Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Ten geleide

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Ten geleide

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Van 12 t/m 16 april 1977 werd het Paascongres voor gereformeerde studenten en academici gehouden. Dit congres gaat uit van de gereformeerde studentenverenigingen. De organisatie was voor dit jaar opgedragen aan de G.S.V. te Groningen en als thema was gekozen: Universiteit, wetenschap en maatschappij. Bij een congres van vier dagen kan een dergelijk thema uiteraard niet uitputtend worden behandeld. Het is evenmin te verwachten, dat binnen het kader van een congres het laatste woord over deze zaken zal worden gesproken. In feite is daarvoor het thema te veel van alle eeuwen. Aan de andere kant is er veel reden dit thema in de twintigste eeuw met meer nadruk aan de orde te stellen. De hele interactie van wetenschap en maatschappij is zo ingrijpend geworden, dat reflectie er over niet nagelaten kan worden. Iedere nieuwe studentengeneratie wordt er regelmatig mee geconfronteerd. Het enthousiasme, waarmee een bepaalde studie wordt aangevangen wordt al snel weer getemperd door de steeds weer terugkerende vraag naar de zin van 'nog meer wetenschap'. Zoals de congresvoorzitter, Flip van der Kolk, in zijn voorwoord bij het congresboekje heeft aangestipt hebben de universiteiten en hogescholen sinds 1960 expliciet tot taak aan deze zaak aandacht te besteden. Zij moeten het inzicht in de samenhang der wetenschappen en het maatschappelijk verantwoordelijkheidsbesef bevorderen. Nu zijn deze termen vaag genoeg om veel verschil van mening over de uitwerking van deze doelstellingen toe te laten1, maar naar de intentie zijn ze duidelijk. Men wil het sterk gespecialiseerde karakter van de hedendaagse wetenschap enigszins indammen, om o.a. samenwerking in multidisciplinaire teams mogelijk te maken en het zicht op het geheel niet te verliezen. Bovendien, en dat betreft de tweede doelstelling, is men zich sterker bewust geworden van de noodzaak ook in de opleiding te verwerken, dat wetenschap zonder verantwoord handelen tot catastrofale gevolgen aanleiding kan geven. Binnen deze context krijgt het onderwerp van het congres een extra betekenis. Op het congres werd het thema op verschillende manieren uitgewerkt. De samenhang der wetenschappen was het onderwerp van prof. dr. J. D. Dengerink. Hij gaf een sterk aan de Wijsbegeerte der Wetsidee georiënteerde bijdrage over deze materie. De tweede congresbijdrage was van drs. K. Veling. Deze besprak het onderwerp Methodologie en de autonomie van de wetenschap en gaf een overzicht van de discussies die in de laatste jaren tussen wetenschapsfilosofen gevoerd werden. Het blijkt daarin te gaan om het bestaansrecht van methodologie als zodanig.

Het verantwoordelijk omgaan met wetenschap is aan de orde gesteld door dr. J. Klapwijk onder de titel: Wetenschap en maatschappelijke verantwoordelijkheid in neo-marxistisch en christelijk perspectief. Bijbelgetrouwe christenen hebben altijd een terughoudende houding t.a.v. wetenschap ingenomen en gewezen op het totalitaire karakter van een aan wetenschap uitgeleverde maatschappij.2 Soortgelijke gedachten zijn vanuit een andere achtergrond op scherpzinnige wijze door de neo-marxisten aan de orde gesteld. Dr. Klapwijk ging aan de hand van neo-marxistische publicaties na hoe zij tot hun zienswijze kwamen en analyseerde deze denkbeelden ten slotte vanuit christelijk gezichtspunt. Bij de voorgaande bijdragen tot het congres was het wetenschappelijk karakter van bepaalde vakgebieden geen onderwerp van discussie. De bijdrage van Veling kwam er het dichtst bij in de buurt. Prof. dr. J. Douma kreeg de vraag te beantwoorden of theologie wel wetenschap is en welke plaats ze dan inneemt temidden der andere vakwetenschappen. Daartoe besprak hij eerst het jongste boek van H. M. Kuitert, Wat heet geloven en daaraan verbond hij enkele opmerkingen over de theologie als wetenschap. De redactie van Radix is verheugd dat het mogelijk bleek alle bijdragen in één nummer op te nemen. Het komt ons voor dat deze onderwerpen de geesten zullen blijven boeien. Bovendien hebben wij de indruk dat er nog genoeg stof tot discussie is blijven liggen.

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.forumc.nl/radix

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 juli 1977

Radix | 76 Pagina's

Ten geleide

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 juli 1977

Radix | 76 Pagina's