Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

DOOR DE WEEK NAAR DE KERK

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

DOOR DE WEEK NAAR DE KERK

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Een mooie opname, vind je ook niet?

Korenschoven worden op de wagen geladen. Met trots stapelt de boer z'n schoven op. Nog even en dan is de wagen vol en de akker leeg.i Even leeg als in het vroege voorjaar, voordat hij zaaien ging.

Al gauw daarna werden de eerste groene sprietjes zichtbaar. Ze werden al langer en hoger. Er kwamen aren aan de halmen. De zon kleurde ze geel.

Tarwekorrels maakten de aren dik en vol. Het koren was rijp om geoogst te worden. De boer die in de vroege zomer bij z'n akker stond, zal vast wel eens gedacht hebben: „Hoe is het mogelijk? Het groeit zomaar vanzelf!" Het lijkt inderdaad alsof het vanzelf groeit. Maar wat staat er in Psalm 104? „Hij doet het gras uitspruiten voor de beesten, en het kruid ten dienste des mensen, doende het brood uit de aarde voortkomen; het brood dat het hart des mensen sterkt". Ook dit jaar waren er veld-en tuinvruchten genoeg, ondanks het feit dat we niet een zo stralende zomer hebben gehad. Wat een zegen dan als er toch een goede oogst is. De mens is met al zijn wijsheid toch maar niet in staat om één korenhalm te doen groeien. Dat moet de Almachtige doen. De oogst, dat is alleen het werk van Gods handen. Zonder de wasdom van God valt er niets te maaien. En zonder gewas kan er geen welstand zijn. Als do boer niet kan oogsten, dan is er honger en ziekte en nood en tenslotte de dood.

Wij zijn niet beter dan die duizendtallen, die wreed verkommer(d)en door hongersnood. Wij werden door geen vijand overvallen maar eten rustig het dagelijks brood,

las ik pas nog in een gedicht van de heer Nijsse.

Er is dan ook echt wel reden om een dankdag voor 't gewas te houden., Echter niet alleen voor 't gewas. Etzijn nog veel meer goede dingen en zegeningen, die wij ontvangen mogen. In vrijheid Gods Woord aanhoren, gezondheid, verstand, kleding, onderwijs.

Jij mag nog elke week naar de kerk gaan om te horen wat God tot jou te zeggen heeft. Er zijn toch genoeg mensen die dit voorrecht niet hebben. Denk aan de mensen achter het IJzeren Gordijn.

Jij bent gelukkig niet ziek geweest ii: het afgelopen seizoen. Of in ieder geval mocht je weer beter worden.

Jij hebt een gezond verstand gekregen om „mee te kunnen" op school.

Jij kan naar school gaan met goede kleren aan en schoenen aan je voeten. Of dacht je dat iedereen deze dingen had? Denk maar eens aan je leeftijdsgenoten in Vietnam of in Bang-la-Desj! Jij krijgt een opleiding waar je ouders vroeger niet van durfden dromen.

We vinden al deze dingen vaak zo gewoon. We denken er niet bij na; we vergeten dat al deze dingen van God zijn. Zegeningen waarvoor wc dank aan

God schuldig zijn. Want danken is eigenlijk denken, namelijk aan Degene die ze ons geeft, aan de Alzegenaar.

Maar vergeten is juist er niet aan denken. We vergeten niet gauw wat voor goeds we zelf wel gedaan hebben, maar we vergeten wel wat voor goeds God elke dag geeft. „Vergeet nooit een van Zijn weldaden" lees je in Psalm 103, Zelfs de kleinste niet. Tel al je zegeningen, tel ze één voor één.

Hebben we niet allen reden om de Heere te erkennen in een dag van afzondering voor alles wat Hij ons dit seizoen heeft willen geven? Misschien zeg je: , , 'k Moet naar school, 'k moet m'n huiswerk maken. Ik heb geen tijd". Maar denk dan hieraan: de Heere had wel tij cl voor ons. Goddelijke aandacht om onsi te onderhouden. Méér dan een Vader zorgde Hij.

Als je dat werkelijk ziet, nou, dan ga je vanzelf wel naar de kerk. Dan wil je graag, om God er alle dank te brengen. Hij alleen is het waard.

Misschien zeggen ze op school: „Hé, gaan jullie door de week naar de kerk? " Bedenk dan dat God ons roept: tot Zijn Woord, tot Zijn gemeente. Hij laat Zijn roepstem horen in Zijn vele gunstbewijzen. Hij heeft óók door de week recht op ons.

Laten we naar die stem luisteren.

Laten we als een getuigenis tegenover de wereld door de week naar de kerk gaan om dankdag te houden.

En laten we bidden, vooral om de ware dankbaarheid!

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 24 november 1972

Daniel | 16 Pagina's

DOOR DE WEEK NAAR DE KERK

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 24 november 1972

Daniel | 16 Pagina's