Je ware gezicht?

Hartelijk bedankt voor je vraag! Het is altijd fijn als ouders bezorgd zijn om hun kinderen en ook om de jongeren in het algemeen. Jongeren gaan hun aan het hart. Maar is het niet overdreven? Waarom bezorgd zijn over jongeren die van Facebook en andere sociale media houden?
Laten we eerlijk zijn: wat een prachtige mogelijkheden zijn er tegenwoordig! Het is mooi om te kunnen contacten met veel vrienden en van elkaars bezigheden op de hoogte te zijn. In een boek waarin de huidige generatie ‘Generatie Einstein’ wordt genoemd, worden jongeren ‘slimmer, sneller en socialer’ genoemd.
Het is erg knap dat jongeren tegenwoordig zo veel tegelijk kunnen doen (multitasken).

Je vroeg je af of de bezorgdheid niet overdreven is. Zou kunnen.
Toch begrijp ik de bezorgdheid ook wel. Uit onderzoeken onder niet-christelijke (!) jongeren blijkt dat de sociale media veel stress en angst geven En dat multitasken niet alleen een prestatie is, maar ook veel concentratie verslindt. Het is moeilijker geworden om geconcentreerd met één ding bezig te zijn.
Als je na een avond waarin je allerlei dingen tegelijk doet de balans eens zou opmaken, zou het kunnen dat je ziet dat er toch heel weinig uit je vingers gekomen is. En wat doet dat met je Bijbel lezen?
En waarom stress en angst? Omdat blijkt dat jongeren in hun bed nog even controleren of iemand gereageerd heeft op een berichtje. Wie vinden het leuk? Waarom ‘liken’ ze de berichten van mijn klasgenootje zo veel, en heb ik geen reactie? Op momenten dat je in de put zit, lees je de berichten van anderen, en hun leven lijkt wel één groot feest, terwijl jij triest op je kamer zit.

Aan de ene kant zetten jongeren dingen op Hyves en Facebook die heel privé zijn. Je denkt als je het ziet: is dat voor mij bestemd? Veel jongeren zijn te veel een open boek.
Dingen die je in vertrouwen met een echte vriend zou delen, moet je niet je ‘vrienden’ op Facebook toevertrouwen.
Aan de andere kant is wat je van anderen leest nooit het hele verhaal.
Niemand toont z’n ware gezicht op Facebook. Je zet eerder een mooi gezicht op. Zorgvuldig weeg je af wat je wel en niet van jezelf wilt laten zien. Het is zo onecht, zo geregisseerd. Je presenteert je mooie kanten, maar wie ben je nu echt?

Nog een punt: hoe veel tijd gaat erin zitten?
En hoe zinvol, hoe belangrijk is het? Is het niet vaak erg oppervlakkig? Je leest even van anderen dat ze te laat opstonden en moeten rennen voor de trein, of dat het zulk fi jn of naar weer is (had jezelf inmiddels ook wel door, maar het is zo leuk om te lezen), of dat ze een voldoende hebben gehaald voor een toets waar ze niet eens voor geleerd hebben.
Lekker belangrijk. Hoe veel aandacht en tijd gaat er zitten in al die ‘sociale snacks’ die je tussendoor neemt?
Tegelijk blijkt dat rustig in je Bijbel lezen in het gedrang komt, en dat concentratie tijdens het bidden echt een probleem is. Zouden die prachtige sociale media dus ook niet een heel nare bijwerking hebben? Zelfs een middel kunnen zijn dat de satan gebruikt om je aandacht in de greep te houden?

Er zit dus misschien ook wel wat terechts in de zorg van ouders.
Je onthouden dus van de sociale media? Dat hóeft niet per se. Maar er wijs en voorzichtig mee omgaan, is echt belangrijk! En jezelf afvragen: wat wil de Heere dat ik met mijn tijd doe? Hoe kan ik Hem leren kennen, en meer leren kennen? Laten we Hem ons ware gezicht laten zien, en voor Hem een open boek zijn.
En nooit vergeten dat een christen niet graag met zichzelf te koop loopt, maar liever meeleeft met een ander. Soms kan dat ook mooi met Facebook. Soms. Maar niets gaat boven een echte vriendschap.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen