De brief van Judas 39

Ook is de onkunde omtrent de grondwaarheden zelfs bij de meesten van Gods volk nog zeer groot, zodat Judas zegt: „Bouwt gij uzelf op uw allerheiligst geloof", dat is, de leer des geloofs, want het gaat tegen degenen, die de leer vervalsen wilden. Judas bedoelde, dat zij zich zouden oefenen in de grondslagen van de Waarheid ter bevestiging en versterking van hun geloof, en dat zij zich op de leer, die naar de godzaligheid is, zouden verlaten. En dat niet alleen voor hun eigen geestelijke welstand, doch ook ten nutte van de andere leden der gemeente. Zij moesten zich oefenen in de geestelijke en heilige bouwkunst. Zij moesten zichzelf en elkander niet opbouwen in het gevoel of in de gemoedelijkheid, niet opbouwen op iets in de mens, als bijvoorbeeld tranen, gestalten of werkzaamheden, maar opbouwen in het geloof in Christus, Die de enige grondslag is van de zaligheid. De gronden der zaligheid liggen immers buiten de mens in Christus en in Zijn eeuwiggeldend offer. Met zachte, liefdevolle woorden, alsof hij wilde zeggen: van u verwacht ik betere dingen dan van de valse leraren, wilde Judas zijn geliefden aansporen, om onder biddend opzien tot de Heere te betrachten de waarheid vast te houden en er naar te leven met woord en wandel tot stichting van zichzelf en van de anderen.

Helaas is bij velen in onze dagen de liefde voor de leer der waarheid zeer verminderd. Velen vinden de leer, die naar de godzaligheid is, te scherp, en horen liever een halve waarheid of een eenzijdige waarheid. De belangloosheid en onverschilligheid in de godsdienst neemt schrikbarende vormen aan enerzijds, terwijl velen nog wel naar de kerk gaan, maar meer uit sleur en gewoonte dan uit behoefte. De kennis van de leer der waarheid is bij velen zo gering, dat men zich door alle wind van leer laat meevoeren. Daardoor hebben dikwijls grote dwaallichten zeer veel aanhangers en volgelingen, denk maar eens aan de zogenaam­ de Jehove-getuigen met hun gruwelijke ketterijen. De oude dwaling der Socinianen, gestoken in een ander kleed en met een klinkende naam, verleidt er vele duizenden. Het eeuwig Zoonschap van Christus en de Persoon van God de Heilige Geest worden bruut geloochend, gelijk ook de Mohammedanen doen. Het uit elkaar rukken en tegenspreken van Gods Woord is bij hen schering en inslag. De geesten uit de afgrond trachten met de Bijbel de zielen te verleiden, en dat gelukt maar al te vaak vanwege de grove onkunde in de leer der waarheid bij de grote massa, zelfs bij hen, die van huis uit zogenaamd christelijk zijn.

Doch bovendien wordt de algemene verzoeningsleer, hetzij openlijk of meer bedekt, door zeer velen voorgestaan. De Heere Jezus is voor ons allemaal gestorven, zegt men, en als wij dat nu maar geloven, dan is alles goed. Een zogenaamd rijk en ruim evangelie wil men hebben en horen, zonder dat plaatsmakend en ontdekkend werk des Heiligen Geestes, al spreekt de Schrift er ook op bijna elke bladzijde over. Het is maar geloven en aannemen, zonder ook maar iets van schuld en zonde overtuigd te zijn. Men grijpt een Zaligmaker aan, voor Wie nog nimmer plaats gemaakt is in het hart door de ontdekking van de ellende door de wet. Men wil de wereld dienen en liefhebben, en toch aan het eind van de aardse loopbaan ten hemel gaan, ondanks het zo duidelijke getuigenis van de Heere Jezus tot Nicodemus: „Voorwaar, voorwaar zeg Ik u, tenzij dat iemand wedergeboren wordt, hij kan het koninkrijk Gods niet zien." Men weet zelfs helemaal niet, wat het is, om wedergeboren te worden, net zo min als Nicodemus. Maar Nicodemus vroeg om een nadere verklaring, en dat doen de meeste mensen in onze dagen helemaal niet.

Als men dan ook eens aan zeer velen vragen zou, om te zeggen, wat wedergeboorte is, wat zou men weinig antwoorden ontvangen, of geheel verkeerde antwoorden, ondanks het feit, dat de Schrift en de Drie formulieren van Enigheid er kostelijke verklaringen van geven. Maar wie kent in onze dagen nog de inhoud der belijdenisschriften, naar hun wezenlijke inhoud en bedoeling? Het is zelfs te vrezen, dat de kennis van de waarheid in de toekomst nog steeds minder worden zal, omdat er in de huisgezinnen over de waarheid haast niet meer gesproken wordt. Valse schaamte weerhoudt de ouders, omdat hun leven niet overeenkomstig de leer der waarheid is, en omdat zij het niet belangrijk genoeg achten er over te spreken met de kinderen, die daardoor ook alle belangstelling voor de waarheid verliezen. En al wordt er wel in huis over geredeneerd, als de praktijk der godzaligheid ontbreekt, geeft het geen beslag bij de kinderen.

Rotterdam-Z.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen