Zijner handen werk

(10.)

De regen.

Omstreeks 1 November zijn de verwachtingen in het land Kanaan hoog gespannen, en ook al wel enkele weken daarvoor. De zomer is dan ten einde en geweldige wolken stof bedekken bomen en planten als een sneeuwlaag, zelfs tot in de gesloten huizen dringt dat stof door. Dat stof is ontstaan doordat het in maanden niet geregend heeft en nu smacht men er naar. Er zijn trouwens al tekenen aanwezig, dat er spoedig regen komt, waardoor mens en dier weer zullen opleven. Al een hele tijd heeft de verzengende Oostenwind gewaaid en iedereen weet, dat er na de periode van Oostenwind regen zal komen. Hier en daar stijgt onverwachts een stofwolk met eer. wervelende beweging recht naar boven, want in de hogere luchtlagen waait de Westenwind reeds, die al wolken aan doet drijven, maar dat zijn nog „waterloze wolken", die van de winden omgedreven worden, dat zijn „wolken en wind, waar geen regen bij is" (Spr. 25 : 24.) Het zijn echter allemaal voortekens van naderende regen. Eindelijk gaat de wind om. De wolken worden donkerder en als ze „vol geworden zijn, zo storten zij plasregen uit op de aarde" (Pred. 11 : 3.) Wat een blijdschap: egen! Regen!

Eerst scheen „uw hemel, die boven uw hoofd is, van koper te zijn en de aarde, die onder u is, van ijzer." (Deut. 28 : 23), maar nu leeft alles op. „Zingt den Heere bij beurte met dankzegging; psalmzingt onze God op de harp. Die de hemelen met wolken bedekt; Die voor de aarde regen bereidt" (Ps. 147 : 7 en 8.)

De regen, die dan valt, wordt „de vroege regen" genoemd in de Bijbel.

We begonnen dit artikel met op te merken, dat er de laatste weken, voordat de regenval begint, grote spanning heerst. Deze spanning kan tweeërlei oorzaak hebben, nl. angst dat de regen te vroeg of te laat komt. Komt de regen te vroeg, dan worden de vijgen en druiven beschadigd. Het vee was ook gewend aan het droge zomervoeder. Nu moet het onverwachts overschakelen op het snel uitschietende groenvoer, dat zwaar van water is, waardoor darmstoringen optreden. Bovendien is het in Palestina zo, dat na deze vroege regen er een regenpauze intreedt voordat de winterregen begint. Door de vroege regen ontkiemt het zaad, maar als dat te vroeg gebeurt, sterft het af voordat de winterregen begint, zodat er grote schadeposten door ontstaan kunnen.

Het uitblijven of het te laat komen van de vroege regen is eveneens schadelijk. Het beste is, dat de vroege regen in November valt, daarna een regenpauze van drie weken om het land te bewerken en vervolgens de eigenlijke winterregens. Dat gebeurt, helaas lang niet altijd. Dikwijls werd Kanaan aan het Israëlietische volk voorgesteld als een land „overvloeiende van melk en honing" en wij vertalen dat gezegde door het woord „vruchtbaar." We moeten echter niet vergeten, dat voor een vruchtbaar land in de gewone zin van het woord nog andere factoren aanwezig moeten zijn dan melk en honing. Palestina is zonder neerslag geen vruchtbaar land, omdat de bodem grotendeels bestaat uit kalk. Het allesbeheersende is echter dat de neerslag moet komen op de juiste tyd. En nu is het God, Die de regen geeft op Zijn tijd. Aan Israël wordt het steeds voorgehouden, dat het vallen van de regen op de juiste tijd een gave des Heeren is, „...en Hij zal u de regen doen nederdalen, den vroegen regen en den spaden regen in de eerste maand; en de dorsvloeren zullen vol koren zijn, en de perskuipen van most en olie overlopen" (Joël 2 : 23 en 24.) Dan is het „een land, dat de Heere, uw God, bezorgt; de ogen des Heeren, uws Gods, zijn gedurig daarop, van het begin des jaars tot het einde des jaars" (Deut. 11 : 12.)

Wanneer is dat zo? Alleen als Israël in Zijn wegen wandelt en Zijn geboden onderhoudt. „Indien gij in Mijne inzettingen wandelen, en Mijne geboden houden, en die doen zult; zo zal Ik uwe regenen geven op hunne tijd; en het land zal zijne inkomst geven en het geboomte des velds zal zijne vrucht geven" (Lev. 26 : 3 en 4); en anders is de hemel van ijzer en 't land van koper.

Zo wordt het duidelijk, dat Palestina een vruchtbaar land is, wanneer God het wil; het is een land, dat geheel uit Zijn hand moet leven. Komt het daardoor ook, dat er van de vroegere Bijbelse vruchtbaarheid van het land niet veel meer te vinden is? Omdat God er Zijn handen heeft afgetrokken, omdat Israël geweigerd heeft Christus als Gods Zoon te erkennen, in Hem alleen hun zaligheid te zoeken?

Van groot belang is ook de hoeveelheid regenwater, die tijdens de vroege regen valt. Het mogen geen stortbuien zijn, want dan wordt het „een wegvagende regen, zodat er geen brood zij" (Spr. 28 : 3) Door de eerste regen moet de harde uitgedroogde bodem slechts wat geweekt worden, dan mogen later de stortbuien, de „plasregens" wel komen.

De Talmoed onderscheidt drie perioden tijdens de vroege regen, gescheiden door kleine regenpauzen: in de eerste periode moet een handbreed vallen, in de tweede tweemaal zoveel, in de derde driemaal zoveel.

Dit is echter de ideale toestand, die afhangt van Gods zegen (zie boven.)

In het volgende artikel hopen we D.V. de winterregens te bespreken. We willen nu besluiten met een grafische verdeling te geven van de regenhoeveelheid over het hele jaar.

D 200 mm 100 mm 165 127 104 40 6 0 0 0 1 10 59 147 0 mm

Langs de bovenste lijn staan de namen der maanden. De getallen geven de regenhoeveelheden aan in millimeters. Telt men de maandelijkse regenhoeveelheden op, dan komt men tot de conclusie, dat er in Palestina minder regen valt dan bij ons.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen