Samen bidden

Op zondag in de kerk, op school en thuis aan tafel wordt er samen gebeden. Thuis en op school gaat het dan vaak om een zegen over het eten en het Bijbellezen. De omstandigheden van gezin en klas krijgen een plaats in het gebed.
In de kerk hoor je een zegen vragen in een gemeenschappelijk gebed. In dat gebed wordt de voorbede en dankzegging gedaan. De moeite en de zorgen van de gemeente worden opgedragen. De namen van de mensen die voorbede hebben gevraagd, worden vooraf bekend gemaakt van de preekstoel. Er zullen weinig mensen in de kerk zijn die deze namen niet horen. Tijdens het gebed kan het heel stil worden als er gebeden wordt voor iemand die plotseling ernstig ziek is geworden.
Gemeenschappelijk bidden betekent dat je meebidt met de dominee of ouderling op de preekstoel. Dat je woord voor woord het gebed volgt en als ware in je gedachten nabidt.
Dat vraagt de Heere van ons tijdens het samen bidden waar dan ook. Na Hemelvaartsdag lezen we van de discipelen: Deze waren eendrachtig volhardende in het bidden en smeken (Handelingen 1: 14).
Meebidden zorgt ervoor dat je gedachten minder snel afdwalen. Meebidden maakt dat het stil is waar mensen samen bidden. De stilte van eerbied in het spreken tot God.
De namen van personen voor wie de voorbede is gevraagd, horen we mogelijk in het gebed opnieuw. De nood van die mensen dragen we met de voorganger op voor God. Die namen moeten ook een plaats krijgen in ons persoonlijk en huiselijk gebed.

Gebedsbijeenkomsten
In Handelingen kunnen we ook lezen van gebeden die in de gemeente werden uitgesproken in bijzondere nood. Als de apostelen verboden wordt om nog over de Heere Jezus te spreken, klimt er een gebed op uit het midden van de gemeente (Handelingen 4: 23-31).
Zo kennen wij in de kerkelijke gemeente ook diensten waarin het gebed een heel centrale plaats heeft.
Denk maar aan de biddag en de dankdag. Bij bijzondere nood in de samenleving worden ook bidstonden belegd. Bijvoorbeeld als de overheid wetten wil bespreken die tegen Gods Woord ingaan. De gemeente zal dan met de voorganger meebidden.
In delen van Groot-Brittanië, maar ook in andere landen, zijn er regelmatig ‘prayer-meetings’. Samenkomsten van de gemeente waarin een gedeelte uit de Bijbel wordt gelezen en vervolgens alleen nog maar wordt gebeden. In zulke bijeenkomsten bidden verschillende mensen.
De voorganger wijst deze mensen aan. Tijdens ‘prayer-meetings’ proef je over het algemeen de eerbied die het gebed, gelet op de heiligheid van God en onze onreinheid van ons mensen, vraagt.

Kringgebed
Zo’n ‘prayer-meeting’ is wat anders dan een kringgebed. Kringgebeden hebben vooral een plaats in evangelische of charismatische kringen, maar lijken ook in reformatorische kring vaker voor te komen. In de gebedskring, in een huiskamer, in een klas wordt dan om de beurt een stukje gebeden, nadat van te voren soms gebedspunten zijn verzameld.
Wat is de reden om óók zo samen te willen bidden? Is het omdat iets nieuws ons altijd aanspreekt? Of omdat we denken dat we er meer bij betrokken zijn?
Je kunt je dan afvragen waarom er meer vraag is naar kringgebeden. Past de vorm van het kringgebed wel bij de eerbied die het gebed vraagt?
Ben je niet erg bezig met wat je zelf zal bidden als je aan de beurt bent?
En waar lees je in de Bijbel dat mensen bij elkaar komen en om de beurt in een kring bidden?
Samen bidden is niet verkeerd, integendeel. Maar dat kan ook als thuis in het gebed persoonlijke en huiselijke zorgen worden opgedragen. Dat kan ook als je in gedachten meebidt met het gemeenschappelijk gebed in je eigen kerk. Dan zal er ook eerbied en betrokkenheid bij het gebed zijn.

---
“Eerbied voor de Heilige God”
Hoe beleeft een jongere het gemeenschappelijk gebed in de gemeente? Christine de Visser (17 jaar) vertelt hoe zij het gebed in de kerk ervaart.
“Namens de gemeente gaat de dominee of ouderling voor in het gebed. Het is belangrijk dat je probeert mee te bidden. Zo wordt het gemeenschappelijk gebed een persoonlijk gebed. Als het gemeenschappelijk gebed wordt gebeden, is het belangrijk te beseffen tot Wie er wordt gebeden. Als je mag beseffen te naderen tot de Heilige God kun je alleen met diepe eerbied zijn vervuld. Dan wordt het een voorrecht tot de Hoorder der gebeden te mogen komen met je zonden en zorgen. In het gemeenschappelijk gebed is er ook de voorbede voor mensen met ziekte, verdriet en zorg. Zelf mag je daar ook voor bidden in je persoonlijk gebed, maar zeker in de kerk ligt er iets in van ‘draagt elkanders lasten’. God is niet afhankelijk van het gebed van mensen om iemand te helpen of genezen. Maar Hij kan en wil wel werken op het gebed van mensen. Het is een Bijbelse opdracht elkaar in het gebed aan de voeten van de Heere brengen, zoals de vier mannen hun verlamde vriend bij de Heere brachten. Hij vergaf de zonden van de verlamde vriend, ziende hun geloof. Maar ook opdat iedereen mag weten dat Hij, de Zoon des mensen, de macht heeft om de zonden te vergeven, genas Hij de verlamde. Zo kan en wil God ook nu nog op het gebed werken.”

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen