Meditatie

Er ontstond een verbittering alzo dat zij van elkander gescheiden zijn. Hand. 15 : 39a.

De zorg voor de gemeenten was de drijfveer voor Paulus en Barnabas om het werk in Antiochië los te laten, en ten tweeden male een zendingsreis te ondernemen. Zij wilden weten hoe zij het hadden, die op hun eerste reis de waarheid aangenomen hadden. Zij wisten dat wettische leraren kwaad begonnen te stichten, en dat maaKte hen onrustig. En de gemeente van Antiochië gevoelde ook, dat zij niet langer moesten wachten. Barnabas en Paulus kregen echter verschil van mening over de vraag, wie als helper of dienaar zou meegaan op de verre en gevaarlijke reis. En Barnabas wilde weer Johannes Markus meenemen, de zoon van een godzalige moeder en neef van Barnabas. Maar die was de eerste keer óok meegegaan, maar halverwege teruggekeerd en daarom maakte Paulus bezwaar hem weer mee te nemen. Er waren er meer die wel mee wilden gaan, dus wilde Paulus niet het gevaar lopen, dat men weer in de steek zou worden gelaten. Hadden zij nu het oordeel der gemeente maar gevraagd, doch neen, zij wilden geen van beiden toegeven. Meningverschil werd tot woordenstrijd en het liep zelfs uit op verbittering. Wij zouden denken kunnen, dat het maar beter niet in de Bijbel kon gezet zijn. Maar omdat het Gods Woord is staat het er, precies naar waarheid. Het rijk van Christus heeft juist behoefte aan de volle, onverbloemde waarheid.

Maar het was wel heel erg, want de Heere had hen samengebracht, lang hadden zij eensgezind samengewerkt, samen tekenen van Gods gunst ontvangen. En nu om een betrekkelijk geringe oorzaak verbraken zij die van God gelegde liefdeband. Calvijn heeft er van gezegd: als er tweedracht was bij die heilige mannen, wat moeten wij dan wel? Satan heeft in onze liefdeloze harten en tijden nog veel meer kansen, en hij is de grootste scheurmaker, die het altijd weer opnieuw probeert om te scheuren.

Het was een broedertwist zonder verzoening, en dat was buitengewoon droevig. De liefdebanden die zo lang sterk geweest waren, werden verbroken voor jaren, een scheiding van elkander was het gevolg. Barnabas zette door, nam Johannes Markus mee en ging naar Cyprus, zijn geboorteland.

En wie had er nu gelijk in die zaak? Hoewel beiden verzuimden de zendingsgemeente te raadplegen in het konflikt, en beiden halsstarrig vasthielden aan eigen mening, was het toch wel zeer opmerkelijk, dat Paulus en Silas, die hij als metgezel gekozen had, van de gemeente de genade Gods bevolen werden.

De satan lachte wel, dat het hem gelukt was Paulus en Barnabas van elkaar los te rukken, maar het zou openbaar worden, dat de kracht der gemeente niet door twist gebroken werd. De gemeente had ook niet eenzijdig en onvoorzichtig gekozen, voor Paulus en tegen Barnabas, maar wel heeft de gemeente te Antiochië schijnbaar meer gevoeld voor het standpunt van Paulus, dan voor dat van Barnabas. Waarschijnlijk stond bij Paulus meer het recht en bij Barnabas, de zoon der vertroosting meer de liefde op de voorgrond. Niettemin bleef die scheiding lange tijd als een . aanklacht in het geweten nawerken. Maar vooral de aanklacht tegen de satan, die om een geringe oorzaak werkte op de verbreking van een goddelijke band tussen twee godzalige mannen, die onder zeer moeilijke omstandigheden gearbeid hadden met levensgevaar doch onder de kennelijke goedkeuring Gods en met rijke zegen. Maar hoe indroevig die scheiding ook moge geweest zijn, satan lachte te vlug want van toen aan gingen in twee richtingen de kruisgezanten uit om de banier der waarheid te planten. God gaat met Zijn werk door ondanks de dwaasheid van de mens. En wat ook opmerkelijk is, de zendingsarbeid van Barnabas en Markus wordt in de Schrift niet vermeld al is het wel zo dat Cyprus mede door hun arbeid het Evangelie aangenomen heeft.

Paulus en Silas gingen naar Syrië en Cilicië, waar Paulus vandaan kwam en waar op de eerste zendingsreis verschilldende gemeenten waren gesticht. Daar werd door hen vrede gesticht door middel van de brief van het Apostelenconvent.

Paulus en Barnabas waren wel gescheiden, maar de gemeente werd gesterkt in het allerheiligst geloof. Ook zijn Paulus en Barnabas later weer verenigd, de bitterheid ging wijken, verzoening heeft plaatsgehad. En ook met Markus, de neef van Barnabas volgens Koloss. 4 : 10 en 2 Tim. 4 : 11. De Heere had weer geheeld wat hun handen gebroken hadden, het waren mensen van gelijke beweging als alle anderen, gelijk ook zij zelf tot de heidenen te Lystre getuigd hadden. Daarom moeten wij die broedertwist wel zien als beschreven ter waarschuwing, maar niet ter navolging. De vorst der duisternis is listig als de slang en ligt altijd op de loer en werkt op menselijke hartstochten en zweept ze op. Hij weet de zwakheid en verdorvenheden der menselijke natuur, zo vol eigenliefde en zelfhandhaving.

Ook drift en opvliegendheid neemt hij te baat om te virstoren en te vernielen, de gevolgen zijn soms zo vreselijk, dat men lange tijd elkander de broederband niet reiken wil en soms gaat het zo ver, dat men elkanders staat over de eeuwigheid gaat verdenken of zelfs veroordeelt tegen anderen, al heeft men voordien er in het geheel niet aangetwijfeld. Gelukkig komt het nog wel eens voor, dat de zo zeer gerekte banden voor het einde des levens weer worden aangehaald, door de bediening van Woord en Geest, gelijk plaats gehad heeft met Paulus en Barnabas. Maar dat is genade bij God en niet door menselijke welwillendheid. En gebeurt het niet, dan gaat men ohverzoend naar de eeuwigheid en dat is heel droevig. Daarom staat de Schrift vol met ernstige en liefdevolle waarschuwingen om de zon niet te laten ondergaan vóór oprechte verzoening te hebben gezocht en beproefd. Vooral als men genade gevonden heeft m de ogen des Heeren brengt onverzoenlijkheid een grote duisternis over de ziel, de Heere verbergt Zijn vrien­ delijk aangezicht.

v. Dam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen