Verslag van de afscheidsdienst van Ds. H. Paul te Vlissingen op 16 maart 1986

Het moment is aangebroken, aldus dominee, waarop de herdersstaf moet worden neergelegd die we op 2 juli 1980 mochten opnemen. Hoewel we wisten dat dit moment zou komen wordt het als pijn ervaren nu de Heere de band weer losmaakt. De tijd die we in uw midden hebben doorgebracht is gekenmerkt door rust t n vrede. Het schip der gemeente heeft geen stormgetij moeten doormaken. Hem alleen komt daarvoor de dank toe.
De tekst die dominee voor deze dienst heeft gekozen, of zoals hij later zegt, waarbij de Heere hem bepaalde, is Jesaja 21 : 10: , , 0 mijn dorsing en de tarwe van mijn dorsvloer, wat ik gehoord heb van de Heere der heirscharen, de God Israëls, dat heb ik ulieden aangezegd".
Deze tekst spreekt van het werk aan Israël besteed met hierin: le. de aanspraak aan Israël en 2e. de boodschap aan Israël.
De profeet noemt Israël hier zijn dorsing, zijn dorswerk en tarwe van zijn dorsvloer. Door het dorsen van de tarwe komt er een scheiding van koren en kaf. De dorsslede is er overheen geweest. Zo is ook het Woord als een dorsslede over de gemeente gegaan en heeft het een scheiding aangebracht in de gemeente. We hebben mogen zien dat koren zich als koren heeft geopenbaard maar we hebben ook moeten zien dat kaf zich als kaf heeft geopenbaard.
Van nature zijn we allemaal kaf, maar nu dat wonder dat de Heere van kaf koren maakt.
Wij willen misschien graag een rijk evangelie en een woord van troost, wij willen graag gebouwd worden in gestalten en het is een zeker voorrecht als men zijn naam hoort noemen.
Maar als het Woord richtend en ontdekkend over ons leven gaat woedt Hij benodigd. Dan is het genade om van alles gespeend te worden en die vaste grondslag over te mogen houden in God en Christus, want alleen in Hem is behoudenis.
We hebben u de twee wegen voorgesteld van Wet en Evangelie, zonde en genade, vloek en zegen. Deze Boodschap is aan uw hart gelegd en we hebben u mogen wijzen op de grote verantwoordelijkheid die we hierin hebben. De Heere is nog steeds bij machte om van kaf koren te maken, u bent onder de dorsslede doorgegaan en waar hoort u bij? Met deze vraag besluit dominee zijn prediking.
Vervolgens richt hij zich tot de kerkeraad en zegt dank voor de manier waarop deze tijd is doorgebracht. Hij wenst de kracht van Hem Die de grote Ambtsdrager is om het werk voort te zetten. De catechisanten wenst hij toe dat het onderwijs dat hij hen heeft mogen geven rijke vruchten mag afwerpen in hun leven.
Ook de verenigingen wordt Gods zegen toegebeden. Als tot de gemeente in het geheel kan hij zeggen dat hij zich verbonden heeft gevoeld met de gemeente. We hebben, aldus dominee, veel liefde ondervonden, we hebben ons in uw midden thuis gevoeld en ook mijn gezin was hiermee verblijd.
Vervolgens worden de meeluisterenden ook in Gods gunst bevolen en worden de kosters en de organisten dank gezegd voor hun dienst hierin verleend. Met de erkenning aan de Heere voor het voorrecht dat hij als volledig gezin weer mag vertrekken besluit dominee tenslotte deze toespraak.
Hierna spreek br. B. Verhey namens de kerkeraad, waarin deze dank zegt voor de broederlijke liefde en de saamhorigheid die men mocht ondervinden. U hebt, aldus
br. Verhey, mogen planten en nat maken en God heeft de wasdom willen geven. Er zijn banden gelegd die de eeuwigheid zullen verduren. We weten dat deze weg voor u en ook voor uw vrouw een pijnlijke weg is, maar het is een voorrecht te mogen volgen. De grote Herder blijft. Hij roept de gemeente op om trouw op te komen ook onder de leesdiensten. Hij verzoekt om dominee nog toe te zingen vers 1 en 7 van de Avondzang.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen