Waar ligt de grens?

Het is niet zo gemakkelijk

Homeopathie is algemeen aanvaard. Naar een „kraker" stap je ook nog zonder gewetensbezwaren te hebben. Bij de voedingstherapieën van bijvoorbeeld dr. Moerman hebben al heel wat mensen baat gehad. Acupunctuur wordt al wat moeilijker, hoewel die nog dicht bij de reguliere geneeswijze schijnt te komen.

Maar wat te denken van de medische astrologie, de iriscopie, de yogatherapie, het wichelen en strijken? Toen onze vaderen het Avondmaalsformulier opstelden wist men ook zeker van paranormale gaven en men bestrafte de uitoefening ervan: „.... alle tovenaars en waarzeggers, die vee of mensen, mitsgaders andere dingen zegenen, en die aan zulke zegening geloof hechten....". Zij worden toch vermaand om zich van de tafel des Heeren te onthouden.

En wat te denken van gebedsgenezing? Ook die wordt genoemd in het rijtje van de alternatieve geneeswijzen. De vraag rijst hier dus al gauw welke geestelijke macht er achter zo'n geneeswijze schuil gaat. Als een helderziende bij iemand een tumor konstateert, verwerpen we toch het gebruik van deze „gave". Wordt dezelfde tumor gekonstateerd via een echoscopie, dan vinden we dat acceptabel. Waarom? Omdat achter de helderziende wellicht een „duistere macht" schuil gaat en achter de echoscopie een „technische". En als je dan bedenkt dat ook de technische wetenschap kan verworden tot een demonische macht, wordt de grens wel helemaal moeilijk.

Welke macht zit er achter?

Het gaat blijkbaar om het gebruik van de „gaven". Je kunt ze gebruiken en misbruiken. Het gaat echter ook om de oorsprong van die „gaven". Welke „hogere macht" gaat er achter schuil? Is dat een macht uit het „domein van de slang" of uit het „domein van het Lam"? Is de hele levensbeschouwing en gedachtenwereld, die verbonden is met een bepaalde alternatieve geneeswijze bijbels of misschien juist wel anti-christelijk (heidens)? Wordt het geestelijk leven schade berokkend door het gebruik ervan of wordt het gebed niet verhinderd? Een mens is immers niet alleen lichaam, hij is ook ziel. De genezing van het lichaam zou door de verkeerde methode tot grote schade voor de ziel kunnen zijn.

En een christen belijdt dat hij met lichaam en ziel het eigendom van Christus is (H.C. zondag 1). „Gij zijt duur gekocht", zo schrijft Paulus aan de gemeente van Korinthe, „zo verheerlijk dan God in uw lichaam en ziel, welke Godes zijn". Deze belijdenis houdt al in dat een christen niet zonder meer van alle alternatieve geneeswijzen gebruik mag maken. En waar ligt nu de grens? Daar zal het laatste woord nog niet over gesproken zijn, maar duidelijk is in ieder geval dat we nooit in de „ban" van iets mogen komen. We moeten het middel onder biddend opzien kunnen gebruiken.

En dat kunnen we niet, als er een verbinding loopt van het middel naar de magie of andere (demonische) duistere machten.

Het is onmogelijk om in dit artikeltje alle „alternatieven" de revu te laten passeren. In het begin noemde ik een paar „duidelijke gevallen". Laat ik daarom bij wijze van voorbeeld hier nog drie alternatieve manieren van genezing bespreken, die heel veel vragen oproepen binnen onze gezindte. In de eerste plaats een manier, waarbij we in de macht komen van de genezer: de magnetiseur.

In de tweede plaats een manier, waarop we eigenlijk zelf de genezing moeten bewerkstelligen, zij het door ons te houden aan een bepaalde methode: de yogabeoefening. En ten slotte een manier, die te maken heeft met het christelijk geloof: de gebedsgenezing.

1. Het magnetisme

Een magnetiseur is iemand, die door middel van strijkende bewegingen een zieke tracht te genezen. Meestal gebruikt hij daarbij allebei zijn handen. En terwijl hij die strijkende bewegingen maakt boven de patiënt stralen zijn handen een bepaalde kracht uit. Het is daarbij de bedoeling dat de pijn verdwijnt en de zieke geneest. Het gebeurt wel dat deze strijker de pijn van zijn patiënt overneemt en daarna deze weer van zijn handen moet afschudden. Daarom treedt vaak na de behandeling van een aantal patiënten een grote vermoeidheid op bij de magnetiseur. Veel strijkers kunnen daarom dan ook niet meer dan een paar patiënten per dag behandelen. In sommige gevallen brengt de magnetiseur zijn patiënt eerst onder hypnose. Het zeggen is dat de genezing dan beter intreedt.

Magnetiseurs worden vaak bezocht door mensen, die al heel wat afgedokterd hebben in hun leven. Nergens vonden ze baat voor hun pijnen en kwalen. En tenslotte kwamen ze terecht bij deze alternatieve genezer, vaak op aanraden van een kennis of familielid, die „er zoveel baat bij had". En juist uit het feit dat „het echt helpt" konkluderen veel mensen dat je er daarom ook gerust gebruik van mag maken. Sommigen zien er zelfs een bijzondere gave van de Heilige Geest in (charisma) en verbinden de genezing door een magnetiseur met het geloof.

Daar is veel op af te dingen. Vaak worden patiënten alleen maar tijdelijk genezen en vallen ze later weer in dezelfde ziekte terug. Bovendien is een groot deel van de Nederlands magnetiseurs ook spiritist, en daar komen we toch een heel „andere geest" tegen dan de Heilige Geest! In zo'n geval magje toch zeggen dat zo iemand „gaven" heeft, die tot het rijk van de duisternis behoren.

Daar komt nog eens bij dat een magnetiseur nooit de kwaal zelf, maar alleen de pijn kan wegnemen. Zou de Heilige Geest zulk „half werk" doen? En waarom wordt de magnetiseur er zo vermoeid van? Welke „kracht" moet hij van zich afschudden?

„Ja", zegje misschien, „maar er zijn toch ook christen-magnetiseurs, die bij de uitoefening van hun vak verwijzen naar de handoplegging van Jezus en de apostelen"? ! Ja, dat is wel mooi gevonden, maar die vlieger gaat in ieder geval niet op, want bij de bijbelse handoplegging is geen sprake van „strijken", maar van zegenend de handen opleggen in de naam van God. En bij die handoplegging gaat het niet om een wegstrijken van de pijn, maar om de verwijzing naar die God, „Die al uw krankheden geneest en uw leven verlost van het verderf'.

Daarom denk ik dat we ons liever maar helemaal niet moeten ophouden met het magnetisme. Vooral omdat er zoveel verbindingen liggen naar bepaalde vormen van occultisme, helderziendheid en andere duistere machten. Het zou wel eens kunnen zijn dat je op deze wijze je leven openstelt voor het rijk van de duisternis en dat je zieleleven er grote schade van gaat ondervinden.

Naäman de Syriër (2 Kon. 5) dacht ook dat Elisa wel met zijn hand over de zieke plaatsen van zijn lichaam zou strijken, maar de profeet verwijst hem naar de Jordaan, en op het woord van de man Gods wordt hij genezen. Waar je eerst moet komen in de macht van de genezer, is geen plaats meer voor het vertrouwen op God. En daarom wijzen wij het magnetisme af.

2. Yoga-beoefening

Dat klinkt toch al wat onschuldiger, vind je niet? Je komt in ieder geval niet in de macht van de een of andere genezer.

Inderdaad, maar hier is het euvel juist, dat je de genezing zelf moet bewerkstelligen. En je kunt daarbij „op je hoofd gaan staan", maar je kunt ook wat rustiger mediteren en al zittend in kleermakerszit langzaam in-en uitademen. Het lijkt wel wat op heil-

gymnastiek, maar zo onschuldig is het toch niet. Want de yogabeoefening is nauw verbonden met een heidense religie: het hindoeïsme. Het gaat uiteindelijk om de zelfontplooiing en de hereniging van de individuele ziel met de universele ziel, die in het hindoeïsme gelijk staat met „god". Het hindoeïsme leert immers de reïncarnatie (zielsverhuizing), dat wil zeggen dat elk mens na zijn dood weer op arde terugkeert in een ander leven. Dat is een steeds doorgaande kringloop van geboorte, dood en weer opnieuw geboren worden. En de „verlossing" betekent dan dat je uit die kringloop wordt verlost. En nu is de yoga een van de middelen om dat doel te bereiken.

Velen denken datje ook aan „christelijke yoga" kunt doen en op die manier slapeloosheid, hoofdpijn, duizelingen, stress en overspannenheid kunt bestrijden. Een christen hoeft zich dan niet op „zijn navel" te concentreren, maar bijvoorbeeld op het kruis van Christus. Let wel, v'e moet het zelf doen! Het lijkt wel wat op het christelijk geloof, maar het is het niet! Bij het geloof in God en de overgave aan Christus, is het God, die door de kracht van Zijn Geest het geloof oefent en de gelovige sterkt. Bij yoga moet je dat doel bereiken door eigen inspanning. En dan nog via een methode,

die aan het hindoeïsme is ontleend. En daarom moet een christen zich daar niet mee ophouden. Ook de christenen in India, die het hindoeïsme uit eigen ervaring kennen, wijzen de yoga af als alternatieve geneeswijze. En dat is toch veelzeggend. Laten wij ons bij het zoeken naar genezing van zonde, ziekte en overspannenheid maar houden aan het Woord: „Komt herwaarts tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven". Yoga betekent letterlijk , .juk". En dat juk is zwaar, wantje moet zelf alles doen voor je verlossing en genezing. Jezus' juk is licht, want Zijn geboden mogen we doen uit dankbaarheid voor de verlossing, die Hij heeft aaitgebracht. En Hij zegt: „Neemt Mijn juk op u en gij zult rust vinden voor uw zielen".

Die weg van het geloof is een uitnemender weg. Neem tijd voor meditatie en bijbellezen. Ken een „stille tijd". Geniet ook voldoende ontspanning in Gods schone schepping. Geef voldoende aandacht aan het op peil houden van een goede lichamelijk konditie. Bid ook om te mogen staan in de vrijheid, waarmee Christus Zijn volk heeft vrijgemaakt. En in geval van diepgaande psychische nood kun je beter bij een christen-psychiater om hulp vragen dan naar een yoga-leraar stappen.

3. Gebedsgenezing

Dat lijkt toch de meest aangewezen weg, zou je zeggen. Gebedsgenezing wordt officieel vermeld bij de alternadeve geneeswijzen. Moet een christen hier niet positief tegenover staan? Gaf Jezus aan Zijn discipelen niet de macht om de zieken te genezen? Spreekt het Nieuwe Testament niet over de „gave van de gezondmaking" als bijzondere Geestesgave? En wat zegt Jakobus? , , En het gebed des geloofs zal de zieke behouden, en de Heere zal Hem oprichten" (Jak. 5 : 15). Dat staat er toch! Maar werkt het ook? En wat betekent het „zalven met olie in de naam des Heeren? "

Wat dat laatste betreft, ik denk niet dat het hier gaat over , , medische zalf', want een ouderling wordt niet geroepen om voor dokter te spelen. Het gaat hier om een symbolische handeling waarbij de genezing wordt uitgebeeld. Wellicht ook de werking van de Heilige Geest. Want God geneest nog steeds op het gebed! Maar dat is geen automatisme. Als het gaat over onze lichamelijke nood moeten we de Heere — ook bij ons gebed om genezing — toch vrijlaten (Ursinus in zijn verklaring op de H.C. vraag 118). Indien Gij wilt, Gij kunt mij reinigen.

Laten we ook het verband tussen ziekte en zonde niet uit het oog verliezen: .... de Heere zal hem oprichten, en zo hij zonden zal gedaan hebben, het zal hem vergeven worden" (Jak. 5 : 15). Dat heeft alles met elkaar te maken. Niet dat wij een bepaalde ziekte krijgen vanwege een bepaalde zonde, maar anderzijds, was er geen zonde, er zou ook geen ziekte zijn. En ik denk dat veel mensen naar alternatieve genezers stappen voor hun zenuwkwalen bij gebrek aan het gevoel van de vergeving der zonden en de bevrijding uit de slavenketenen van de satan. Onderschat de invloed van het geloof en het gebed op ons lichamelijk welzijn niet! Het geloof in de schuldvergeving kan de totale mens heilzaam beïnvloeden.

Toch vind ik dat de gebedsgenezing niet in het rijtje van de alternatieve geneeswijzen thuishoort. Zeker, de Heere kan soms op een bijzondere wijze genezing schenken, zelfs tegen de prognose van de medicus in. Zou voor de Heere iets te wonderlijk zijn? Maar het is geen , , methode", het blijft een wonder!

En daarom wil ik waarschuwen tegen allerlei extreme pinkstergroepen, die de gebedsgenezing tot een kenmerk van het geloof hebben gemaakt. In veel gevallen blijkt dat nog erger te zijn dan gewoon boerenbedrog. De bekende dr. Koch vertelt in een van zijn boeken, hoe een spiritiste tegenover hem verklaarde, dat ze met drie gebedsgenezers (waaronder William Branham) direkt mediaal kontakt had. En dat bewijst dus, dat in deze genezers dezelfde krachten werken als in dat spiritistisch medium. Met andere woorden, dat die wondergenezingen niet uit God waren, maar uit de duivel. Wees daarom toch op je hoede, jonge mensen! Je zou uit onze kring weg kunnen lopen om ergens anders God te zoeken, maar in werkelijkheid de duivel vinden. Beproef de geesten, of ze uit God zijn. En als je twijfelt over het feit hoever je ergens in mee kunt gaan, ga dan van het principe uit dat je ook de rok moet haten, die door het vlees bevlekt is.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen