De ontspanning tussen beide supermogendheden, die resulteerde in een topconferentie in Moskou, stond in nauw verband met de opzienbarende toenadering die Kissinger bewerkt had tussen Amerika en China. Door het Russisch-Chinese conflict was het hem mogelijk China en de Sowjet-Unie tegen elkaar uit te spelen, daar beiden vreesden in een isolement te geraken. Daardoor neemt Amerika thans in de driehoeksverhouding Washington-Moskou-Peking een zeer sterke positie in.

Enkele weken geleden hebben Nixon en Kissinger opnieuw een reis naar Moskou ondernomen; evenals in 1972 is ook thans onderhandeld over de beperking van strategische kernwapens. Met de toernees, die Nixon de laatste maanden door het Midden- Oosten en naar Moskou heeft ondernomen, zal de president ongetwijfeld getracht hebben zijn door de Watergate-perikelen gehavende prestige op te vijzelen. Hij heeft in Moskou echter niet de successen behaald die hij z6 nodig had. De onderhandelingen tussen de ministers van buitenlandse zaken, Kissinger en Gromyko, hadden een moeilijk verloop en een teleurstellend resultaat. Het doel van de conferentie, een nieuw akkoord over beperking van strategische kernwapens, werd niet bereikt; de nucleaire bewapeningswedloop wordt onverminderd voortgezet. Als pleister op de wonde werd in een gemeenschappelijk Amerikaans-Russisch communiqué melding gemaakt van verschillende overeenkomsten, die echter van minder belang zijn.

Dit artikel werd u aangeboden door: Staatkundig Gereformeerde Partij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 8 augustus 1974

De Banier | 8 Pagina's

Henry Kissinger, architect van het Amerikaanse buitenlandse beleid

Bekijk de hele uitgave van donderdag 8 augustus 1974

De Banier | 8 Pagina's