COLUMN: HOOG NIVEAU

Van één van de hoogleraren van onze Theologische Universiteit is de uitspraak dat het het gemiddelde lid van onze kerken volstrekt onverschillig is of de breedste vergadering van onze kerken in het najaar van 2001 op de planeet aarde dan wel op de maan wordt gehouden. Men is er niet in geïnteresseerd, men voelt zich er niet bij betrokken. Vroeger, zeg 40 jaar geleden, was dat nog wel anders. En ook nu kan het nog gebeuren dat zich belangstellenden, persoonlijk of in georganiseerd verband, in de synodale vergaderingen vertonen om getuige te zijn van de behandeling van onderwerpen met een hoog publiciteitsgehalte of van zaken met een controversiële lading, waarbij discussies op het ‘scherp van de snede’ kunnen worden verwacht. Maar voor het overige gaan drie weken kerkelijk vergaderen op de Veluwe aan het gemiddelde lid voorbij. Hooguit pakt men er iets van mee uit de kranten.

Een generale synode op de maan zou dat niet anders maken. Toerisme naar dit hemellichaam wordt door wetenschappers op termijn voor mogelijk gehouden. Een synode daar is uitgesloten. Kerken zouden zich weerhouden weten door het 16e vers van Psalm 115: “De hemel is de hemel van de Here, maar de aarde heeft Hij mensenkinderen gegeven ”.

Op aarde dus maar, in Nunspeet, onder zegen van de Here der Kerk op hoog niveau. De woorden ‘hoog niveau’ worden hier niet gebruikt als tegenstelling van ‘laag bij de grond’, maar als vurig verlangen om als kerken, in breedste vergadering bijeen, naar binnen en naar buiten een stuk geloofsgetuigenis af te geven. Een getuigenis waaruit spreekt dat al het doen en laten van de vergadering betrokken is van een diep besef van verantwoordelijkheid met betrekking tot de

vraag hoe wij in een decadente cultuur, samen met allen die een even dierbaar geloof bezitten, Kerk van Christus kunnen zijn, naar het beeld dat de Here Jezus in Mattheus 5 daarvan heeft geschetst.

Zaken die tot een geordend kerkelijk leven behoren moeten worden geregeld of bijgesteld. In de opstelling van onze kerken naar andere kerken toe zal naar eenduidigheid worden gestreefd. Kerkordelijke bepalingen worden wellicht aangevuld of bijgesteld op tijd en omstandigheden. Veel tijd zal wellicht opgaan aan de appèls en revisieverzoeken. Maar er zullen zich vanuit bepaalde agendapunten ook mogelijkheden voordoen om in de discussies naar meer geestelijke diepte af te steken, om in alle openheid vragen onder ogen te zien die bepalend zijn voor de richting waarin wij ons als Christelijke Gereformeerde Kerken dienen te bewegen. De noodzaak daartoe is groot. Ook onder ons is sprake van geestelijke desintegratie, die op termijn niet te overziene schade kan aanrichten.

Geve God de synode veel momenten van echte ontmoeting met Hem, in de opening van zijn Woord, in de lofprijzing van zijn Naam, in gezamenlijke intenties bij de gebeden, in dankzegging ook als uit de gang der dingen mag worden afgelezen dat het gebed om de leiding van de Heilige Geest niet vergeefs is geweest.

Hopelijk zullen er ook momenten zijn van geestelijke herkenning en erkenning tussen de broeders afgevaardigden onderling, momenten van persoonlijke ontmoeting die doorwerken in het gezamenlijk bezig zijn ten dienste van Christus’ Kerk.

Als van dit alles iets zichtbaar en voelbaar wordt naar de kerken aan de basis toe, zal dat de betrokkenheid bij en het gebed voor de generale synode alleen maar vergroten.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen