„En Hij zal u een andere Trooster geven”.

In Zijn afsclieidswoorden belooft Jezus Zijn discipelen, dat Hij na Zijn hemelvaart de Vader voor hen bidden zal om de andere Trooster. Die zal de Vader hen dan zenden. Een andere Trooster! Jezus sprak tot hen woorden, ontdekkend, alle valse rust hen ontnemend; doch vooral vol vrede en troost. Na Zijn heengaan zou, wat dit betreft, de Heilige Geest Zijn plaats innemen. Op Pinksteren zou dit zijn rijke vervulling vinden.

Echter, in de naam , , Trooster" ligt veel meer opgesloten. Het oorspronkelijke woord , , Parakleet" betekent eigenlijk: één die te hulp geroepen wordt in noodsituaties; advocaat. De Joden gebruikten dit woord in een juridische zin. In het geding, dat de Heere God met de mens heeft, kan deze verschillende „voorsprekers" hebben. B.v. de patriarchen uit het Oude Testament, maar ook zijn eigen offeranden en goede werken. In één van zijn brieven ziet Johannes de mens, de gelovige, als een beklaagde in het gericht voor God staan. Doch dan is daar ook een Voorspraak, een advocaat. Maar deze is geen patriarch of eigen offerande en goed werk. Integendeel, deze is Jezus Christus, de Rechtvaardige.

Deze juridische kleur heeft het woord Trooster ook in de afscheidswoorden van Jezus. Hier mag worden gedacht aan een proces tussen God en deze wereld. God laat Zijn recht in Jezus Christus gelden op deze wereld, dat daaruit Zijn volk vergaderd wordt en deze zelf weer eens Zijn Kroondomein zal zijn. De boze en de machten der duisternis mogen niet blijvend hun hand leggen op deze wereld. In Jezus' dood en opstanding is in dit proces de grote beslissing gevallen. En dit moet geproclameerd en gerealiseerd worden door de prediking van de discipelen; apostelen straks. Deze prediking zal echter niet alleen proclamatie zijn, doch ook oproep van Godswege tot geloof en bekering. Zal deze prediking inderdaad effect hebben? Welke Kracht hiertoe hebben die apostelen in zichzelf? En welke machten krijgen wij tegen?

Het wettische Jodendom, de heidense religies, de aanspraak van de heiden op goddelijke verering!

Echter, nu belooft Jezus hen de Heilige Geest als de andere „Trooster". Déze zal doen, wat zij niet kunnen. Zó de wereld overtuigen van zonde, van haar ongelijk om haar houding tegenover God en Zijn Christus; én van gerechtigheid, dat deze alleen in Christus gevonden wordt; en van oordeel, dat zij om de zonde onder het oordeel ligt; en zó van Christus getuigen, voor Deze plaats bereiden in de harten; dat dit niet zonder vruchten blijft. Er zullen er komen tot geloof en bekering. Het volk Gods zal worden vergaderd dat door de strijd heen eens in de herschapen schepping burger zal zijn van het volmaakte Koninkrijk!

Dit is nog van grote betekenis voor het werk van de zending. Alle eeuwen door en ook nu, is het proces tussen God de Heere en deze wereld gaande. En de arbeid van de Kerk en het werk van de zending staan in dit kader. Nog wil de Heere Zijn recht in Christus Jezus op deze wereld laten gelden. Zijn volk vergaderen en de boze in diens aanspraken uiteindelijk de mond snoeren.

In dit werk van de zending zijn arbeiders en arbeidsters ingeschakeld. Zien wij op hén, dan zeggen wij: het gaat hun krachten te boven." En welke machten zijn er nu tegen? Machten der duisternis, die gestalte krijgen in de verscheurdheid van en de dwaalleer in de Kerk, in de secularisatie. En ook in de wereldgodsdiensten en de dictatoriale wereldmachten. Zien wij hiernaar, dan zeggen wij: , , Wat zal de vrucht van het zendingswerk zijn? "

Maar nog geldt Jezus' belofte. Nog doet de andere Trooster het grote werk, op Zijn wijze overtuigen, getuigen. Zodat dit niet zonder vrucht blijft. De wetenschap hiervan, in het geloof, geeft ons de gegronde hoop, dat dit werk niet ijdel is! Wat komt in dit werk uit ónze beperktheid, zondigheid, maar ook de wondere hulp van de andere Trooster. De éer om de vrucht komt daarom niet ons toe, maar alleen Hem!

Zo is het hier toch ook niet zonder betekenis hoe wij achter dit werk staan met onze belangstelling en met ons gebed! Het komt er voor ons persoonlijk op aan, dat wij er weet van hebben, dat in dit heden der genade de Heere Zijn proces nog voert ook met ons persoonlijk! Dat wij er niet meer onder uit kunnen, dat Hij in Zijn Woord Zijn recht ook op óns proclameert, en óns roept tot geloof en bekering. Dat de Heilige Geest in en door dat Woord ook ons, zoals Hij alleen dat kan, overtuigd van zonde en oordeel, van ons ongelijk, maar ook getuigt van Christus, ons ervan overtuigt, dat dé gerechtigheid alleen in die Christus ligt en zó voor Deze plaats bereidt in ons hart. Hoe nodig en groot Is het de realiteit van dit werk van de Heilige Geest persoonlijk te kennen! In welke diepe nood en eigen zonden kan Hij brengen. Doch, welke Troost, nieuw leven, uitzicht, brengt Hij als Hij, tegen allerlei andere stemmen in, in ons hart pleit voor Christus en in ons werkt dat wij onszelf in oprecht geloof aan Deze toevertrouwen!

De discipelen ontvingen eens in bijzondere zin de belofte dat die andere Trooster tot hen komen zou. Hebben ook wij die belofte niet ontvangen - in de doop reeds - als een betrouwbare pleitgrond?

Als dit werk van de Heilige Geest realiteit geworden is in ons leven, zal het feit, dat dat grote proces tussen God en de wereld nog steeds gaande is, ons raken tot diep in ons hart. En zo dragen wij het werk van de zending in ons gebed en met de gaven die de Heere ons geeft. En de diepste drijfveren hiertoe zijn dan, dat het gaat om Zfjn genaderecht en om Christus' eer! Woerden

J. V. d. Velden

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen