Vergeving van onze schulden

Onze schulden

Wat schuld is, heeft de Heere jezus geleerd in de gelijkenis van de onbarmhartige dienstknecht uit Mattheüs 18. Daar lezen we van die koning die met zijn dienstknechten afrekent. Er is iemand die hem tienduizend talenten schuldig is. Dat is een schuld die nooit af te betalen is. En zo is het met een mens tegenover God. Wat is een mens dan schuldig tegenover God? Dat is het volbrengen van de Wet van God. De tien geboden. Elke overtreding is schuld voor God. In Lukas 11 staat het er iets anders: „En vergeef ons onze zonden". Maar de zonde maakt schuld. Onze schulden. Meervoud! Zonden van bedrijf en nalatigheid. Zonden met gedachten, woorden en werken. Erfzondes en dadelijke zonden.

Arme zondaren

De Heilige Geest maakt dat de zonde werkelijk tot zonde wordt in ons leven. Wij gaan onze zonden zien als schuld voor God. De Catechismus spreekt bij de verklaring van 'arme zondaren'. En dat is een belijdenis. Dat is geen uiterlijk belijden met de mond. Maar dat is een innige smart dat wij tegen God gezondigd hebben en wij arm zijn in onszelf. Arme zondaren! Dat zijn mensen die niets hebben. Dat zijn geen rijke en rechthebbende mensen. Maar zondaren in ware vernedering en in ware ootmoed en kleinheid voor de Heere. Zo zien we David in Psalm 51. Daar lezen we: een verbroken hart en een verslagen geest, die zult gij niet verachten. Dat is een doorleefde armoede. Er is ook een algemene overtuiging van zonden. We lezen het van farao, Saul, Bileam, en Judas. Mensen die beleden dat zij zondaren waren. Maar het was toch niet oprecht. Ze beleden allen dat zij gezondigd hadden, maar het was niet door de zaligmakende bediening van de Geest van Christus. Er is geen liefde Gods bij. Alleen vrees voor de straf.

De grond

Wat is de grond voor het vragen om vergeving? Dat is alleen het bloed van Christus. Dat staat er niet bij, maar het is Christus Zelf Die deze bede gegeven heeft. En zonder Hem en Zijn bloedstorting zouden we tevergeefs om vergeving smeken en bidden. Want God moet de zonde toerekenen en straffen. Alleen wanneer Hij ons aanziet in Christus is er vergeving. Het bloed van Christus is het enig betaalmiddel voor God om onze hemelhoge schuld te voldoen. Zo alleen kon de gelovige van het Oude Testament vergeving ontvangen door het bloed in het heiligdom. Eerst moest het brandofferaltaar worden aangestoken en dan pas kon het wierook branden op het reukaltaar. Dus de gebeden zijn dan pas aangenaam, wanneer er bloed gestort is. Dat bloed wees heen naar het bloed van Christus Jezus, het Lam Gods.

Onze schuldenaren

De vijfde bede van het Onze Vader bestaat uit twee gedeelten. Het is een bede om vergeving van onze schuld.

Maar daar volgt op „gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren". Die twee beden mogen niet los van elkaar worden genomen. Onze schuldenaren. Dat zijn mensen, die aan ons iets schuldig zijn. Mensen die tegen ons hebben gezondigd. Die bij ons in de schuld staan. Die krijgen een plaats in ons gebed. Die krijgen een plaats in het leven van een christen. Wij moeten zo vergevingsgezind zijn als de Heere dat tegenover ons is. En de Heidelbergse Catechismus stelt terecht, dat onze vergevingsgezindheid een vrucht is van de genade Gods in ons. Juist in de praktijk is dit gedeelte van de bede vaak moeilijk. Om de zonden die anderen tegen jou bedreven te vergeven. Die jongen die je beledigde. Dat jaloerse meisje dat je niet meer aankeek, omdat je iets had, wat zij miste. David vergaf Saul zijn zonden tegenover hem en spaarde hem tot tweemaal toe, terwijl hij de kans had hem te doden.

Hoeveel keer?

De Heere jezus heeft op een vraag van Petrus hoevele malen hij vergeven moest geantwoord: zeventig maal zeven maal. Dus de Heere heeft een onbeperkte maat gegeven voor onze vergevingsgezindheid! Dat valt in praktijk niet mee. Hoe vaak heb jij al vergeven? Niet alleen heel veel keren, maar we meten ook van harte vergeven. Dus niet alleen met de mond. Of met een vroom gezicht en een boos hart. Maar van harte. Een kind van God zei eens tegen een ander: „Als we elkaar hier op aarde niet verdragen kunnen, hoe zullen wij elkaar dan in de hemel kunnen verdragen? "

Het Voorbeeld

De Heere Jezus is Zelf een Voorbeeld geweest. Hij bad voor Zijn moordenaars. Toen Hij genageld werd aan het vloekhout heeft Hij gebeden: Vader, vergeef het hun, want zij weten niet wat zij doen. Dat is de Knecht des Vaders, Die met de overtreders is geteld geweest, die veler zonden gedragen heeft, en voor overtreders heeft gebeden. Stefanus mocht het beoefenen. Onder de regen van stenen van zijn vijanden. Hij bad: Heere, reken hun deze zonde niet toe. In gemeenschap met Christus kan dat alleen. Als de liefde van de Heere jezus in je hart is. Ziende op Hem kan het alleen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen