Een wonder op de sabbat

Jezus ging naar Zijn gewoonte op de sabbat naar de synagoge. Daar leerde Hij. Dit is de laatste keer dat hij voorgaat in een synagoge. Zijn aangezicht is op Jeruzalem gericht, waar Hij zou lijden en sterven, om zondaren vrij te kopen uit de banden van de zonde. Nu preekt Hij, maar dan gebeurt er iets.

Zie, een vrouw
Lukas formuleert heel zorgvuldig. En als hij als schrijver je aandacht vraagt, gebruikt hij vaak het woord ‘zie!’. Het is een uitroepteken; het vraagt je aandacht: En zie, er was een vrouw die een geest der krankheid achttien jaren gehad had, en zij was samengebogen en kon zich ganselijk niet oprichten. Deze vouw is al achttien jaar zoals ze nu is. Lukas zegt dat ze vergroeid is en niet rechtop kan lopen of zitten. Wij zoeken vaak naar een medische oorzaak; en die zal er ook wel zijn, maar Lukas wijst op een ‘geest van ziekte’. Opvallend, vind je niet?
Ze lijdt onder haar ziekte en dat niet alleen; ze moet ook het oordeel van de andere mensen dragen. Ze denken dat het een straf van God is voor haar zonden. Wie van de aanwezigen heeft deze vrouw een blik waardig gekeurd?

Jezus’ ogen
Het oog van Jezus valt wél op haar en Hij roept haar. Misschien spreekt dit je aan. Mensen gaan aan jouw nood voorbij. De vorst der duisternis houdt je in zijn greep. Je kampt met psychische problemen, fysieke klachten; je ervaart iedere dag de kracht van deze banden. En dat al zo lang. Wie ziet jou? Word je ooit verlost? Hier stelt Lukas de Heere van de sabbat aan ons voor; die gebonden mensen kan bevrijden. Hij heeft onze krankheden op Zich genomen, profeteerde Jesaja (Jes.53:4). Hij kan het alleen en Hij doet het, zelfs ongevraagd. Hij zal Zijn volk zaligmaken van hun zonden. Daar gaat het Hem om. En daarvan geeft hij een praktisch voorbeeld in hoe Hij deze zieke vrouw tegemoet treedt. Neem daarom met je zorgen, geestelijk en lichamelijk, de toevlucht tot de Heere Jezus.

Jubel en boosheid
Deze vrouw kon zelf niets zeggen in de synagoge. Maar dat hoeft ook niet, want Jezus doet alles. Hij toont Zijn macht: Vrouw, gij zijt verlost van uw krankheid. Hij legt haar de handen op en onder Zijn zegenende handen geneest ze. De vrouw jubelt het uit van blijdschap en verheerlijkt God. Maar de overste van de synagoge is er helemaal niet blij mee. Hij richt zich niet tot Jezus, maar tot de mensen: “Er zijn zes dagen waarin je moet werken. Dan kun je je laten genezen, maar niet op de sabbat”. Maar dit wonder heeft alles te maken met de sabbat. Al vaker had Jezus op de sabbat een wonder verricht (zie kader). De betekenis wordt duidelijk uit het antwoord dat Jezus geeft aan de overste van de synagoge.

Heere van de sabbat
Jezus was vol liefde en ontferming voor deze gebonden vrouw, maar reageert nu vol van verontwaardiging: Gij geveinsde! Jezus noemt de overste een hypocriet, een schijnheilige. Lukas noemt Jezus hier Heere. Hij schrijft met zorgvuldigheid. Geen woord in de Bijbel staat er zomaar en zeker de naam van de Heere niet. Hier spreekt de Heere Jezus met gezag; als de Heere van de sabbat (zie Luk.6:5).

Losmaken
Jezus neemt een begrijpelijk voorbeeld: iedereen zorgt ook op de sabbat voor zijn dieren. Dat is volstrekt logisch. Het sleutelwoord is ‘losmaken’. We maken onze dieren los, zegt Jezus, om ze in vrijheid te brengen. Dat is een beeld dat Hij toepast op het losmaken van deze vrouw uit haar banden. Het is hypocriet om het ene toe te laten en het andere niet. Het één is niet meer of minder werken, dan het andere. De wet van de Heere wordt geweld aangedaan! De overste houdt namelijk de letter van de wet. Maar de liefde die uit het gebod spreekt, daar kan hij niets mee, terwijl dat de kern is. En wat is dit losmaken door Jezus een heerlijk werk! Zo maakt Hij zondaren los uit de slavernij van satan. In plaats van dit in de weg te staan, moeten we hiernaar zoeken!

Dochter van Abraham
Wat in het klein geldt, geldt ook in het grote. Deze vrouw moet toch zeker op de sabbat bevrijd worden uit de macht en banden van de duivel. Al achttien jaren duurt dit nu. Dan kan het toch geen dag meer wachten? Jezus noemt haar een ‘dochter van Abraham’. Zo zag die overste haar niet, maar Jezus wel. Een dochter van Abraham, een kind van het volk van God, verkeerde in banden van een onrechtmatige eigenaar, satan. Ze moet dan juist op de sabbatdag worden bevrijd. Dat is toch de dag waarop Israël belijdt het eigendom van de Heere te zijn?

Goddelijk moeten
Dit moest. Doordat Jezus het woord ‘moeten’ gebruikt wijst Hij in dit wonder op Zichzelf. Ook dit wonder onthult de betekenis van de Zoon des mensen. Zijn hele leven staat in het teken van het ‘goddelijke moeten’. Hij moet de weg gaan, in gehoorzaamheid aan Zijn Vader in de hemel. Zo maakt Hij zondeslaven vrij. En daarom is de rustdag - in de christelijke kerk na de opstanding de zondag - een parel in de week. Wat een wonder dat de macht en kracht van de Zaligmaker niet minder is dan toen. Kom daarom naar de kerk. Want nog steeds verricht Hij door Zijn Geest genadewonderen. Daar maakt Hij dode en gebonden zondaren levend, door Zijn Woord.

Vier genezingen op de sabbat
Lukas 4:31-37 – Genezing van een onreine geest in de synagoge van Kapernaüm
Lukas 6:6-11 – In de synagoge geneest hij een man met een ‘dorre hand’
Lukas 13:10-17 – Genezing van de vrouw in de synagoge
Lukas 14:1-6 – Genezing van een mens met waterzucht

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen