Uit de kerk en de gemeenten

Reactie op ds. L.H.Oosten
‘k Heb enige tijd geaarzeld. Totdat het artikel van zijn hand als propaganda-artikel werd opgenomen in De Waarheidsvriend van 11 november 2004. Ik doel op een schrijven van ds. L.H.Oosten, via de bovenplaatselijke kerkbode Rond de Kerk, oorspronkelijk gericht aan de ‘Geliefde Gemeente van Wouterswoude’.

Huurling of herder?
Bewust en vanaf ‘t begin richt de oud-predikant van deze gemeente in het Noorden van ons land zich slechts tot een deel van de gemeente. Al zou de argeloze lezer dat gezien de tere aanspraak niet vermoeden. Meteen al in de eerste zin lezen we over de nu vacante gemeente. En dat terwijl de dominee en de kerkenraad bij hun gemeente gebleven zijn. Hier is geen ‘slip of the pen’. Want in de staart van het verhaal citeert de oud-herder (delen van) Johannes 10:12,13: ‘En als de wolf komt? De huurling vliedt en verlaat de schapen, overmits hij een huurling is en geen zorg heeft voor de schapen.’ De auteur beschuldigt de predikant(en) die buiten de PKN gebleven is(zijn) ervan een huurling te zijn. Dat is een ongemeen scherp woord. De schapen -kennelijk de gemeenteleden die de PKN zijn ingegaan- zijn trouw gebleven in tegenstelling tot de valse herder… Onzes inziens is dat een opmerkelijke karakterisering van de PKN-gemeente. Geliefden, schapen, broeders…

De bezwaarde dominee van Sint Anthoniepolder is niet mals in zijn woordgebruik. Of zijn Schriftgebruik gepast is, waag ik te betwijfelen. De Kanttekeningen bij de Statenvertaling leggen uit wie bedoeld wordt met ‘de huurling’. Ik citeer: ‘Dat is, die de schapen hoedt, alleen of voornamelijk ziende op het tijdelijke loon, en niet op de behoudenis en het welvaren der schapen.’ Als van de huurling gezegd wordt, dat hij geen zorg heeft voor de schapen, zegt de Kanttekening: ‘Dat is, zorgt meer voor zichzelven dan voor de schapen.’

Motief
Uiteindelijk is dus de vraag wat het motief van een kerkenraad is om de aan zijn zorg toevertrouwde kudde buiten de PKN te houden. Als dat het verlangen is om de gemeente te weiden op de zuivere grond van Schrift en Belijdenis, als dat de op Gods Woord gegronde overtuiging is dat een nieuwe plurale grondslag gevaar oplevert voor de kudde, als dat de zorg is voor het alomvattende welvaren van alle gemeenteleden, dan kan men toch niet stellen dat dit het werk van de huurling is? Temeer niet, als men zich realiseert dat de herder niet wegvlucht van de kudde noch de band doorsnijdt met de gemeente, die de Opperherder hem heeft toevertrouwd. En al helemaal niet als men bedenkt dat zo’n herder dit alles niet doet ‘om voor zichzelf te zorgen’, want hij riskeert daarmee regelrecht het verlies van traktement en huis. In reactie op de opmerking van ds. Oosten moet mij met verdriet van ‘t hart dat hij toch zó niet kan oordelen over kerkenraden en predikanten die hun kudde niet durfden te leiden op onbetrouwbare PKN-gronden?

Visie op ambtelijke besluitvorming
Hoewel de schrijver de fusie verdrietig noemt, de gang van zaken in strijd acht met de grondslag van Gods Woord en de daarop gegronde belijdenissen en daarom het verzet tegen de eenwording billijk acht, neemt hij zijn positie in tégen hen die buiten de PKN bleven. Zijn motivatie daarvoor ligt in de gehoorzaamheid aan de kerkelijke besluitvorming. Christus regeert Zijn Kerk door middel van de ambten. Dat betekent voor hem, dat de Generale Synode als zijnde de hoogste ambtelijke vergadering voor de gehele Kerk heeft beslist. Aan die beslissing moeten alle gemeenten zich onderwerpen. Deze redenering als zodanig is indertijd vanuit het Comité op genoegzame wijze onder fundamentele kritiek gesteld en verworpen als bijbels ondeugdelijk en strijdig met de confessie. Dat er in de Onveranderde Augsburgse Confessie aantoonbare dwalingen staan, is eveneens op niet mis te verstane wijze gebleken. Helaas zegt ds. Oosten in zijn artikel: ‘Alles wat tegenwoordig ten onrechte in deze confessie als dwaling bestempeld wordt (b.v. wat betreft Doop, Avondmaal en afval der heiligen) berust alleen maar op misinterpretatie.’ Deze opmerking weet ik niet te plaatsen in het licht van de feiten. De OAC ontkent ronduit de volharding der heiligen. Zij is niet gereformeerd in de sacramentsleer. Ds. C.J.P. van der Bas heeft dat in zijn brochure enige jaren geleden helder verwoord. Ieder die kennis neemt van de OAC, kan het ook zelf lezen. En dat wordt nu alles afgedaan als ‘misinterpretatie’? Zonder dat de fundamentele kritiek weerlegd wordt? Er is in het artikel veel te berde gebracht, dat om een correctie vraagt. In ‘t kader van deze reactie kan dat niet allemaal. Nog twee dingen wil ik hier benoemen.

Volledig en voluit of uitsluitend en alleen
Ds. Oosten wijst erop dat gemeenten in de PKN zich volledig mogen binden aan de gereformeerde belijdenis. En dat men er voluit op Gereformeerde Grondslag kan (blijven) staan. Het wordt zelfs als winst voorgesteld dat zoiets in de PKN kan en mag, voor het eerst na bijna 200 jaar. Eén ding wordt voortdurend verzwegen. Het is onmogelijk om uitsluitend en alleen gereformeerd te zijn in de PKN. Er is geen sprake van een exclusieve binding aan de gereformeerde belijdenis in het geheel van de kerk. Daarmee is dus de gereformeerde kerk als zodanig prijsgegeven. Daar heeft steeds ons bezwaar gelegen. De PKN wil als kerk bewust niet gereformeerd zijn. Laat staan uitsluitend gereformeerd. Men heeft daarom het woord ‘volledig’ ingevoerd. De vraag stáát voor ons. Is volledig gereformeerd zonder dat men uitsluitend gereformeerd mag zijn, écht gereformeerd?

Valse kerk?
Onze vaderen hebben de Roomse kerk uitdrukkelijk een valse kerk genoemd. Dat kan men van de PKN ‘geenszins’ zeggen. Althans, volgens ds. Oosten, die verwijst naar artikel 29 NGB. Juist de lezing van (het slot van) dat artikel uit onze Nederlandse Geloofsbelijdenis roept echter de vraag op of er in de PKN op z’n minst geen sprake is van trekken van de valse kerk. Daar staat immers: ‘Aangaande de valse kerk, die schrijft zich en haar ordinantiën meer macht en autoriteit toe dan den Woorde Gods, en wil zich aan het juk van Christus niet onderwerpen….’ ‘Zij grondt zich meer op de mensen dan op Christus; zij vervolgt degenen die heiliglijk leven naar het Woord Gods en die haar bestraffen over haar gebreken, gierigheid en afgoderijen.’ De lezer oordele zelf.

Te uwer informatie
Onderstaand stukje namen wij voor u over uit Onder de vijgenboom (het kerkblad van de hervormde gemeenten in hersteld verband op Goeree-Overflakkee), gedateerd 17 november 2004. ‘t Heeft betrekking op het optreden van de CBZ in de gemeente Ouddorp. In deze gemeente is de gehele kerkenraad krachtens een wettig kerkenraadsbesluit, gesteund door de overweldigende meerderheid van de gemeente, buiten de PKN gebleven.

Commissie van bijzondere zorg
In een vorige kerkbode deden wij verslag van het bezoek van de commissie van bijzondere zorg op 21 oktober jl. We schreven daarin: De commissie van bijzondere zorg drong niet aan op een dadelijk antwoord, maar verzocht de kerkenraad zich te buigen over deze (4) vragen. Wij hebben dit toegezegd, maar de commissie krijgt kennelijk opeens wat haast. We ontvingen namelijk op 12 november een schrijven waarin zij stelden: Tot dusverre is uw antwoord uitgebleven. Omdat de aan de orde gestelde onderwerpen geen vertraging dulden, willen wij u nadrukkelijk vragen om ons vóór eind november 2004 te antwoorden. Met name twee wensen maken het ons, mede schrijvend namens de kerkenraad van de Hervormde gemeente van Ouddorp, noodzakelijk om uw antwoord aan een termijn te binden. In de eerste plaats is er de wens van de kerkenraad van de Hervormde gemeente van Ouddorp om ingaande 1 januari 2005 kerkdiensten te beleggen in gebouw ‘Eben-Haëzer’. Wij willen u vragen om daaraan medewerking te verlenen. Het gaat om 2 diensten per zondag op de gebruikelijke tijden. Ook zal er in het gebouw gelegenheid moeten komen voor het kerkenwerk op werkdagen. Het tweede verzoek betreft de overdracht van de ledenadministratie, die u momenteel nog beheert. De gehele ledenadministratie per 1 mei 2004 zal overgedragen moeten worden aan de kerkenraad van de Hervormde gemeente. Ook hierin vragen wij om uw medewerking. Het doet raar aan om in een officieel schrijven je eigen naam, die je heel je leven gedragen hebt, te vernemen, maar waar dan een totaal ander iemand mee bedoeld wordt. Zo is het immers met de naam ‘kerkenraad van de Hervormde gemeente van Ouddorp’. Er gebeuren rare dingen in onze gemeente. Er komt zomaar een kerkenraad uit de lucht vallen met dezelfde naam als de oorspronkelijke kerkenraad, zij het dat na 1 mei 2004 gedwongen de letters i.h.v. moesten toegevoegd worden.

Pseudo-kerkenraad
Waar komt die pseudo-kerkenraad vandaan? Is hij ooit officieel gekozen en bevestigd? Door wie en wanneer? ‘Kan dat allemaal maar zo?’, zult u zich afvragen. Zelfs in het bedrijfsleven moet er eerst ingeschreven worden bij de Kamer van Koophandel, als men voor zichzelf wil gaan beginnen. In de kerk zou men alleen door maar hard te (blijven) roepen en schrijven dat men kerkenraad is, het ook werkelijk zijn. Een kind begrijpt nog wel dat dit niet kan, althans op z’n minst onbehoorlijk is. We begrijpen best dat er op classicaal niveau het een en ander geregeld is, maar men kan niet stellen dat deze kerkenraad uit de gemeente is opgekomen. Bovendien is ons hierover nimmer officieel iets meegedeeld. Over openheid gesproken! Men verliest door de haast die men heeft ook al gauw de ‘hoffelijkheid’ uit het oog. Eerst vraagt men nog medewerking te verlenen, maar twee zinnen verder heet het dat er gelegenheid moet komen voor kerkenwerk in ‘Eben Haëzer’. En verderop: De gehele ledenadministratie moet worden overgedragen aan de kerkenraad van de Hervormde gemeente. Nogmaals: Onbehoorlijk! Trouwens, men heeft het recht niet om gebruik van het verenigingsgebouw van de stichting ‘Eben-Haëzer’ op te eisen. Dit is een zelfstandige stichting. Men zou op dezelfde droggronden het m.f.g. ‘Dorpstienden’ kunnen opeisen. Wie zijn eigenlijk de mensen in die zogenaamde kerkenraad? Kerkenraadsleden uit PKN-gemeenten op ons eiland en als consulent een predikant van buiten het eiland. ‘Vreemden’ dus, die goederen, vermogen en administratie opeisen, in de arm genomen door enkele afgescheiden gemeenteleden.

Beoogde algehele overdracht
Waar gaat het uiteindelijk om? Om geld en goed van onze gemeente onder het mom van voortzetting te zijn van de Nederlandse Hervormde Kerk. Dat blijkt ook wel uit hetgeen verder geschreven wordt. Onze beide verzoeken moeten worden gezien in het licht van een beoogde algehele overdracht van de eigendomsrechten, zoals die door onze delegatie als een feitelijk gegeven aan u is overgebracht en waaraan in rechterlijke uitspraken bevestiging is gevonden. Wij zullen in een later stadium daarop bij u terugkomen. Vooralsnog willen wij de twee genoemde, spoedeisende onderwerpen geregeld hebben opdat het kerkelijk leven van de Hervormde gemeente voortgang kan vinden. Wij zullen op passende wijze de commissie een schriftelijk antwoord doen toekomen. Uitgangspunt daarbij is dat wij ons tot nu toe gevoerde beleid blijven handhaven. Eerder zwichtten wij niet voor de chantage van de hervormde synode met betrekking tot de vrije beheerskwestie, waarbij de losmaking van een predikant gebruikt werd als pressiemiddel. Thans begeren wij met Gods hulp niet mee te werken aan het onrechtmatig ontfutselen van de kerkelijke goederen. Dat de commissie de teneur van ons antwoord al wel vermoedt, blijkt uit de laatste alinea van hun schrijven: Om elk misverstand uit te sluiten kondigen wij u bij dezen reeds aan dat bij een onverhoopt afwijzend antwoord uwerzijds u er rekening mee zal moeten houden, dat de rechten van de Hervormde gemeente langs rechterlijke weg zullen worden veiliggesteld. Nadere uitleg is hierbij, dunkt ons, niet nodig, zij het dat het duidelijk moge zijn dat wij ons als de rechtmatige voortzetting van de hervormde gemeente na 1 mei 2004 blijven beschouwen en deswege niet kunnen toestaan dat de aan ons toevertrouwde eigendommen ontvreemd worden. Hiermee zouden we verraad aan het voorgeslacht plegen en onwaardig aan onze roeping handelen. De Heere zij ons allen genadig in de weg Zijner gehoorzaamheid.

Tot zover het artikel vanuit Ouddorp. Laat mij er alleen dit nog aan toevoegen. Een wijs man heeft vaak gezegd dat de bekendmaking van de nood nodig is, opdat anderen helpen de nood te brengen bij de Heere. Als wij elkaars noden niet kennen, kunnen wij ook niet voor elkaar bidden. Het worde ons gegeven met al onze nood samen de Heere aan te lopen als een waterstroom.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen