Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

KLEINE KRONIEK

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

KLEINE KRONIEK

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Tijdgebondenheid

Bij de behandeling van de voorstellen om de vrouw tot de ambten toe te laten kwam men van vrijzinnige en midden-orthodoxe zijde met het begrip „tijdgebondenheid" aandragen. Dat Paulus zegt dat hij de vrouw niet toestaat om te leren in de gemeente wordt niet ontkend. Zeker, dat heeft hij gezegd. Maar zijn woorden zijn hier „tijdgebonden". Ze passen alleen in het levenspatroon van die tijd. Maar later hebben deze woorden geen enkel gezag meer. Daarom kan men gerust de vrouw tot de ambten toelaten, ook tot het lerende ambt Wanneer men eenmaal met dit woord „tijdgebonden" is gaan werken houdt dat natuurlijk nergens op. Nu is het huwelijk aan de beurt. In Efeze 5:22—25 lezen we: Gij vrouwen, weest aan uw eigen mannen onderdanig gelijk aan de Heere; want de man is het hoofd der vrouw, gelijk ook Christus het Hoofd der gemeente is; en Hij is de Behouder des lichaams. Daarom, gelijk de gemeente aan Christus onderdanig is, alzo ook de vrouwen aan haar eigen mannen in alles. Gij mannen, hebt uw eigen vrouwen hef, gelijk ook Christus de gemeente liefgehad heeft en Zichzelf voor haar heeft overgegeven..."

In het blad „Vuur" kan men nu lezen: In hetzelfde nummer van „Woord en Dienst" treffen we een zeer critisch commentaar aan van de hand van dr. H. M. Bolkestein over het huwelijksformulier. Hij verklaart dat de asymmetrische man-vrouw verhouding, zoals de bijbel die leert in Ef. 5:22 w geheel uit de maatschappelijke omstandigheden van die tijd stamt. Nu is er geen enkel bezwaar om oog te hebben voor de zeer verschillende maatschappelijke verhoudingen van toen en nu. En daar zullen we met de toepassing van het evangelie rekening mee hebben te houden. Maar dat Paulus in zijn uiteenzettingen over het huwelijk dit juist niet fundeert in de omstandigheden van die tijd, maar fundeert in de verhouding van Christus en de gemeente, daarover staat in dit artikel geen enkel woord. Dat is nu juist het grote geheimenis van het huwelijk. Dit zal in onze tijd zeker meer als evenwichtig partnerschap beleefd worden dan vroeger. Gelukkig! Maar dit heft de principiële bijbelse orde niet op. Integendeel, een huwelijk zal gaver zijn naarmate het meer van de heilsorde van Christus en Zijn Kerk tot uitdrukking brengt. Daarom is het de vraag of een theologie van het huwelijk, die dit ontkent of als verouderd wordt beschouwd, niet ontwrichtend werkt. In ieder geval moeten we een maatschappij, waarin het begrip „democratisering" het laatste woord heeft (de facto zeer irreëel) met veel neuroses betalen." - —

„Waarheid en Eenheid" voegt hieraan toe: Het grote gevaar, de tijdgebondenheid! Zoals er ook onder ons velen zijn, die, als Paulus zegt, dat hij niet toestaat, dat een vrouw onderricht geeft of gezag over de man heeft (2 Tim. 2:12), verklaren dat hij dan spreekt vanuit het cultuurpatroon van zijn dagen, hoewel Paulus zich op de schepping van Adam en Eva beroept.

Soms vragen we ons af: als we alle cultuurpatronen en alle tijdgebondenheid in rekening hebben, wat heeft God ons dan nog in Zijn Woord te zeggen ? " —

Inderdaad, zo zou ik hieraan toe willen voegen. Voorheen oefenden de modernen hun Schriftkritiek door datgene wat in de Bijbel stond voor „fantasie of „vervalsing" van mensen, die veel later leefden dan het tijdperk dat ze beschreven, te verklaren. Tegenwoordig neemt men aan dat Paulus werkelijk deze dingen zo geschreven heeft, maar zijn woorden golden slechts voor een bepaalde tijd. Deze wijze van Schriftkritiek is gevaarlijker dan de eerste.

Nieuw?

De theologie is voortdurend in ontwikkeling, zo kan men in onze tijd van verschillende kanten horen. Er komen steeds nieuwe inzichten en we gaan steeds beter alles verstaan zoals dat voorheen nimmer geweest is. Maar wanneer ik dit alles hoor en lees, dan moet ik me toch wel verbazen over zoveel naïviteit. Want ik kan toch niet aannemen dat dit „vroom bedrog" zou zijn. Want wanneer men de geschiedenis van de kerk nagaat dan moet het wel voor iedereen duidelijk worden dat allerlei nieuwe opvattingen van onze tijd alleen maar oude ketterijen zijn, die in een nieuw papiertje verpakt worden. Datzelfde heeft ook dr. M. J. Arntzen ontdekt en daarom schrijft hij in „Woord en Wereld":

„Het is ook irriterend als men steeds spreekt over de nieuwe inzichten, terwijl het in feite opgepoetste dwalingen zijn van de Schriftcritici der vorige eeuw. Leest men het indrukwekkende boek van dr. J. Veenhof: „Revelatie en inspiratie", dan wordt men steeds gefrappeerd door de gelijkheid van argumenten van de bijbelcritici van 100 jaar geleden, en de roomse en gereformeerde bijbelcritiek van

dan straks nog in rust onze samenkomsten houden? Is deze ontwikkeling niet benauwend?

Wellicht zult u opmerken: „De vrije tijd, die er is. moet toch gevuld worden." Belangrijk is de vraag: „Hoe is deze vrije tijd ontstaan? " Door verkorting van arbeidstijd en vakantie. Wat zijn hiervan de gevolgen? Steeds hogere productiekosten en een steeds hogere levensstandaard. Wat zijn de gevolgen hiervan? Een verder voortgaande mechanisatie van de arbeid om de productiekosten zoveel mogelijk te drukken. Dit zal in de toekomst betekenen: nog meer vrije tijd en nog grotere problemen met alle gevolgen van dien.

Nu de vraag: „Moeten we ons aan deze ontwrichting en ontwikkeling aanpassen? " Zal aanpassen tenslotte nog mogelijk zijn? Moeten wij niet opnieuw leren buigen voor de H. Schrift, die ons wil leren en zegt: „In het zweet uws aanschijns zult gij uw brood eten"?

Wat de vrije tijd aangaat, als deze oorzaak is dat de overheid voorzieningen moet treffen voor het besteden daarvan en dat deze voorzieningen mede een oorzaak zullen zijn dat Gods geboden schromelijk overtreden worden, dan is het zeer waarschijnlijk dat deze vrije tijd er aan zal medewerken dat in de toekomst ook het Woord Gods zal worden uitgebannen.

Voor de overheid heeft het al zeer weinig betekenis meer.

Is dan het verkrijgen van vrije tijd geen zeer bedenkelijk voordeel?

Met dank voor de plaatsing. Hoogachtend, W. F. MULCKHUIJSE, Waarder, Westeinde 26 oud-synodelid der Ned. Herv. Kerk, oud-ambtsdrager.

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.hertog.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 21 september 1968

Gereformeerd Weekblad | 8 Pagina's

KLEINE KRONIEK

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 21 september 1968

Gereformeerd Weekblad | 8 Pagina's