Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Wat zeggen we hiervan ?

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Wat zeggen we hiervan ?

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Inderdaad is het, zoals U schrijft, de Heilige Geest moet het toepassen, en God is het, Die de wasdom geeft. Maar ook hier geldt, dat de Heilige Geest, Die zelf God is, nooit buiten het Woord om werkt.

Daarom is het advies „ontvang Hem als Uw Redder, Uw Bevrijder, Uw Genezer" zondermeer misleidend. Als dat waar was zou de mens zijn eigen zaligheid in handen hebben. Je stelt je er voor open, of niet. Je maakt je gereed om Hem te ontvangen, of je laat dat achterwege! Maar dat is toch niet Schriftuurlijk? Wie is er bij de Samaritaanse vrouw begonnen, zijzelf of Jezus? Heeft zij zelf haar ongelukkig leven verteld, of heeft Christus het haar voor ogen gesteld? Ook hier zijn de voorbeelden voor het grijpen. Wie het zo gemakkelijk voorstelt, loochent de doodstaat van de mens. Ezechiel zag dorre doodsbeenderen. Paulus spreekt over dood zijn in zonden en misdaden. Dan moet er toch eerst leven gewekt worden?

Wat in Lucas 9 : 46—50 (speciaal de laatste twee verzen) wordt vermeld, evenals in Marcus 9 : 38—40, geeft te denken. Daar is een man, die in de Naam van de Heere Jezus duivelen heeft uitgeworpen. De discipelen hebben deze man een verbod opgelegd, omdat hij hen niet volgt. Maar wat zegt Jezus? „Verbiedt hem niet; want er is niemand, die een kracht doen zal in Mijn Naam en haastelijk van Mij zal kunnen kwalijk spreken. Want wie tegen ons niet is, die is voor ons".

in 1799 naar Nisse op Zuid-Beveland, waar hij in 1801 overleed.

De twee jongsten hebben beiden slechts één gemeente gediend: Wilhelmus stond van 1764 tot zijn dood in 1780 te Schoondijke (Z. VI.) en Lucas van 1769 tot 1779 te Biervliet. Ook deze twee zijn dus jong gestorven.

Merkwaardig is het feit, dat, terwijl Schortinghuis zelf altijd in het hoge Noorden heeft gewoond en gewerkt, al zijn zoons hun arbeidsveld hebben gehad in de provincie Zeeland.

In Midwolda is het vrijwel alleen nog een straatnaam, die aan Schortinghuis herinnert. Het kerkgebouw, waarin hij gepreekt heeft en begraven ligt, is al even diep in verval als de leer, die erin gebracht wordt. W. v. G.

Toch moeten we, naar ik meen, voorzichtig zijn met deze woorden in dit verband aan te halen. De Heere Jezus had Zich 12 discipelen uitverkoren. Terwijl dit voorvalt is het nog vóór de Pinksterdag. De discipelen waren dus de officiële ambtsdragers, de bewuste man niet. We kunnen toch moeilijk zeggen, dat Jezus deze man prijst of zijn doen aanprijst, als een goed voorbeeld? Hij zegt alleen: „Verbiedt hem niet" en bedoelt daarmee te zeggen: laat hem maar begaan. Maar dit neemt niet weg, dat de man zonder opdracht of goedkeuring des Heeren werkzaam is. Zijn handelwijze zou dus wel eens zo'n kromme stok kunnen zijn, maar.... we moeten er toch aan vasthouden: nooit buiten het Woord om.

Het zou onjuist zijn en onschriftuurlijk bij de mensen, die de kaartjes hebben ontworpen, laten drukken, betaald en verzonden, kwade trouw of onedele motieven te veronderstellen. Graag wil ik aannemen, dat zij dit hebben gedaan uit mededogen met hun naasten, uit behoefte hun naasten te wijzen op de Zaligmaker (Lucas 2 : 11). Maar: it kan mij er toch niet toe brengen mijn standpunt te wijzigen. Mijn bezwaren zijn als volgt samen te vatten.

1. Er is (zijn) geen afzender(s) vermeld. Waarom niet? Christus heeft gezegd: „Wie Mij zal belijden voor de mensen zal Ik belijden voor Mijn Vader, Die in de Hemelen is."

2. Elke verwijzing naar de Schrift ontbreekt. Daarom is het kaartje niet anders dan de paal voor een wegwijzer, waaraan de „armen" met aanwijzingen ontbreekt.

3. Het advies op het kaartje riekt sterk naar het Remonstrantisme, de leer van de vrije wil.

4. De vonn doet reclame-achtig aan en heeft onnodig veel aanleiding gegeven tot spot. We spreken in 1960 niet meer zoals onze voorouders dat deden, 300 jaar geleden, en gaan niet gekleed naar de mode van 50 jaar terug. De Bijbelse boodschap vordert evenwel een eigen stijl, die toch tenminste passend moet zijn, vol ernst, deftig, evengoed als een Christen kenbaar moet zijn aan praat, daad, gelaat en gewaad.

(Slot volgt)

Dit artikel werd u aangeboden door: Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 27 mei 1960

Daniel | 8 Pagina's

Wat zeggen we hiervan ?

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 27 mei 1960

Daniel | 8 Pagina's