Even langs bij de model-veerponten van Marius Kwetters

Dat lukt je toch niet", zeiden de mensen die Marius Kwetters als veerman met de pont van Herwijnen naar Brakel overzette. Als geboren knutselaar liet hij zich dat niet zeggen. Hij wilde een perfect model maken van de pont. In 1992 begon Kwetters foto's en tekeningen van de veerpont te maken. Het veer had, vóór het op Brakel ging varen, dienst gedaan in Ochten. „Ik ben in de archieven op zoek gegaan naar tekeningen, maar er was geen documentatie meer van te vinden", zegt hij. „Ik werd verwezen naar een werf in Duitsland waar het vaartuig ooit was gebouwd. Die werf bestond niet meer. Dus dat ik ooit nog eens de originele werktekeningen zou vinden, kon ik wel vergeten."

Buitenkans
Tijdens zijn werk nam Kwetters tussen neus en lippen door van alle onderdelen de maten op. Daarna bracht hij al die honderden details in kaart en rekende hij ze om in een schaal van 1 op 50. Toen het veer voor onderhoudswerkzaamheden in Aalst de scheepswerf op moest, kreeg hij de kans van zijn leven. „Ik kon toen foto's maken van de onderkant, de zijkanten en alle plaatsen waar je normaal niet bij kan. Zo kreeg ik alles op schaal op tekening." Daarna koos hij zijn materialen uit, waarvan hout en kunststof een belangrijk onderdeel vormden, en ging hij aan de slag. Dat was voor hem niet helemaal nieuw. Van jongsaf aan had hij al aan modelbouw gedaan. „Meestal ging dat van een bouwpakket", zegt hij. „Later werden het 'levende' modellen. Daar kwam heel veel meer bij kijken. Die slepers moesten ook daadwerkelijk kunnen varen. Er kwam dus een motor in, en besturing. Ik werd lid van een modelbouwclub en ging meedoen aan wedstrijden in het modelbotenvaren en won daar diverse prijzen mee."

Museum
Het lukte Kwetters om het veer van Brakel exact op schaal na te maken. „In 1994, toen hij zijn model presenteerde, stond iedereen verwonderd. De plaatselijke krant besteedde er aandacht aan. Zijn baas wilde dat hij de model-veerpont van de hand deed. Hij wilde hem graag zelf hebben. Ook de gemeente toonde er belangstelling voor. Maar Kwetters was vast besloten. „Ik doe hem niet weg. Hij blijft in Herwijnen". Totdat de mensen van het Scheepvaartmuseum uit Amsterdam er lucht van kregen en hem in Herwijnen opzochten. „Ze waren in Amsterdam bezig het museum te reorganiseren. Er moesten aparte afdelingen komen voor zeilboten, jachten, slepers en andere modellen. Ze wilden dolgraag mijn model veerpont van Brakel kopen. Ik ben toen na lang aandringen overstag gegaan en heb de pont verkocht", zegt hij. Met zijn model behaalde hij zelfs het Nederlands kampioenschap modelbouw. Hij kreeg die op titel van "eigen tekeningen en foto's van een bestaande pont".

Nieuw model
Marius Kwetters is echter geen man om stil te zitten. Zijn baas vond het niet leuk dat het model van zijn veerpont Herwijnen verliet. Toen de personele bezetting van de pont moest inkrimpen, was Kwetters degene die het veld moest ruimen. Een beetje verbitterd daarover is hij wel, maar nu besteedt hij al zijn tijd aan een nieuw model. „Ik kwam in contact met een collega uit Limburg en ben daar een dagje pontjes gaan kijken. Hij vroeg me toen of ik een model van zijn veerpont wilde maken. Inmiddels ben ik daarmee bezig, zij het op een wat kleinere schaal. Het Scheepvaartmuseum wil er een iets groter model van hebben. Ze hebben me ook gevraagd om een model van het voetveer Lekkerkerk te maken." De modelbouwer zit dus niet zonder werk, al doet het hem pijn niet meer de pont van Herwijnen naar Brakel te bezetten. Want dat was Marius Kwetters' lust en leven!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen