Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

VOOR onge Militairen

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VOOR onge Militairen

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Legerno. 25.07.09.101. — Wat heb jij een mooi papier zeg, met een gedrukt hoofd. Zeker een cadeau of ben je zelf drukker. Je moet me eens een grotere brief schrijven hoor. Ik ben niet gauw tevreden hè ? Intussen hartelijk dank.

Legerno. 25.10.08.123. — Ook al een dankbare voor „Daniël" en de toegezonden lectuur. Dat ik daar zoveel dankbare mensen mee zou krijgen had ik nooit durven denken. Van nature zijn we de ondankbaarheid zelve. Hoe zit dat eigenlijk! Ik kan hier niet goed mee weg. Schrijf je me hierover eens?

Legerno. 25.06.22.020. — Zie zo, hier heb ik er een, die me beloofd heeft me nog eens te schrijven over Indië en het volk daar. Ik heb dus post te goed. Je vraagt me, je dank over te willen brengen aan de fam. M. en O Tanger, natuurlijk floe ik dat. en "'el Mi dpze. Waar ze wonen weet ik niet, maar ze zullen het wel lezen denk ik.

D.V. ga ik de volgende keer hier mee door. Want verscheidene brieven wachten nog op antwoord, en ik wil iedere jongen die mij schrijft een teken van leven terug geven. Brieven lezen vinden vele mensen een aangenaam werk, maar brieven s c h r ij v e n , ho maar. Dan hebben we geen goede pen, dan weer geen papier, enz., enz., maar lezers en lezeressen, we hebben meestal geen zin. Maar die woorden houden we in. En toch, het is voor onze jongens zo nuttig. Wanneer we eens beseften, wat het wil zeggen, post te mogen ontvangen uit Holland op een eenzame post in Indië, dan weet ik zeker, dat e r iedor< -da; .? geschreven werd. K'un. bespreek dit eens op onze vereniging. De zaak is het dubbel waard. Om u een indruk te geven wat in sommige harten van onze jongens leeft, laat ik hier één brief van de vele, die ik ontving volgen. Ik kan natuurlijk geen naam of andere bijzonderheden melden. Die zijn voor „Krijgsman" en voor niemand anders. Die jongen schrijft me aldus:

Waarde Vriend.

Sinds enige weken ontvang ik uw blad „Daniël". Ik las daar ook o.a. in, stukjes voor militairen. Ik ben zo vrij u enige woorden van erkentelijkheid voor uw leerzame en tevens opwekkende stukjes door u in genoemd blaadje geschreven, te doen toekomen.

Het is mij wel eens bang als ik denk aan de 20 jaren die achter mij liggen. Hoe ik Mei 1945 van huis ging orn vrijwillig in militaire dienst te treden. Ik bekommerde er mij niet over. of ik misschien in een plaats kwam, waar de zuivere leer gepredikt werd of niet. Nu zit ik in van alle gemeenschap afgesloten. De waarheid wordt hier niet gepredikt. Daar ik eertijds het nut er niet van inzag, als mijn ouders mij aanraadden niet te gaan wandelen op Zondag maar naar da kerk te gaan. Ik dacht ruimschoots mijn plicht gedaan te hebben als ik een-of tweemaal per Zondag naar de kerk ging. En nu hier te moeten zitten van alles verstoken. Dan zult ge begrijpen, dat uw blaadje zeer gewaardeerd wordt, al wordt er dan door mijn kameraden mee gespot, als ik „Daniël" ontvang. Want dan mag ik wel eens denken aan Gods Woord wat toch zegt: „Wie Mjj belijden zal voor de mensen, die zal Ik belijden voor Mijn Vader, Die in de hemelen is." Dan heeft alle spotternij geen vat op me en ik mag met volle aandacht die stukjes lezen. Zo is het echter meestal niet. Dan schamen we ons bij de Geref. Gem. te behoren, terwijl het ons toch tot grote dankbaarheid moest stemmen, als we zien het ongeloof en bijgeloof om ons heen, en dat wg nog de onvervalste waarheid mogen horen prediken. Wat een verschil is het dan hier. De dominee die we hier in krijgen is toch met eerbied gesproken geen leider. Waar hij leert dat we op Zondag onze ontspanning mogen zoeken in de bioscoop en als hij spot met de gelovigen, die wel eens zuchten en klagen vanwege hun velerlei zonden en beproevingen. Daar hij dezulken die niet meer met de wereld mee kunnen doen, als huichelaars en farizeërs kenmerkt. Op een vraag, die ik hem stelde kreeg ik ten antwoord: „We moeten het zo letterlijk niet opvatten wat daar in de bijbel staat. De bijbel moeten we vergelijken met een gramofoonplaat, waar we wel de stem des zangers maar toch ook het gekras van de naald horen. Dit gekras was dan hetgeen de schrijvers der bijbelboeken er zelf hadden bij gefantaseerd.

Hierbij wil ik het laten lezers. Heb ik te veel geschreven, dat wij ons niet kunnen vinden onder een dergelijke leer van sommige moderne legerpredikanten. Wat wij aan onze jongens thuis voorhouden wensen wij ook in het leger. Geve de Heere, dat onze Overheid nog eens mannen mocht sturen naar onze jongens, die de Waarheid recht snijden. Het gaat toch om het zieleheil van onze kinderen. De Heere mocht hun nog-bewaren maar bovenal bekeren.

Dit is noodzakelijk en het voornaamste. De Heere schenke ons dit allen. Het is de wens van

schenke ons dit allen. Het is de wens van KRIJGSMAN.

P.S. Mag' ik alle schrijvers vriendelijk verzoeken hun volledig adres niet alleen op de enveloppe te vermelden, doch ook op hun brief. Ik ben nu genoodzaakt brief en enveloppe te bewaren en anders alleen de brief.

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 15 augustus 1947

Daniel | 8 Pagina's

VOOR onge Militairen

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 15 augustus 1947

Daniel | 8 Pagina's