Begaan met leed

Ze is het vierde en jongste kind van prinses Irene en hertog Carlos Hugo de Bourbon-Parma. De prinses wordt officieel aangeduid met hare koninklijke hoogheid Prinses Carolina van Bourbon-Parma, maar in het dagelijkse gebruik wordt ze kortweg prinses Carolina genoemd. Carolina heeft twee broers, Carlos en Jaime, en één zus, Margarita. Ze wordt gedoopt in het kasteel van Lignières in Frankrijk. Hierbij treden prins Claus en prinses Christina als peten op. Prinses Christina zingt bij deze gebeurtenis een lied. Prinses Carolina is zes jaar oud als haar ouders besluiten te gaan scheiden. Ze trekt met haar moeder, haar broers en zus in bij haar grootouders op paleis Soestdijk. Later verhuizen ze naar de witte villa vlak bij het paleis en weer later naar Wijk bij Duurstede. Haar moeder woont er nog, maar Carolina is er in verband met haar internationale werk maar weinig te zien. Ondanks de scheiding blijft haar vader toch contact houden met de koninklijke familie. De laatste jaren worden prinses Irene en hertog Carlos bij sommige gelegenheden ook weer tegelijk gesignaleerd.

Markiezin
Prinses Carolina is samen met haar broers en zus in 1996 bij Koninklijk Besluit ingelijfd bij de Nederlandse adel. Hierdoor mogen ze voortaan als prinsen en prinsessen door het leven gaan. Omdat zij behoren tot de familie van de koninklijke Van Bourbon- Parma’s hebben ze tevens de titel koninklijke hoogheid. Ze zijn daardoor hoger in rang dan bijvoorbeeld de kinderen van prinses Margriet. Het verzoek om de al bestaande titels ook in Nederland te effecturen, komt van De Bourbons zelf en wordt vooral gestimuleerd door haar vader. Het is een opvallende gebeurtenis, omdat hun moeder er alles aan heeft gedaan om ze in het verleden buiten het Koninklijk Huis te houden, nadat ze zichzelf door haar huwelijk met de rooms-katholieke Carlos daaraan had onttrokken. Carlos verleent zijn kinderen in datzelfde jaar ook extra titels. Maria-Carolina wordt dan markiezin van Sala. Ze studeert in Amsterdam en in Harvard politicologie en begint daarna aan een succesvolle carrière bij de Verenigde Naties. De prinses is voor de VN achtereenvolgens werkzaam op het hoofdkantoor in New York en daarna in probleemgebieden als Eritrea, Gaza (Palestina) en Atjeh (Indonesië) na de tsunami. Momenteel werkt ze vanuit Genève.

Geur rampgebied
Over de gevolgen van de tsunami vertelt ze in 2005 in maandblad Vorsten Royale, tijdens een dubbelinterview met haar en haar broer Jaime, die eveneens internationaal in ‘moeilijke’ gebieden opereert. „Ik wist dat ik lijken zou zien. Ik probeer dan zoveel mogelijk naar het geheel te kijken en zo min mogelijk naar het detail. Ik moet de wereld vertellen wat er aan de hand is; niemand heeft er dan iets aan wanneer ik sta te snikken bij een gevonden kinderschoentje.” Het is zwaar werk, zegt de prinses. „Als je ziet, ruikt, beleeft en voelt wat daar gebeurt, weet je pas wat een ramp is. Je leeft tussen slachtoffers, maar wel in de wetenschap dat je er ook weer weg kunt. Ik heb gemerkt dat die geur en alles wat je ziet en meemaakt na een paar maanden jouw geur wordt.” Ze bekent dat haar vrouw-zijn bij haar werk in rampgebieden meer problemen oplevert dan haar koninklijke status. „Ze gaan er kennelijk van uit dat je als vrouw minder kunt.”

Bruidsmeisje
De prinses is met grote regelmaat te zien bij belangrijke gebeurtenissen in de Oranjefamilie. In 2001 is ze zelfs een van de bruidsmeisjes bij het huwelijk van haar neef prins Constantijn met Laurentien. Bij de doop van hun dochtertje Eloise van Oranje-Nassau van Amsberg treedt ze als een van de peten op. Bij het kerkelijke huwelijk van neef Floris is Carolina een van zijn getuigen. In 2004 is ze met haar broer Jaime bij het huwelijk van de Spaanse kroonprins Felipe met Letizia. Enkele jaren daarvoor circuleert nog het hardnekkige gerucht dat Carolina met Felipe in het huwelijk zal treden. Dat zou bijzonder zijn geweest, want beide families maakten in het verleden aanspraak op de Spaanse troon. Haar vader Carlos Hugo deed dat als leider van de als weinig democratisch beschouwde carlisten. Toen de vader van Felipe, Juan Carlos, in 1975 de troon beklom, werd de strijdbijl tussen beide families begraven.

Dochter van Prinses Irene en hertog Carlos Hugo van Bourbon-Parma

Leeftijd 35

Burgerlijke staat ongehuwd

Functie medewerker humanitaire hulporganisatie Verenigde Naties

Woonplaats Genève

Kerkverband rooms-katholiek

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen