Nazomeren op Terschelling

Al  tijdens de bootreis vanuit Harlingen kom je onder de indruk van de schone ongereptheid van het wad. De zilte lucht, de vogels, de zandplaten en de steeds wisselende kleuren en luchten brengen je in een waddenstemming. Bij nadering van het dorp West-Terschelling valt meteen de Brandaris op. De vuurtoren werd in 1594 gebouwd, maar kreeg pas in de 20e eeuw zijn huidige hoogte van 55 meter. Het dorp kent nogal wat fraai gerestaureerde oude huisjes met versierde voorgevels. Een bezoek waard zijn het Centrum voor Natuur en Landschap, met een interessant zeeaquarium, en museum 't Behouden Huys, dat onder andere herinnert aan ontdekkingsreiziger Willem Barentsz.

Terschelling bestaat uit noordelijke duinrijen, die worden doorsneden door natte duinvalleien. Hoe zuidelijker de duinen liggen, hoe meer begroeid ze zijn. Bij West, Formerum en Hoorn zijn zelfs bossen te vinden. Dit landschap wordt door de Hoofdweg gescheiden van het poldergebied, met voornamelijk weilanden. Sta je op de Waddendijk, dan heb je een prachtig uitzicht over het wad en zie je in de verte het Friese vasteland. Sommige natte duinvalleien zijn bedekt met cranberrystruiken. Van oorsprong komt de cranberrystruik, een soort veenbes die ook wel lepeltjesheide wordt genoemd, uit Amerika. De bessen worden machinaal geplukt en gebruikt voor jams en sappen. Pas na de machinale pluk worden de cranberryvelden vrijgegeven voor particulieren

Bezoekers van Terschelling kunnen hun auto beter in Harlingen achterlaten. Het eiland heeft weinig autoweg, maar wel veel goede fietspaden. Een sportieve uitdaging is om naar het einde van de Boschplaat te fietsen: op de Boschplaat, waar je nog pure natuur vindt, gaat het verharde pad op een gegeven moment namelijk over in een 10 kilometer lange, onverharde en hobbelige weg.

De Boschplaat bestaat nog maar zo'n zestig tot zeventig jaar en kreeg in 1970 van de Raad van Europa het predikaat Europees Natuurreservaat. In 1931 werd begonnen met de aanleg van de (nu bijna 10 kilometer lange) Stuifdijk, om de losse zandplaten en duintjes te beschermen tegen de Noordzee. De aanvankelijk ongeveer 2 meter hoge dijk is inmiddels flink aangegroeid.

De natuur op de Boschplaat is zeer gevarieerd door de afwisseling van zout en zoet water en droge en natte stukken. Je vindt er zoutminnende platen als zeekraal, lamsoor, kweldergras en zeealsem, maar ook duindoorns, meidoorns en vlierstruiken.

De plaat is een eldorado voor vogels. Door het ontbreken van ratten, marters en vossen broeden er in het voorjaar zo'n zeventig soorten. Niet alleen meeuwen, eenden, steltlopers en zangvogels brengen er hun kroost groot, ook lepelaars en blauwe kiekendieven hebben er hun nesten. Tussen 15 maart en 15 augustus zijn de meest kwetsbare broedgebieden gesloten. In de winter zijn er duizenden rotganzen te zien.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen