TREURLIED

over de dijkdoorbraak in Holland in de Dordtsewaard op 31 December 1658

Van bevriende zijde ontvingen we dit gedicht, waaruit duidelijk blijkt, hoe ook in vroeger eeuwen de ramp van de watersnood als een twist des Heeren werd gezien.

Treur Nederland! Treur Nederland! Daar is de langgedreigde wraak, de weeën van 't barende besluit, de smaak 1 ) van 't naad'rend oordeel. O welig land. o weeld'rig land, in lust en dartelheid versmoord-) o land! land! land! sta stil en hoor Gods Woord nog tot Uw voordeel.

God spreekt Zijn wijngaard aan. „Volk, wat heb Ik niet gedaan tot uw heil ? Ik was het, die uw vrede en uw voorspoed mede zonder maat uitspruiten deed. Mijn Woord Ik tot u droeg door Mijne knechten, spad' en vroeg, totdat die stroom het wetende gemoed ) bedekte met een vloed zoals het vocht 1 ) de afgrond doet. De dorre wildernis moest geven de wateren ten leven;

daar sprong door woeste dreven een heilfontein; de hemel stortte u in 't dagen zielzoete vlagen. Hoor, hemel, hoor! nog heeft Mijn volk geen vrucht gedragen! r> ) Hoor, hemel, hoor! Hoor, aarde, hoor! zij hebben het zaligende vocht der zielebalsem — zo dierbaar, met Mijn hartebloed gekocht — door de wasem van hun lust geweerd,

ja, door 't vergif van 't vleeslijk hart verkeerd in bitt're alsem. Ik gaf hun zoete vreed', Ik heb hen met goud bekleed, al Mijn goed en aile overvloed stookten slechts hunner lusten gloed. Aldus is 't oog verblind en het ziet de krachten der heil'ge w r aarheid niet. Ook Mijn huis — Mijn eer —, dat weleer was hun vaste zuil tegen 't zondevuil, is hun nu een moord'naarskuil. Daarom wil Ik — Mij tot getuigen aan aard' en lucht betuigen: „Mijn volk. Mijn volk wil nog zijn hart niet buigen!"

Ja. 'K wil de hemel horen laten, wat Ik doe met wie Mij haten: „Het is Mijn volk niet meer. Ik ga 't verlaten."

Treur Nederland! Treur Nederland! Ai mij! wat hoor ik voor geialp? «) Wat buldert daar? Wat ruist er als de zwalp T ) van grote waat'ren? Daar is nu Zijn hand! De zee verbreekt zijn band. de afgrond barst zijn sluizen uit en doet ons 't ijslijk donderend geluid in d' oren klaat'ren! Wat vreselijk gekerm! Roept tot God: „Erberm, erberm!" Kom! kom. klok en trom! gaat rondom! Alles is in rep en roer, koopman, burger, boer — want de snelle stroom bedekt huis en boom, de lucht splijt van 't geloei en 't geblaat van kalf en koei.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen