Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Van het zendingsveld

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Van het zendingsveld

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

(60.)

Robert Moffat naar zijn eerste post.

Er was geen houden meer aan. Robert zou de stoute schoenen aantrekken en Ds Roby, predikant te Manchester, een bezoek brengen en hem vertellen, dat hij naar de heidenen wilde gaan. 't Was een grote stap: Robert was slechts tuinmansjongen, die heel weinig had gestudeerd.

De predikant van Manchester luisterde met aandacht naar de jeugdige Moffat. Hij bemerkte spoedig, dat er wel wat in die jongen stak, en hij zon op een plan om de jongeman voorlopig in zgn buurt te houden en dan af te wachten wat de toekomst zou brengen. Dat plan gelukte. In Dunkinfield, een dorp in de buurt van Roby's standplaats, vroeg John Smith een werkman in zijn bloemisterij. Moffat werd aangenomen, en van die tijd kwam hij elke week een keer of drie om les bij Ds Roby, 't Werd een drukke tijd voor Robert. Overdag werken in de bloemisterij en 's avonds gebogen over de studieboeken. Onderwijl deed Roby ernstige pogingen om zijn leerling geplaatst te krijgen bij het Londens Zendelinggenootschap. Dat viel echter niet mee, want er waren genoeg candidaten, zodat er een strenge selectie werd toegepast. De meest geschikten werden aangenomen en Robert behoorde daar blijkbaar niet toe.

Ds Roby hield evenwel vol. Hg zdg wat in Moffat, dat hem uitermate geschikt voorkwam als zendeling. Daarom rustte hij niet, vóór hij Robert aangenomen zag als leerling van het Genootschap. En het gelukte tenslotte.

Lang duurde de opleiding niet, want drie maanden later werd er een bijeenkomst gehouden in de Surreykapel te Londen, waarbij negen jonge zendelingen werden afgevaardigd. Tot die negen personen behoorde John Williams, waarover we in enkele voorgaande artikelen hebben gehoord. Maar wie stond ook gereed om uitgezonden te worden? Robert Moffat! Deze had niet kunnen denken, dat alles zo vlug zou verlopen. Een voortreffelijke opleiding had hij in die enkele maanden dus niet kunnen ontvangen.

John Williams vertrok met drie collega's naar de Zuidzee-eilanden, zoals we al hebben gehoord; Robert Moffat met vier anderen moesten naar Zuid-Afrika. Robert had nog tijd om zijn familie een afscheidsbezoek te brengen, en dan zien we hem de 18de October 1816 per schip vertrekken.

Drie maanden duurde de reis. 13 Januari van het volgende jaar kwamen de mannen in Kaapstad aan.' Hier werd Moffat gedwongen te blijven tot de gevraagde toestemming zou komen om zich naar Groot-Namaland te begeven, de landstreek ten noorden van de Oranjerivier. Die vergunning ontving de zendeling pas in September. Toch was het geen verloren tijd, die wachttijd. Nu had Moffat juist een geschikte gelegenheid om de Hollandse taal te leren. Die taal leerde hij zo vloeiend spreken, dat hij er later veelmalen in predikte onder de Boeren.

Ongeveer een jaar nadat hg in de Surrey-kapel werd afgevaardigd, aanvaardde Moffat de lange tocht naar het noorden. Velen vonden het een hachelijke onderneming, maar de zendeling was niet van zgn plan af te krijgen. Die tocht nam weken in beslag, zodat hij onderweg bij verscheidene Boeren logies moest aanvragen. Zo gebeurde het, dat hg op een avond bg een welgestelde Boer aankwam, waar hij vriendelijk werd ontvangen. Toen de huisvader hoorde, dat Moffat zendeling was, verzocht hij hem de huisgodsdienstoefening na het avondeten te leiden. Bijbels en psalmboeken werden rondgedeeld en het grote gezin wachtte stil tot Moffat zou beginnen.

„Waar is uw personeel? " vroeg de zendeling.

„Personeel, wat voor personeel? " was de wedervraag van de vader.

„Ik bedoel de Hottentotten. Straks heb ik er een heleboel bij de hoeve gezien."

„De Hottentotten, bedoelt u die? " vroeg spottend de Boer. „Laten we dan liever naar de bergen gaan en een troep apen halen. Of mijn honden, die op het erf zijn."

Moffat hield de woorden in. Hij gaf een psalm op om te zingen, deed een gebed en sloeg toen de Staten-Bijbel open. Hij las uit Marcus 7 de geschiedenis van de Kananese vrouw, waarin deze treffende woorden voorkomen: „Ja, Heere, doch ook de hondekens eten onder de tafel van de kruimkens der kinderen."

Slechts enkele woorden had de zendeling over die geschiedenis gezegd, of de Boer viel hem in de rede:

„Wil meneer even wachten, dan krijgt htf ook de Hottentotten."

De zwarte bedienden werden geroepen en schuw keken ze rond in de kamer van hun heer. Voor het eerst hoorden ze het Evangelie.

Aan het einde van de godsdienstoefening, toen de slaven weg waren, sprak de huisheer: „Mftn vriend, gij

hebt een harde hamer genomen en gij hebt een harde kop verbroken." daarmee

De 26ste Januari 1818 werd het doel van de reis bereikt, de kraal van Afrikaner, het hoofd van een groep gevluchte slaven. Deze Afrikaner had met zijn onderhorigen een strijd op leven en dood gevoerd met de Boeren Uit de Kaapkolonie. De regering' in Kaapstad had een prijs van ƒ 2500 op zijn hoofd gesteld. Gelukkigwas deze gevreesde man onder invloed gekomen van het Christendom en daardoor gebeurde het, dat Moffat vriendelijk werd ontvangen. Enige vrouwen moesten op bevel van Afrikaner een hut bouwen van stokken en gevlochte matten. Daar waren ze zo handig in, dat binnen het uur Moffat zijn hut al kon betrekken. In zo'n eenvoudige kafferhut, die bescherming bood tegen stof en hitte, en slechts één opening had, leefde de zendeling het eerste jaar van zijn arbeid bij de kraal Vredeburg.

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 20 april 1951

Daniel | 12 Pagina's

Van het zendingsveld

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 20 april 1951

Daniel | 12 Pagina's