„Als wij naar bed zijn komen de zakken chips voor de dag"

Vind je de tijd langzaam gaan of snel? Wanneer is iemand echt oud? Hoe laat ga je naar bed? Wat doe je als je niet kunt slapen? Een gesprek met kinderen over onderwerpen die direct of zijdelings met het begrip „tijd" te maken hebben. Aan het woord zes leerlingen van de reformatorische Eben Haëzerschool in Bennekom: Mark (9), Alex (10), Hilde (10), Dik (11), Esther (11) en Klazine (11).

Waar denk je aan bij het woord „tijd"?
Dik: Dat-ie op school veel te langzaam gaat en in de vakantie veel te snel. Dat komt denk ik doordat je, als je vrij bent, langer met één ding bezig bent. Op school doe je steeds andere dingen. Alleen in het speelkwartier, dan gaat de tijd weer veel te vlug. Ik vind trouwens dat we minder naar school zouden moeten. De woensdagmorgen, die zouden we best vrij kunnen hebben, zoveel doen we dan toch niet.
Klazine en Mark: In de vakantie gaat de tijd altijd te snel.
Alex: Ook al gaan we niet op vakantie, ik vind dat het zó voorbij is.
Hilde: Nee, ik vind juist dat de vakantie veel te lang duurt. In de grote vakantie zou ik na drie weken wel weer naar school willen.
Esther: Bij het woord „tijd" denk ik aan oorlogen, in andere landen, want die zijn er altijd.

Etenstijd
De meesten zijn uitgerust met een (digitaal) horloge, te laat thuis komen hoeft er dus niet bij te zijn.
Dik: Toen ik nog geen horloge had zeiden m'n ouders: Dan vraag je maar aan iemand hoe laat het is. Maar dat heb ik maar één keer gedaan.
Esther: Als ik te laat thuis ben zeg ik gewoon dat ik gevallen ben. En de volgende keer verzin ik wel weer een andere smoes.
Alex: (niet in het bezit van een horloge): Ik ben wel eens een keer te laat thuis voor het eten, dan zeg ik: Moet je me maar een horloge geven. Soms moet ik heel vroeg thuis zijn, vijf uur of zo, en dan gaan we nog lang niet eten. Maar dan ga ik gewoon weer buiten spelen.

Bedtijd
Alex gaat om kwart voor acht naar boven, Esther, Klazine, Mark en Hilde zeggen om acht uur à half negen naar bed te moeten (willen ze voor elkaar niet onder doen?) en Dik gaat pas om negen uur. Ze zijn alle zes van mening dat dat goed beschouwd te vroeg is. Van meteen slapen is dan ook geen sprake, er wordt eerst nog wat gelezen.
Esther: Als m'n tweelingzusje en ik naar bed zijn gaat de rest natuurlijk lekker zitten snoepen. Dan komen de zakken chips voor de dag, er worden toastjes klaargemaakt en zo.
Dik: Ik ben wel eens stiekem naar buiten gegaan maar dat kan nu moeilijk meer want m'n moeder gaat eerst kijken of ik nog wel in bed lig.
Alex: Eén keer ben ik uit mezelf naar bed gegaan, maar toen was ik dan ook heel erg moe.
Esther: Meestal zeg ik: Ik moet m'n tekening nog effe afmaken. Dan doe ik net of ik zit te tekenen en dan laat m'n moeder me nog even zitten.
Dik: Ik zeg altijd dat ik de bladzij nog niet uit heb.
Esther: Of ik neem vlak voordat ik naar bed ga nog iets warms, een kop thee of zo, en dan zeg ik dat het veel te heet is om op te drinken, dat ik nog even moet wachten.
Dik: Vaak lig ik een hele tijd wakker, dan ga ik alvast bedenken wat ik de volgende morgen ga doen. Want meestal ben ik al om zes uur op, en tot schooltijd kan ik dan nog lekker spelen, lezen en zo.
Esther: Als ik niet kan slapen ga ik bij m' n zus in bed liggen. Dan horen we ineens de klok twaalf uur slaan en dan schrikken we heel erg want dan gaat m'n moeder ongeveer naar bed. Als ik de volgende nacht moe ben en wil gaan slapen zegt m'n zus: Ja hoor, gisteren kon jij niet slapen en toen ben ik voor jou wakker gebleven, nou moet jij het ook voor mij doen. De meesten zijn niet overtuigd van het belang van een goede nachtrust. In koor: Het is toch veel leuker om op te blijven!
Alex: Ik geloof helemaal niet dat het belangrijk is dat je goed slaapt.
Dik: Als je slaapt doe je niks! Uitrusten, nou dat kan toch ook om half vier op een stoel?
Hilde: Met Oudejaarsavond moet ik eerst een poosje slapen en als het dan twaalf uur is mag ik eruit.
Anderen: Ik ook.
Esther: Op m'n verjaardag mag ik natuurlijk wat langer opblijven, tot half tien of zo. Ik vind het dan helemaal niet leuk om naar bed te moeten en als de bel gaat denk ik: O, daar is weer iemand, misschien krijg ik wel een cadeautje. Hilde: Ik vind het nooit fijn om naar bed te gaan als er visite is. Bij het welterusten zeggen moetje iedereen een hand geven. . .

Avondgebed
De kinderen zeggen allemaal een „geleerd" plus een vrij gebed te doen, onder andere voor zieke mensen en landen waar oorlog is. Alleen Esther doet uitsluitend een vrij gebed. „Voor de dominee bijvoorbeeld, en ook wel voor ongelukkige mensen."

Kunnen jullie je voorstellen hoe het is als er helemaal geen tijd meer is?
Klazine: Ik denk er wel eens aan, aan de eeuwigheid, maar ik vind het erg vreemd.
Alex: Als ik bang ben of als ik niet kan slapen, dan moet ik er wel eens aan denken.
Dik: Ik vind het zo moeilijk, ik weet niet waar alles dan blijft. Oude mensen zeggen soms dat de tijd omgevlogen is.
Mark: Dat kan ik me niet voorstellen, maar het gaat soms wel heel hard ja. Alex: Het lijkt wel of de mensen vroeger veel meer beleefden dan nu. Misschien komt dat omdat ze toen veel grotere gezinnen hadden.
Esther: Aan het eind van de dag of als ik midden in de nacht wakker word denk ik wel eens: Weer een dag dichter bij de dood.
Hilde: Nee, daar denk ik nooit aan. Wanneer is iemand echt oud?
Klazine: Nou, als je zeventig bent.
Mark: Vijftig of zestig.
Hilde: Tachtig, dat vind ik echt oud.
Alex: Tachtig of negentig.
Esther: Als je gaat trouwen vind ik dat je al behoorlijk wat bent.
Dik: Veertig of vijftig, dat lijkt me wel oud genoeg.
Klazine: Ik vind het aan de ene kant wel erg om ouder te worden.
Esther: Je kan dan niks meer beleven, niet meer voetballen en zo.
Mark: Maar als je ouder bent mag je natuurlijk wel alles zelf weten.
Dik: Mijn opa heeft wel een kale bol, hij is zeventig, maar toch vind ik hem heel niet oud, omdat-ie nog wel eens meedoet met voetballen. Maar als mensen vijftig zijn en ze voetballen niet meer dan zijn ze volgens mij knap oud.
Alex: Als je zestig bent of zo, dat lijkt me helemaal niet leuk. Je werkt dan bijna niet meer, je hebt niet zoveel te doen, je bent vaak alleen.
Hilde: Maar je hebt dan toch weer kleinkinderen?

Ouder worden
Esther: Ik zou best een paar jaar ouder willen zijn, dan kan ik tenminste ook een keer gaan kamperen naar Duitsland of zo.
Dik: Ik wou dat ik achttien was, dan mocht ik volgend jaar in dienst.
Alex: Het lijkt me leuk om vijftien te zijn, dat zijn mijn broers ook. Die mogen 's zaterdagsavonds een heel eind fietsen.
Klazine: Ik zou graag twaalf willen zijn, dan ga ik naar een hogere school, daar kijk ik echt naar uit.
Hilde: Twee of drie jaar zou ik best nog willen zijn, gewoon leuk, zo klein. Dik: Ik vind dat het allemaal veel te lang duurt, eerst zes jaar naar de lagere school en dan nog eens een jaar of zes naar een andere school en dan kun je pas kijken wat je wilt worden.
Esther: Ik wou dat een jaar een dag was. Of nee, toch maar niet, want dan was ik zó tachtig. . .

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen