Terug naar Pinksteren ?

De laatste keer dat wij over ons onderwerp spraken (nummer van 11 dec.) hebben wij gezien, dat Paulus ons in 1 Cor. 13 leert, dat de bijzondere Geestesgaven, zoals spreken in tongen, profetie enz. niet blijvend aan de kerk geschonken zijn, maar alleen maar voor de beginperiode. Zij behoren bij het kinderlijk stadium van de kerk (1 Cor. 13 : 11). Paulus zegt dan ook, dat die bijzondere Geestesgaven zullen verstommen in de tijd, dat geloof, hoop en liefde er nog zullen zijn.

Dit is ook duidelijk uitgekomen.

Na de dood van de apostelen laat God ze zelf ophouden.

Immers steeds meer raakt de kanon van het Nieuwe Testament klaar en nu waren die bijzondere geestesgaven niet meer nodig. Het meerdere kwam, namelijk Gods Woord, de kanon van het Nieuwe Testament, nu kon dan ook het mindere, namelijk die bijzondere Geestesgaven wijken.

Deze wondertekenen waren alleen maar bedoeld voor het begin van de Nieuw-Testamentische kerk. Omdat de kerk

toen Gods Woord nog niet volkomen had en de kerk nog in een kinderlijk stadium stond, waren toen die bijzondere Geestesgaven nog nodig tot bevestiging van het Evangelie.

En nu willen de sekten van onze dagen naar die beginperiode van de kerk terug. Zij willen die bijzondere Geestesgaven ook thans nog bezitten. Zij zeggen, dat we terug moeten naar Pinksteren.

Maar de heilsfeiten herhalen zich nooit. De Heilige Geest is uitgestort. Dat was eenmalig. Zijn komst kan niet worden herhaald.

Dus ook niet de tekenen, die Zijn komst begeleidden.

Daarom de sekten, die naar Pinksteren terug willen en cle bijzondere Geestesgaven in ere willen herstellen, willen terug naar het kinderlijk starium van de kerk. Maar wat toen kinderlijk was, is vandaag kinderachtig.

Men zegt in cle sekten, dat zij, clie de bijzondere Geestesgaven bezitten, pas de volle Geestescloop deelachtig zijn.

Maar zou dan de Heere al clie eeuwen door, ook in de dagen van reformatie en geestelijke bloei, Zijn kerk dan dus cle volle Geestesdoop hebben onthouden, terwijl men clie nu in cle sekten zou bezitten?

Wat is dan het verschijnsel, dat in de sekten gevonden wordt en wat men daar tongentaai noemt?

Prof. Grosheide zegt: „Het is een uiten van onverstaanbare klanken, clie niet te controleren zijn en clie bij geestesvervoering in allerlei godsdiensten voorkomen."

Vooral in het Oosten is dit immers een algemeen verschijnsel. Het is mogelijk zichzelf en anderen onder bepaalde omstandigheden in een toestand van extase te brengen, waarbij uit het onderbewustzijn vreemde en onverstaanbare klanken naar buiten treden.

Concluderend kunnen we dus vaststellen, clat de tongenspraak, evenals trouwens profetie en wondergenezing, en al clie bijzondere Geestesgaven krachtens hun aard en doel behoren tot de eerste tijd van de Christelijke kerk. Deze verschijnselen maken dan ook geen wezenlijk kenmerk van de kerk uit en hielden op, toen ze niet meer nodig waren, clat wil zeggen, toen cle kerk het volle getuigenis van de Heilige Geest had ontvangen in cle afgesloten kanon van het Nieuwe Testament. En wat de blijvende vruchten des Geestes zijn, lezen we in Galaten 5 : 23.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen