Aids? Eigen schuld!", en we roken stug door...

Op 23 mei jl. was het Aids Memorial Day. Zo'n zestienhonderd mensen namen op de Dam in Amsterdam deel aan deze herdenking. Ze lieten witte ballons op. In het beursgebouw van Berlage werden vervolgens de namen van de in ons land aan aids overleden mensen opgelezen. Enkele jaren geleden nam dit slechts één minuut in beslag, nu duurde dat vele minuten. Op diezelfde 23e mei stond er een bericht in de krant over de enorme aantallen slachtoffers die het roken eist. Ik heb niet vernomen dat er ergens een bijeenkomst is gehouden om deze overledenen te herdenken. Het oplezen van de namen zou ook geen doen zijn. Het zou vele uren vergen...

Dood en liefde
„Hoelang krijgt de dood nog een lift van de liefde?" en „Accepteren we een wereld waarin we als de dood voor de liefde moeten zijn?", riepen grote reclameborden op straat ons onlangs toe. Het Aidsfonds probeert op deze manier geld in te zamelen om de gevolgen van deze verschrikkelijke ziekte te verzachten of, nog liever, te bestrijden. Hoe je aidsbesmetting kunt voorkomen wordt door een overheidsinstantie gepropageerd. "Vrij veilig" is het centrale advies. Je vraagt je af hoe men in dit verband durft te schermen met het begrip liefde. Hoe de ziekte overgedragen wordt hoefik u niet te vertellen. Op uiterst simpele wijze wordt op deze manier liefde vereenzelvigd met seksualiteit. Was het maar waar dat er bij elk seksueel contact sprake is van echte (huwelijks)liefde. Seks is echter een consumptiegoed geworden, een genotmiddel. Het gebruik daarvan brengt bepaalde risico's met zich mee, dus daar moet je even op letten. Als je maar veilig vrijt is er niets aan de hand. Nee, dan denken wij daar gelukkig anders over. Vreselijk toch, dat men niet wil inzien dat deze ziekte juist optreedt door een onbijbelse leefwijze.

Niet behandelen?
Moeten we aids-patienten dan maar niet meer behandelen, onder het motto "eigen schuld"? Nee, dat is de oplossing zeker niet. Want als we die redenering zouden volgen, zouden er heel veel andere patiënten ook aan hun lot overgelaten moeten worden. Denk alleen maar aan alcoholisten, drugsgebruikers, gewonden door roekeloos rijden en mensen met sportletsel.

En het roken dan?
De straatreclame confronteert ons ook zeer regelmatig met foto's van stoere kerels of mooie dames met een "shaggie" of sigaret. Ook een genotmiddel, en wel met zeer grote risico's. Wereldwijd sterven er drie miljoen mensen per jaar aan de gevolgen van het roken. Naar verwachting zal dat aantal de komende dertig jaar oplopen tot tien miljoen. Een ongrijpbaar getal. Concreter: één op de drie rokers zal overlijden aan een van de kwalen die door het roken veroorzaakt worden: kanker van de longen, de mond, keelholte, strottehoofd, slokdarm, nier of blaas of een hartkwaal, longemfyseem of een andere chronische aandoening. Longkanker springt er daarbij uit. Het verband is zo overduidelijk dat het aantal gevallen van longkanker in een land een directe aanwijzing is voor het aantal rokers in dat land. Vreselijk toch dat men niet wil inzien dat deze ziekten mede optreden door een onbijbelse leefwijze. Hoewel: men? Of: wij? U, misschien?

Medische kosten
We geven vele miljarden uit aan medisch onderzoek en aan steeds verfijndere apparatuur. Het omslagartikel over te vroeg geborenen is daar een duidelijk voorbeeld van. Menselijkerwijs gesproken kunnen daardoor levens gered of verlengd worden. Maar de resultaten daarvan wegen in de verste verte niet op tegen de "winst" die we zouden boeken als iedereen zou stoppen met roken. De gederfde accijnsinkomsten zouden op langere termijn ruimschoots gecompenseerd worden door de lagere kosten in de gezondheidszorg. Niemand zou het in zijn hoofd halen om voor te stellen rokende patiënten niet meer te behandelen. Al kan een chirurg er moedeloos van worden als hij een onlangs geopereerde patiënt na een week al weer vrolijk aan zijn sigaretje ziet trekken.

Dooddoener
Het zijn natuurlijk allemaal menselijke overwegingen en berekeningen. Maar laten we dat nu alstublieft niet afdoen met de dooddoener: niemand gaat vóór zijn tijd. Want waarom zeggen wij wel van aids-patiënten dat ze de ziekte aan hun eigen leefwijze te wijten hebben en willen we niet erkennen dat het met roken precies zo gesteld is? Aan genotmiddelen kun je ten onder gaan; dat geldt zowel voor seks en roken als eten en drinken. Het wordt tijd dat we onze selectieve verontwaardiging overboord zetten en eerlijk onder ogen zien dat deze afgoden ons leven kunnen ruïneren. Een bekend grapje spreekt van de man die weer eens had gelezen dat roken zo slecht is. Hij besloot toen te stoppen met lezen. Ik ben blij dat u in ieder geval deze pagina hebt uitgelezen. i< />

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen