ZIONISME

Wat betekent Zionisme? We zien wel dadelijk, dat het woord gevormd is van „Zion" (spreek uit met een scherpe s), de stad des groten konings, Jeruzalem. Zionisme staat dan ook in verband met Jeruzalem, Palestina en de Joden. Het is het streven van het Joodse volk om weer een Joodse staat te stichten in Palestina, het land der vaderen, het „beloofde land".

Het leed van Israël, de eeuwen door, is schier onder geen woorden te brengen. Het Jodenvolk is nergens „thuis" en wordt nergens begrepen. Het Duitse nazidom heeft letterlijk Israël van de aarde weg willen moorden, waar achter zat de haat, de duivelse haat tegen den God van dit volk, dat eenmaal door dien God was uitverkoren en tot Zijn volk was aangenomen. (Maar laten we die kant nu niet opgaan, maar spreken over het Zionisme).

De man, die de grote stoot gaf tot het ontstaan van het Zionisme, was Theodor Herzl, de 2de Mei 1860 uit Joodse ouders geboren te Boedapest. Als correspondent van het Weense blad „Neue Freie Presse" woonde hij in 1895 te Parijs de Dreyfuss-affaire bij en begreep toen, dat het anti-semitisme (vijandschap tegen de Joden) altijd een bedreiging zou zijn voor het leven der Joden in Europa. Hij vond dat de Joden zich moesten organiseren tot een grote nationale eenheid en van de grote mogendheden een land eisen om daarin als apart volk te wonen. Herzl schrijft nu een boek „De Jodenstaat", waarin hij begint: „De gedachte, die ik in dit boek wil ontwikkelen, is oeroud. Het is de vorming van een Jodenstaat." Genoemd boek werd in vele talen overgezet en wekte groot opzien. Van alle kanten kwam kritiek. Schier alle West-Europese Joden kwamen tegen Herzl's denkbeelden op. De Mohammedanen zouden nooit kunnen gedogen, dat Palestina in Joodse handen zou komen. En...... hoe kon een land van 600.000 zielen (in 1894) plaats geven aan 8.000.000 Joden? Wanneer de beste Joden naar Palestina zouden trekken, zou dan de positie der Joden in andere landen niet uitermate worden verzwakt?

Niettegenstaande de vele tegenkantingen gaat Herzl na zijn theoretisch begin nu ook practisch aan 't werk. Hij gaat met de grote mogendheden onderhandelen. Hij voert besprekingen met keizer Wilhelm in Duitsland, met den groothertog van Baden, met den Paus, met Chamberlain en anderen, waardoor het Jodenvraagstuk sterk op de voorgrond trad. Baron Rothschild werkte onvermoeid mee en, dank zij hem, gelukte het in tal van plaatsen de wijnbouw tot bloei te brengen. Dit was echter een onderneming op kleine schaal, maar hij hoopte dat, door iets „practisch" in Palestina tot stand te brengen, hij den Joden recht zou geven om mee te mogen beslissen, wanneer het Joodse vraagstuk voor een hoge rechterstoel zou komen.

In het jaar 1897 roept Herzl het eerste Zionistische Congres te Bazel bijeen, waar afgevaardigden van het verspreide Joodse volk samen kwamen. Op dit eerste Joodse Parlement ter wereld werd het program van het Zionisme aangenomen. Het luidde:

1. bevorderen van een kolonie van landbouwers en industrie-arbeiders in Palestina;

2. het samenbrengen en organiseren van het gehele Jodendom;

3. het versterken van het nationaliteitsgevoel der Joden.

In West-Europa hield het gros der Joden zich afzijdig, maar in het Oosten van ons werelddeel, waar de Joden meer onderdrukt en vervolgd werden, laaide de geestdrift op. Was het aantal Zionisten in 1897 slechts 50.000, in 1902 was het aantal al verdubbeld.

De 22ste Juli 1904 stierf Theodor Herzl plotseling.

In 7 jaren had hij het Zionisme gemaakt tot één der krachtigste bewegingen onder het Jodendom. Zijn opvolger, Dr. Weiszmann, zegt van hem: „Hij kwam als een adelaar uit de lucht".

Op het tiende Zionistische Congres werd aan het program toegevoegd, dat Hebreeuws de landstaal moet zijn. Men voelde aan, dat een aparte natie ook een gemeenschappelijke taal moet hebben.

Bij het begin van de oorlog 1914—'18 bestond de Joodse bevolking uit 110.000 zielen, waarvan een gedeelte uit oude mensen bestond, die naar Palestina waren gekomen om daar te sterven, maar het grootste deel bestond toch uit arbeidskrachtige mensen, die op de 42 Joodse koloniën werk vonden.

De eerste Wereldoorlog bracht onder de Zionisten veel ellende. De Joden werden door de Turken vervolgd; door droogte brachten de landerijen maar matig op; sprinkhanen maakten dat de oogst al heel weinig opbracht. Allemaal redenen, dat duizenden Joden emigreerden, en er slechts 85.000 overbleven.

In het najaar van 1917 vielen de Engelsen in Palestina. Generaal Allenby deed op 9 December zijn intocht in Jeruzalem en na hevige gevechten was Palestina bevrijd. Het had 10.000 mensen het leven gekost.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen