Het orgel

Het orgel is een beelt vant leven hier beneden.
Veel pijpen staender in verdeylt in haer geleden.
Een yeder heeft sijn plaets, een yeder sijn geschrey:
Soo is den staet, en praet der menschen velerley.
Ghy hoort de lichtste pijp het alderhoochste blasen,
Oock die het minste weet wil 'taldermeeste rasen.
Nu siet eens het pedaal, men tretet metten voet,
En geeft nochtans den dreun daert al op steunen moet:
Wat worter menich hier met voeten oock getreden
Die deftich is in const en loffelijck van seden
Het orgel hout hem stil, alst niet wort opgeweckt
Van die de pijpen stelt en de registers treckt:
Oock sou hem het gemeen voorseker wel bedaren
Wanneerder hier en daer geen pijpen-stellers waren.
Als 'torgel accordeert dan ist een suyver werck,
Noch beter is de vree int lant en in de kerck.
Tot psalmen en gebee'n wort 'torgel recht gebruycket:
O salich welcker keel des Heeren roem ontluycket!
Maer ah! het orgel speelt onwetende sijn liet,
En menich singt en danckt, en 'thert en voeltet niet.
Hoort vrienden, 'tis maer een wint, en wint die weynich blijvet
Die ons by t'leven hout, en die het orgel drijvet:
Dout eens een pijpken toe, ten slaet niet meer geluyt:
Stopt ons de adem-pijp, het leven isser uyt.
Dit dachty (mogelijck) ô Claudi, als de peste
Met een venijnde flits u haestich gaf de reste;
Voor ons wel droefelijck, die uwen soeten sanck
Heeft deuchdelijck verheucht soo vele jaren lanck,
Maer wenschelijck voor u, die eeuwichlijck hier boven
Met een veel schoner stem suit uwen Heylant loven.

Jacobus Revius (1586-1658)

Gedicht van Revius, toen Claudius, organist te Deventer aan de pest overleed.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen