POLITIEKE SAMENWERKING

(ingezonden door een lezer)

Samenhang religie en politiek

Verschillende behartigenswaardige zaken lazen wij reeds enkele jaren geleden hierover, zoals: "Gezien de ontwikkelingen in de Nederlandse samenleving, waar met Gods gebod haast geen rekening meer wordt gehouden, zou het misschien wenselijk lijken om samenwerking te gaan zoeken met hen die zich in meer of mindere mate daartegen willen keren". Wij moeten zeker de omstandigheden in aanmerking nemen, maar daardoor niet ons handelen laten bepalen. Ten diepste mogen wij ons alleen laten leiden door Gods Woord. Als de tijden donker zijn, is dat geen reden om water bij de wijn te doen. Wezenlijk voor confessionele partijen is een nauwe samenhang tussen religie en politiek. Bij een confessionele partij vloeien de politieke opvattingen voort uit de religieuze overtuiging; die moeten een eenheid vormen. Voor een fusie van confessionele partijen is het ONVOLDOENDE dat men over een aantal concrete beleidszaken gelijk denkt. NOOD- ZAKELIJK is ook een geestelijke achtergrond, wil het confessionele karakter bewaard blijven.

Zo mag er dan tussen S.G.P., G.P.V. en R.P.V. over een aantal concrete punten gelijk gedacht worden, de geestelijke achtergrond van deze partijen is duidelijk verschillend. Men leze hiertoe "In het Spoor" van augustus 1981: "SGP, RPF en GPV in historisch perspectief". Gemeenschappelijke lijsten zullen toch altijd een zeker identiteitsverlies tot gevolg hebben, zeker bij de bredere achterban. Samenwerking leidt al gauw tot een klimaat, waarbij wezenlijke verschilpunten verdoezeld worden.

Het onverkorte artikel 36

De kring van de S.G.P. is gestempeld door de Nadere Reformatie. De noodzaak van de waarachtige bekering wordt daar centraal gesteld. Lijnrecht daartegenover staat de sterk voorwerpelijke prediking, gebaseerd op bepaalde optimistische doopsen verbondsconstructies, in de kring van G.P.V. en R.P.F. De R.P.F. vindt immers haar aanhang voor een groot deel onder de buitenverbanders der vrijgemaakt-gereformeerden en verontrust-gereformeerden.

De S.G.P. gaat uit van het onverkorte artikel 36 der Nederlandse Geloofsbelijdenis. De overheid is als Gods dienares verplicht tot gehoorzaamheid aan Gods geboden, ongeacht de getalsverhoudingen in de maatschappij. De S.G.P. wil niet de A.R. zijn van 25 jaar geleden. Dat wil de R.P.F. wél! Wij zouden dezelfde fout maken als het C.D.A. als we uit een oogpunt van machtspolitiek (eendracht maakt macht) deze principiële verschillen zouden verdoezelen", zo schreef het Reformatorisch Dagblad

reeds bij de vorige staten- en raadsverkiezingen. En hoe is de toestand nu? Het moet ons wel bedroeven als we horen en lezen hoevele gemeenschappelijke lijsten er nu zijn. De Staatkundig Gereformeerden op één lijst met het G.P.V. en de R.P.F., waarvan de laatsten zelfs leden van de Pinkstergemeente in hun gelederen hebben. Is dit nog "de lijst van ds. Kersten", zoals weieens werd uitgedrukt? Wat worden op deze manier de verschillen toch gecamoufleerd.

Verwaterde Partij

Hier wordt water bij de wijn gedaan en vandaar is er een verwaterde S.G.P. ontstaan. Het kerkelijk verval vindt zijn terugslag in de politiek. De S.G.P. is een interkerkelijke partij en ook in het verleden werd er samengewerkt, maar dan vanuit dezelfde beginselen. Nu moet de S.G.P. acceptabel gemaakt worden voor hen die voorheen A.R. stemden of anderen, die de S.G.P. van vroeger te bekrompen vinden. (Vandaar ook de droevige voorkeursaktie van verleden jaar.) Is dit geen verwaterde partij?

Het is toch wel een teken aan de wand om van een P.v.d.A.-raadslid te moeten horen: "De principiële opstelling van de S.G.P. is behoorlijk aan slijtage onderhevig. De scherpe kantjes gaan eraf".

Acht jaren lang heeft ondergetekende als bestuurslid van de plaatselijke kiesvereniging getracht de lijn van ds. Kersten-ds. Zandt te behouden. In 1980 kon hij zich niet meer herkiesbaar laten stellen vanwege de koers die in deze kiesvereniging werd gevolgd. Tevens wordt het beginselvaste S.G.P.-ers onmogelijk gemaakt om nog een verkiezingsbiljet voor het raam te hangen omdat men, in veel gevallen, dan tevens propaganda maakt voor G.P.V. en R.P.F.

En wat te denken van de vele S.G.P.-leden die als het ware "gedwongen" worden op een lijst te stemmen die tegen hun geweten indruist. Hoeveel kostbare S.G.P.-stemmen worden weggegeven aan andere zogenaamde christelijke partijen?

Noodzaak

Wat blijkt uit dit alles steeds meer de noodzaak van de "Landelijke Stichting tot handhaving van de Staatkundig Gereformeerde Beginselen". Een stichting die door moderne S.G.P.-ers niet erg wordt gewaardeerd. Anderzijds is het verblijdend te bemerken dat steeds meerderen onder ons gaan inzien in welk gevaar de S.G.P. verkeert en derhalve hun steun aan de "Landelijke Stichting" gaan geven. We willen nu dit artikel besluiten met enkele woorden van ds. G.H. Kersten: "Moge de Heere ons samen op de wacht zetten tegen machtsbegeerte en zeteljacht. 't Is waar, eendracht maakt macht, doch er moet innerlijk eendracht zijn, zal 't wel wezen en zal de openbaring meer zijn dan vertoning. Ik beveel u ten zeerste een ieder op zijn plaats en in zijn omgeving met voorzichtig doch vast beleid tegen de gevaren, die hier dreigen, zich te wapenen." tot zover ds. Kersten. Het is onze wens en bede dat deze indringende woorden nog ter harte zouden worden genomen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen