Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

ELIA'S LAATSTE GANG.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

ELIA'S LAATSTE GANG.

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het geschiedde nu, als de HEERE Elia met een onweder ten Hemel opnemen zou, dat Elia m, et Eliza ging van Gilgal. En Elia zeide tot Eliza: blijf toch hier, want de HEE­ RE heeft mij naar Bethel gezonden: Maar Eliza zeide: Zoo waarachtig als de HEERE leeft en uwe ziel leeft, ik zal u. niet verlaten. Alzoo gingen zij af naar Beth-El. II Koningen 2:1-2.

Geliefde lezers. Boven dit stukje heb ik geplaatst „Elia's laatste gang". Dat heeft ons allen wat te zeggen. Aan alles op deze aarde komt een eind. De gedaante dezer wereld gaat voorbij. Ook het leven van ieder mens op aarde zal eenmaal eindigen. Er is een tijd om geboren te worden, maar ook een tijd om te sterven. Wij zijn in de wereld gekomen, straks moeten • wij de wereld verlaten. Niemand blijft hier op aarde. Hoevelen hebben al voor ons geleefd. Zij allen zijn enerlei weg gegaan, n.1. zij hebben 't leven moeten eindigen op aarde. En dat zou niet geweest zijn, als wij in de staat der rechtheid gebleven waren. De mens is van God afgevallen. En vanwege de zonden is het de mens gezet eenmaal te sterven.

Wat wordt er weinig aan gedacht.

De mens leeft van nature alsof hij hier altijd zal blijven. Een laatste gang - daar denken wij liefst niet aan. Daar wordt geen rekening mee geihouden. Alleen als God de Heere door genade met Zijn lieve Geest in onze harten komt wonen en werken, dan zullen wij leren beseffen, dat ons leven hier spoedig kan eindigen. De dichter van Psalm 39 vroeg: O HEER', ontdek mijn levenseind aan mij; Mijn dagen zijn bij U geteld; Ai, leer mij hoe vergankelijk ik zij; Een handbreed is mijn tijd gesteld; Ja die is niets; want, schoon de mens zich vleit, De sterkst' is enkel ijdelheid. Een laatste gang, wijst er ons op, dat wij moeten scheiden van al het ondermaanse. Van al wat ons lief en dierbaar is op aarde. Afscheid nemen is altijd iets weemoedigs. Lang niet altijd weet de mens dat hij zijn laatste gang maakt. Hoe onverwachts kan de dood ons overvallen. Wie rekent er op, als men des morgens naar het werk gaat, dat het zijn laatste gang kan zijn? Een laatste gang naar de markt. Een laatste gang naar het veld. Een laaste gang naar school. Een laatste gang naar de kerk. Een laatste gang naar onze vrienden of familie, om elkaar dan nooit m.eer op aarde te zien. Als we daar meer van doordronger^a^aren, dat het telkens onze laatste g.wijdaon zijn, dan zouden wij gewis andf..^ .-%n. Als wij naar ons werk gaan, dan groeten wij elkander wel, maar niet denkende, 't kon onze laatste gang wel eens zijn. Als wij op reis gaan, dan nemen wij wel afscheid van elkander, maar niet voor goed. Dan hopen wij elkander toch weer spoedig terug te zien. Er is ook een afscheid van leraars en ambtsdragers die naar een andere plaats gaan. Dan maken wij ook wel laatste gangen op de plaats waar wij dienstbaar zijn geweest. Doch dat is nog geen laatste gang op aarde. Dan zetten Gods knechten hun werk weer voort op een andere plaats, die God hen aangewezen heeft. Dan maken wij, als predikant zijnde, een laatste gang als eigen leraar. Doch dan is onze levenstaak op aarde nog niet ten einde. Soms kunnen wij wel eens een gevoel hebben alsof wij onze laatste gang maken. Men kan zich oververmoeid gevoelen en denken dat men voor het laatst op de preekstoel staat. De krachten kunnen zo afnemen, dat men denkt niet meer in staat te kunnen zijn om ooit meer voort te kunnen gaan. Zo ben ik persoonlijk meer dan eens naar de preekstoel gegaan en er afgegaan met de gedachten, het kan de laatste keer geweest zijn. Dat zal de gemeente van Temeuzen zich nog wel herinneren. Dat komt dan ook in de predikatie wel openbaar, als men zich zo gevoeld. Toch kunnest' wij ons vergissen. Dat heb ik zelf erveren.

Wel moest ik verschillende weken mijn werk staken en de dood was niet verre, doch de Heere heeft mij weer willen oprichten, ik mag weer gedeeltelijk mijn werk verrichten. Mijn levenstaak op aarde was nog niet aan het eind. Ik heb van Terneuzen afscheid moeten nemen om mijn werk voort te zetten in Rijssen. Dat had ik zelf ook niet gedacht. Doch 't kan ook wel eens andersom gaan. Hoevele malen is het al voorgekomen dat een leraar geen afscheid kon nemen van zijn gemeente. Dat de Heere hem plotseling uit het leven wegnam. Zij maakten een laatste gang zonder dat zij er aan dachten Ook verschillende predikanten van deze laatste tijd die wij goed gekend hebben.

R.

Dit artikel werd u aangeboden door: https://www.gergeminned.nl

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 16 december 1960

De Wachter Sions | 4 Pagina's

ELIA'S LAATSTE GANG.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 16 december 1960

De Wachter Sions | 4 Pagina's