Is de hoed terug in het modebeeld?

Als kind droeg ik 's zondags meestal door moeder gemaakte hoofddeksels. Gebreide of gehaakte mutsjes en baretjes, 's zomers een genaaid zonnehoed-achtig gevalletje, maar ook een heuse "toque" (toen wist ik niet dat het model die naam had; die wijsheid haal ik uit genoemd boek). Maar ja, wilde je een 'echte' vilthoed, dan moest je toch naar de winkel. Het is dan ook een verrassing om te zien en te lezen datje wel degelijk zelf een vilthoed kunt vervaardigen. Er blijken vilten "cloches" in de handel te zijn die daarvoor heel geschikt zijn. Cloche betekent klok en daar heeft de vorm wel iets van weg. In heel grove trekken gaat het maken van een hoed als volgt: je maakt zo'n stuk vilt goed nat, plaatst het op een hoedeblok, waarna je het in model trekt. De rand kun je apart maken en er later aanzetten, of uit dezelfde lap vilt als de hoed vormen. Tot slot wordt de hoed opgespannen, eventueel met "stijfsel": appret.

Informatie
Uiteraard komen er meer (tussen)stappen kijken en vergen de hier omschreven handelingen wat nadere uitleg, maar dit is toch het principe. In de inleiding wijst de schrijfster er wel op dat deze handleiding,, meer bedoeld is voor mensen die al eens een hoedencursus gedaan hebben of enigszins bekend zijn met de materie en het geheugen willen opfrissen." Dat wil overigens niet zeggen dat alleen mensen met twee rechterhanden iets aan het boek zullen hebben. Er staat behalve de beschrijving van het hoeden maken nog veel meer leuke informatie in (bij voorbeeld een stuk geschiedenis), interessant voor ieder die geregeld een hoed draagt. > Hoewel je op modefoto's veel modellen met een hoed ziet, komt die trend toch niet echt terug in het straatbeeld. In de praktijk zijn het vaak de oudere dames en heren die door-deweeks een hoofddeksel dragen. Als je 's zondags met een hoed op ter kerke gaat, word je nogal eens nagekeken, vooral alsje niet op een (kerkelijk) dorp woont. Dat er nog steeds hoeden verkocht worden is volgens mij voornamelijk aan de kerkmensen te danken.

Hoed terug?
Maar dat lees je niet in "Hoeden". Daar heet het dat de hoed terug is in de mode. Bedoeld zijn kennelijk de modebladen en -huizen. Op de pagina's die "Nederland nu" behandelen, staan alleen maar foto's van koningin Beatrix en bij "dejaren tachtig" gaat het voornamelijk over Engeland en (o.a.) de Ascot paarderennen, waar Engelse royalty de show probeert te stelen met de opvallendste hoed... Het is trouwens wel leuk om de historie van de hoed te bekijken. Gelukkig staan er veel foto'sin "Hoeden". Soms wasjepas'in' alsje een enorme schaal met fruit en bloemen op je hoofd torste, of een bizar, hoogopgemaakt bouwsel met veel linten (Victoriaanse tijdperk), in andere decennia kon er net een "dopje" (door mijn moeder heel treffend rodekoolblad genoemd) af als hoofdbedekking, of een floddertje tule.

Materiaal
Achterin "Hoeden" staat een lijstje met adressen waar diverse materialen te koop zijn. Hoedenblokken blijken alleen in Duitsland aangeschaft te kunnen worden. Misschien lukt het ook met een "kop" (die je wel eens ziet met een hoofdtelefoon erop). Voor materialen kun je wel in eigen land terecht; in Amsterdam en Rotterdam. Maar je hoeft niet per se alle grondstoffen te kopen: een oude hoed, mits in redelijke staat, kan ook gebruikt worden om er een andere van te maken. Jammer is dat de auteur nergens vermeldt waar je een hoedencursus kunt volgen. Want daar krijg je toch wel zin in alsje haar boek hebt bekeken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen