Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Herders in de mist

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Herders in de mist

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

In het vorige nummer heb ik u reeds over dat boekje gesproken. Een vriendelijke rooms-katholieke heer bracht het mij 's morgens, toen wij aan de koffie zaten.

Het is het verhaal van een Ierse priester, E. Boyd Barrett, die zijn priestertoog aan de haak hing en aan de haal ging, de wijde wereld in. Na jaren komt hij terug en schrijft dan dit boekje.

Niemand gelooft dit

Dit boekje is zo onwaarachtig, dat zelfs een beschaafde rooms-katholiek niet zal geloven, wat deze man vertelt. Luistert u maar eens naar de fabeltjes, die hij zijn lezers voorschotelt.

„Het schiet mij te binnen, hoe ik bij een bepaalde gelegenheid werd uitgenodigd door een vooraanstaand New York's predikant — ik ben vergeten tot welke secte hij behoorde — om een lezing te houden, die ik noemde: „De fouten van mijn Kerk". Ik droeg er zorg voor, alvorens de uitnodiging aan te nemen, te informeren wat het honorarium zou zijn. Hij zei me dat er na de lezing een speciale collecte zou gehouden worden voor mij. Dat scheen rechtvaardig en billijk, maar ik was toch een beetje achterdochtig. Als voorzorgsmaatregel nam ik een goede vriend mee — ook een verdwaalde herder — om een oogje in het zeil te houden en, voor zover het hem mogelijk was, over m'n financiële belangen te waken..... p. 29.

„.... De collectant begon rond te gaan. Ik keek toe en zag hoe heel wat bankbiljetten in de schaal werden geworpen en ik hoorde het gerinkel van zilver. Maar ik zag ook nog iets anders. De collectant werd op de hielen gevolgd door de dominee. Zodra het bankbiljet op de schaal werd geworpen, pakte hij het weg. Ik keek waar mijn vriend stond. Hij keek ook naar hetgeen er zich afspeelde, maar hij kon blijkbaar niets voor me doen. Toen de collecte geëindigd was, bevond er zich geen enkel biljet op de schaal", p. 30-31.

Stel u dat even konkreet voor. Een bekende dominee spreekt ontroerend over een ex-priester in nood. De kollekte begint en de dominee met of zonder slippenjas achter de kollektanten aan. Nauwelijks heeft iemand een bankbillet op de schaal geworpen of ...." pik, ik heb je", zegt de dominee.

Wie gelooft nu zoiets! Zou niet heel de kerk.geprotesteerd hebben, voordat de schaal de derde bank bereikt had?

Ik ben overtuigd, dat slechts weinige Nederlands rooms-katholieken dit geloven. Ik vermoed dat daarom het boekje alleen in België het licht kon zien. Het is uitgegeven in Tielt bij uitg. Lannoo. Toch blijft het treurig, dat men in België in het jaar 1953 nog zulke lasterpraatjes laat drukken.

En dat van een auteur, die zelf erkent, dat hij vroeger zijn kerk enkel heeft aangevallen vanwege het honorarium, vanwege de ping-ping, vanwege een Judasloon.

Miserabel

En luistert u ook eens naar wat deze man in de rooms- katholieke kerk vond bij zijn terugkeer.

„Heeft mijn geloof geleden onder de decennia die voorbijgingen met een zich nors afzijdig houden van de godsdienst?

Mijn antwoord op deze vraag valt misschien moeilijk te geloven maar het is de waarheid. Ik vind het geloof nu gemakkelijker en eenvoudiger en meer vervuld van liefde (En uw lasterpraatjes omtrent de protestanten dan? Is dat soms ook een geloof dat van liefde vervuld is? H. J. H.). Ik was ziek en moe geworden door twijfel en wantrouwen. Nu heeft het geloof voor mij het aspect aangenomen, het meest begeerlijke ding op aarde te zijn. Het geloof betekent een levendig nabij zijn bij Christus, bij Hem Die vol medelijden en liefde is voor een vriend die in moeilijkheden is geweest.

Weer thuis zijn betekent meer dan handenschudden en kreten van: „Ik ben echt blij je weer te zien!" Het betekent boven alles de kapel weer eens te kunnen binnenglippen om daar zo dicht mogelijk bij het tabernakel te knielen. Het betekent Maria weer tot je Moeder en Beschermster te hebben. Het betekent de heiligen weer tot je vrienden te hebben", p. 109-110.

Triest, triest, triest! Is dat nu alles wat hij gevonden heeft? Deze sentimentele, kleverige stemmingen omtrent de heiligen, Maria en Jezus Chrisus?

Ja, let ook eens op datgene wat hij zegt over Jezus Christus: „Het geloof betekent een levendig nabij zijn bij Christus, bij Hem Die vol medelijden en liefde is voor een vriend die in moeilijkheden zit". Hoe puur menselijk! Je vindt hier niets van de grootheid van Jezus Christus als de Zaligmaker, die onze straffen heeft uitgeboet. Geen spoor van verbrijzeling des harten om een verloren zondig leven. Neen, Christus vinden is niet allereerst Hem vinden, Die vol medelijden en liefde is voor een vriend, die in moeilijkheden is geweest, maar Hem vinden als de verlosser van een zondaar, die in de modder van zijn ongerechtigheid heeft gelegen. Dat betekent Hem vinden, die mij door Zijn bloed heeft vrijgekocht van de slavernij van de duivel, die mij gered heeft van de eeuwige dood in de hel.

De Christus der Schriften

Het is voor iemand, die in het protestantisme geboren is, erg moeilijk om het rooms-katholicisme te begrijpen. Daarom denken ze meestal veel gemakkelijker over de mogelijkheid van een rooms-katholiek om zalig te worden dan een exrooms-katholiek. Daarom is er dikwijls minder bewogenheid om het eeuwig heil van deze „mede-christenen". Er zijn protestanten, die de noodzaak van evangelisatie onder de rooms-katholieken niet inzien. Ze horen de rooms-katholieken allerlei vertrouwde Bijbelse termen gebruiken zoals geloof, genade, Jezus Christus, die onze vriend wil zijn, enz. Maar ze merken niet, dat de rooms-katholieken daaronder dikwijls heel andere dingen verstaan.

De ex-priester, Maarten Luther, heeft dat scherp gezien. Hij schrijft: „Verder zijn er niet weinigen die op zulk een wijze Christus prediken en hun zienswijze omtrent Hem voordragen, dat zij de affecten, de gevoelens der mensen in beweging brengen opdat ze met Christus medelijden zullen hebben en verontwaardigd zullen zijn over de handelswijze der joden en andere kinderachtige en verwijfde onzinnigheden van datzelfde soort. Maar het betaamt, dat Hij met dit doel gepredikt wordt, dat het geloof in Hem wordt opgewekt, opdat Hij niet alleen maar Christus zij, maar opdat Hij dit moge zijn voor u en voor mij". (De vrijheid van een christen", Luthers werken, I, vert. Dr. C. N. Impeta, uitg. Kok, Kampen, 1959, p. 150).

Neen, een mens kan niet behouden worden met een wazig en week Christus-idee, zoals dat door Barrett wordt voorgedragen, alsook door vele andere priesters. De Christus der Schriften predikt ons de totale veroordeling. Vanaf het kruis dondert de vloek Gods deze wereld in. Slechts wie oprecht erkent, dat dit verschrikkelijke lijden en sterven van Jezus Christus, de Zoon Gods, voor hem bestemd was en door hem verdiend, zal redding vinden. Slechts wie gelooft, dat Jezus onze schuld op het vloekhout gedragen heeft, zal onschuldig verklaard worden voor de vierstoel van God.

Maar wie wat gevoelerig weet te praten over de Kruis-Lieven-Heer, wie slechts een paar traantjes stort over die arme man aan het kruis, wie alleen maar een beetje medelijden heeft met deze geslagene — och, arme toch! — gaat verloren, gaat voor eeuwig verloren.

Zo iemand tracht met zijn gekwezel zijn eigen zondigheid weg te praten. Hij trekt met zijn tranen zijn eigen ongerechtigheid in de mist. Hij streelt zichzelf met zijn z.g. medelijden met de Christus.

Neen, tegenover het kruis van Christus kunnen wij alleen maar verbroken worden van hart, kunnen we alleen maar op onze borst kloppen, kunnen we alleen maar weeklagen over de vuilheid van onze ziel.

Maar als we dan zo op Golgotha onszelf in volstrekte staat van beschuldiging hebben gesteld, dan gaat van dat kruis ook het schoonste licht ons tegenstralen. Dan begrijpen we ineens wat genade is. Dan stijgt daar als een warme golf in ons op de verwondering over de onbegrijpelijke ontferming Gods over ons zondige leven. Pas dan hebben wij de Christus der Schriften gevonden. Pas dan kunnen we volkomen veilig rusten in de liefde van onze Zaligmaker, Jezus Christus.

Dit artikel werd u aangeboden door: In de Rechte Straat

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 december 1959

In de Rechte Straat | 20 Pagina's

Herders in de mist

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 december 1959

In de Rechte Straat | 20 Pagina's