COLUMN: MENSEN LATEN ZICH NIET CORRIGEREN

Geweld in de samenleving

Het ministerie van Binnenlandse Zaken heeft samen met het ministerie van Justitie een onderzoek laten doen. Uit de cijfers blijkt dat meer dan de helft van alle politiemensen elk jaar met vormen van ernstig geweld wordt geconfronteerd. Op zich lijkt dat niet zo vreemd: als mensen zich ernstig misdragen in het openbaar, wordt de politie er in de regel als eerste op af gestuurd. Des te opmerkelijker is het dat conducteurs nog vaker dan politiemensen met geweld te maken krijgen. Het controleren van kaartjes in tram en trein loopt niet zelden uit op zware mishandeling. Maar het geweld speelt zich niet alleen af in de sfeer van toezicht en controle. Ook huisartsen kunnen ervan meepraten. In de beslotenheid van hun spreekkamer worden zij soms met fysieke bedreiging onder druk gezet om bepaalde recepten uit te schrijven.

Wat kan er gedaan worden om de persoonlijke veiligheid in deze en andere beroepen te verbeteren? Nog meer training om met agressieve mensen om te gaan? Maar er is al zoveel gebeurd op dat gebied. Op enig moment komt de grens daarvan in zicht. Deskundigen vragen zich af of er meer systemen moeten komen, zoals de meldkamer van de politie. In nood kan dan snel versterking opgeroepen worden. Of moet de toegang tot gebouwen, treinen en trams anders ontworpen worden, zodat je er zonder geldig toegangsbewijs niet meer in kunt komen?

De meeste vooruitgang wordt verwacht van een betere opvoeding. Thuis en op school moet meer aandacht worden gegeven aan normen en waarden. Welke normen en waarden dat precies moeten zijn, is nog onduidelijk. De individualisering van de maatschappij heeft ervoor gezorgd dat niet iedereen dezelfde normen en waarden heeft. Daar kunnen we niet aan voorbijgaan. Maar het zou al heel mooi zijn als kinderen en jongeren een opvoeding krijgen waarin fout gedrag gecorrigeerd wordt. Want de kern van het probleem is, verzuchtte een socioloog, dat mensen zich niet meer laten corrigeren.

Wordt niet aan de wereld gelijkvormig

Bij zulke onthutsende berichten uit onze samenleving, komt de vraag bij mij naar boven hoe het op dit punt in de kerk is. Op voorhand ben je geneigd om te denken dat de gemeenschap der heiligen beter zal scoren dan de wereld als het gaat om agressief gedrag. Toch ben ik niet onverdeeld optimistisch. Juist in de kerk weten we maar al te goed dat de zonde niet uitgebannen is na ontvangen genade. Bovendien houdt de invloed van de wereld geen halt bij de deur van de kerk. Voorbeelden ken ik ook van fysiek geweld tussen gemeenteleden. Maar nog meer voorbeelden ken ik van vormen van stille agressie: omgang met anderen opzettelijk uit de weg gaan of blokkeren, huisbezoek van bepaalde ouderlingen weigeren, de deur voor sommige gemeenteleden niet opendoen al staan ze op de stoep, roddels verspreiden. Vraag het eens na onder collega-ambtsdragers, ga eens op kerkvisitatie in een andere gemeente, en wees niet verbaasd als men deze problematiek herkent.

Wat kunnen ambtsdragers eraan doen? Natuurlijk zal vooropstaan een benadering met liefde, geduld en zoveel mogelijk begrip voor de situatie. Helpt dat niet of onvoldoende, dan kan het in de kerk komen tot een broederlijke vermaning: een poging om op een geestelijke manier iemand terecht te wijzen. Eigenlijk zit je dan al in de sfeer van de tucht: uit liefde iemand terugtrekken naar Christus. Hebben niet alle gemeenteleden bij hun geloofsbelijdenis beloofd dat zij zich gewillig zullen onderwerpen aan het herderlijk opzicht en de tucht van de kerk? Geen vuiltje aan de kerkelijke lucht dus, want wij zijn bereid ons te laten corrigeren! Of is dit een van de regels in het kerkelijk leven die we net zo makkelijk beloven als vergeten?

Wat een uitdaging aan ons als kerk! Het kan en mag in de gemeente van Christus gelukkig anders zijn dan in de wereld zonder God. Wat gaat er een zegen van uit: groeien in het geloof en elkaar in liefde vermanen en vertroosten. Door genade alleen. Dat moet je er wel steeds bij zeggen. Dat maakt tenslotte alles anders.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen