Over de jeugddiensten

Steeds meer gaat men het gevaar inzien, dat er voor het kerkelijk leven ligt in de jeugddiensten. Enkele jaren geleden schold men de gereformeerden, die van jeugddiensten niet weten wilden, uit voor ,.dompers" en dergelijke. Maar nu blijkt, dat men van onzen kant niet zonder reden stelling heeft genomen tegen ,,de nieuwe kerkelijke mode der jeugddiensten". Onlangs hebben we hierover een artikeltje van Ds. Terlaak Poot overgenomen en thans vonden we weer een andere ,,stem" uit het kamp der ,,jeugddienstvoorstanders", die op de gevaren der jeuggdiensten wijst.
In ,,de Jong Hervormde" schrijft de heer N. G. J. van Schouwenburg over wat hij noemt het euvel van den jeugddienst, waarin hij een gevaar voor het normale kerkelijke leven ziet. Eenige van zijn opmerkingen geven wij hier door: „Wanneer men in aanmerking neemt, dat het overgroote gedeelte van het jeugddienstgehoor eenvoudig niet ter kerke gaat, wanneer er geen jeugddienst is (een klein gedeelte zoekt een onderkomen, of in de kerk of in de buitenkerkelijke samenkomsten), dan kan en moet men, zonder overdrijving spreken van: een kerkelijk degeneratie-verschijnsel. Immers, de groote vraag wordt met den dag klemmender, hoe dit groote jeugddienst-gehoor, dat dus bereid is op Zondagmorgen naar het centrum van de stad te trekken, tot een levend deel van de gemeente is te vormen. Hoe het, met andere woorden, mogelijk zal zijn, deze jongeren tot het besef te brengen, dat zij, indien zij de beslissende keus werkelijk hebben gedaan, jonge gemeente dienen te zijn. Dat de kerk en al haar arbeid, recht op hen heeft. ,,Men vindt die jeugddiensten zoo prachtig; daar wordt gepreekt voor óns; daar wordt kórt gepreekt; wij „begrijpen" dat tenminste; wij zijn met jongeren „onder elkaar" en die christelijke gymnastiek van telkens zitten en opstaan is toch ook veel prettiger dan alsmaar zitten en „niets doen". Ja, ja... van de inspanning om het woord te hóóren gesproken! Enfin, laat ons er verder niet over uitwijden, maar de zaak zuiver stellen. Een feit is, dat de jeugddienst door velen met gejuich begroet, door velen (en onder hen menige van die juichende begroeters) thans wordt gezien als een euvel, dat op het wezenlijke kerkelijke leven ontbindend werkt.
„Want het wordt daardoor steeds zeldzamer, dat het gezin in zijn geheel opgaat naar den dienst des Woords; vader en moeder gaan naar rechts, de kinderen naar links. Zelfs als de jeugddienstpredikant, die den Zondag tevoren de horde van 2400 in de Nieuwe Kerk heeft mogen toespreken, den volgenden Zondag in de „gewone" kerk preekt, dan zegt het overgroote deel van deze massa: nu is het niet voor ons. Hier demonstreert zich het volslagen gebrek aan kerkelijk besef, aan het gevoel te behooren tot het „groote gezin", dat gemeente heet, ten duidelijkste." „Het zou een zegen zijn, als eens in het heele land tegelijk de jeugddiensten werden opgeheven. En zeker, wanneer zij ontoegankelijk werden gesteld voor hen, die van huis uit tot de kerk behooren."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen